| Data i miejsce urodzenia | 11 sierpnia 1931 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | 20 grudnia 2021 | ||||||||||||||||
| Wzrost | 171 cm | ||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Norberto Constante Boggio (11 sierpnia1931 wSanta Fe, zm.20 grudnia2021[1]) –argentyński piłkarz, napastnik (lewoskrzydłowy). Czasami w literaturze występuje jakoNorberto Oscar Boggio.
Swoją karierę rozpoczął w pierwszoligowym klubieCA Banfield, który w okresie 1955–1956 grał w drugiej lidze. Następnie przeniósł się do klubuSan Lorenzo de Almagro. Jako gracz klubu San Lorenzo wziął udział w finałachmistrzostw świata w 1958 roku, gdzieArgentyna odpadła w fazie grupowej. Boggio zagrał tylko w meczu zIrlandią Północną.
Rok później wziął udział wekwadorskim turnieju Copa América, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Boggio zagrał w trzech meczach – zParagwajem,Ekwadorem i w przegranym aż 0:5 meczu zUrugwajem.
Razem z klubem San Lorenzo Boggio w 1959 roku zdobyłmistrzostwo Argentyny, dzięki czemu wziął udział w turniejuCopa Libertadores 1960 – pierwszej edycji Pucharu Wyzwolicieli. Jego klub dotarł do półfinału, gdzie po trzech wyrównanych meczach uległ minimalnieurugwajskiemu klubowiCA Peñarol, który okazał się później zdobywcą najważniejszego klubowego pucharu Ameryki Południowej.
W 1961 roku Boggio wraz z San Lorenzo zdobył wicemistrzostwo Argentyny. Boggio w latach 1970–1971 grał także wMeksyku, w klubieAtlante FC[2].
W latach 1958–1961 rozegrał w reprezentacji Argentyny 11 meczów, w których nie zdobył żadnej bramki. W lidze argentyńskiej natomiast Boggio rozegrał 230 meczów i zdobył 78 bramek.