Odnowienie lasu – proces powstawania w sposób naturalny lub sztuczny młodego pokoleniadrzew, które w miarę swojego rozwoju i wzrostu, w przyszłości wywierać będą istotny wpływ na kształtowanie się środowiska leśnego w określonej przestrzeni i czasie.
Odnowienie lasu prowadzi się zawsze na powierzchniach leśnych, uprzednio zajętych przezlas w przeciwieństwie dozalesiania, które prowadzi się na powierzchniach nieleśnych np.nieużytkach porolnych,hałdach.
Odnowienie lasu wiąże się zawsze z procesem rozrodu drzew i krzewów leśnych.
Ze względu na stopień wykorzystania sił przyrody, a także wkładu pracy ludzkiej wyróżnia się odnowienie:
naturalne – przebiegające samorzutnie, samosiewem lub zodnowienia odroślowego, zwykle bez lub tylko z niewielkim udziałem człowieka; działalność człowieka w tym procesie ograniczać się może do przygotowania gleby podnasiona, oraz zapewnienia urodzaju nasion poprzez szereg cięć i stopniowe odsłanianie samosiewu cięciami odsłaniającymi; w przypadku odrośli człowiek stara się wyprowadzić jeden, główny pęd (prowadnik) stopniowo usuwając konkurentów;
sztuczne – przebiegające przy pomocy siewu lub sadzenia, zawsze przy udziale człowieka. Udział przyrody w procesie odnowienia ogranicza się do zapewnienia optymalnych warunków wzrostu; cały proces przygotowania do sadzenia (zasiewu), jak i samo sadzenie (siew) odbywa się przy udziale człowieka w sposób mechaniczny, bądź ręczny.
Z uwagi na właściwości powierzchni przeznaczonej do odnowienia, ze względu na wymagania siedliskowe ważniejszych gatunków drzew i krzewów leśnych stosuje się:
Mała encyklopedia leśna,RomanR.Andrzejewski, Warszawa: PWN, 1991,ISBN 83-01-08938-5,OCLC749329237. Brak numerów stron w książce
A. Jaworski; Hodowla lasu; Tom I "Sposoby zagospodarowania, odnawianie lasu, przebudowa i przemiana drzewostanów": Wydawca: PWRiL; Warszawa 2011;ISBN 978-83-09-01075-3
