Nowy realizm (fr. Nouveau Réalisme) – ruch artystyczny powstały w 1960 roku weFrancji[1][2][3], analogiczny do amerykańskiegoneodadaizmu[3][4].
Pomysłodawcą i teoretykiem grupy był francuski krytykPierre Restany[1][2]. Głównym założeniem ruchu było eksponowanie fragmentów rzeczywistości, które miały wprost oddziaływać na emocje widza, a nie poprzez pryzmat wyobraźni artysty.
Jego członkowie posługiwali się przedmiotami zużytymi, odpadami konsumpcji społecznej i pozostałościami przemysłu, tworząc z nich obiekty artystyczne. Akcentowali przez to nostalgię za przeszłością przedmiotu w dobie społeczeństwa konsumpcyjnego i przemysłowego[2][3][4].
Członkami ruchu byli m.in.Yves Klein,Daniel Spoerri,César,Jean Tinguely,Mimmo Rotella,Arman,Niki de Saint-Phalle,Martial Raysse,Wolf Vostell[1][2][3][4]. Symptomatyczne dla ruchu były obrazy-pułapki (tableaux-pièges) Daniela Spoerriego, który przyklejał przypadkowe przedmioty na meblach i innych podłożach, na których zostały znalezione. César budował kompozycje ze zmiażdżonego złomu, a Mimmo Rotella tworzyłdekolaże z naklejonych na płótno warstw plakatów filmowych[4][5].