Nouvelle Chanson[1],Chanson Nouveau[2] lubNew Chanson – styl muzyki francuskiej, inspirowany francuskąchanson (np.Jacques Brel,Barbara iCharles Aznavour), ale w bardziej nowoczesnej stylistyce. Wpływ na ten kierunek wywarli awangardowi artyści, np.Serge Gainsbourg,Brigitte Fontaine,Juliette Gréco iGeorges Brassens.
Głównymi propagatorami Nouvelle Chanson są tacy wykonawcy jakBenjamin Biolay,Émilie Simon, Coralie Clement, Keren Ann,Françoiz Breut,Olivia Ruiz, iCamille.
Znani współcześni anglojęzyczni artyści, którzy mogą być również określani jako wykonawcyNew Chanson, posiadają styl muzyczny wyraźnie inspirowany współczesną francuską muzyką. Przykładem tego nurtu są np.nowojorczykRufus Wainwright, jego siostra Martha Wainwright (która nagrała cover piosenki Barbary „Dis, quand reviendras-tu?”[3]),Regina Spektor (widać wpływy francuskie w piosenkach takich jak „Après moi” i „Ne me quitte pas”),CocoRosie (Amerykanki, obecnie z siedzibą w Paryżu) ilondyńska piosenkarkaAna Silvera[4].
Nouvelle Chanson rozwinęło się poprzez nowoczesne wpływy takie jakrock ielectro. Gatunek czerpie inspiracje artystyczne zdadaizmu isurrealizmu, a warstwa tekstowa ma źródła w baśni, poezji współczesnej i literaturze realizmu magicznego, zawiera elementy surrealistyczne i metaforyczne oraz cierpki, inteligentny humor i tendencję do teatralności. Cechą charakterystycznąchanson inouvelle chanson jest to, że sam język francuski jest środkiem artystycznym. Nacisk kładziony jest na rzemiosło – wielu z artystów jest klasycznie wykształconych i/lub studiowało muzykę w stopniu akademickim (np.Benjamin Biolay studiował w Konserwatorium Narodowym w Lyonie)[5],Émilie Simon studiowała muzykologię na Uniwersytecie wMontpellier, a Ana Silvera występowała z the English National Opera and Royal Opera House[6]).
Nouvelle Chanson może być podzielone na następujące podgatunki: