 | |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 26 kwietnia 1938 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | |||||||||||||||||||
| Kategoria wagowa | lekkośrednia | ||||||||||||||||||
| Bilans walk zawodowych | |||||||||||||||||||
| Liczba walk | 90 | ||||||||||||||||||
| Zwycięstwa | 82 | ||||||||||||||||||
| Przez nokauty | 35 | ||||||||||||||||||
| Porażki | 7 | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||
Giovanni Benvenuti, znany jakoNino Benvenuti[1][2] (ur.26 kwietnia1938 wIzoli) –włoskipięściarz, mistrz olimpijski w wadze półśredniej, zawodowy mistrz Europy w wadze średniej, a także niekwestionowany mistrz świata w wadze lekkośredniej i średniej (dwukrotnie).
W 1960 roku, naigrzyskach olimpijskich w Rzymie zdobył złoty medal w wadze półśredniej (do 67 kg), a także otrzymałPuchar Vala Barkera.
W 1961 roku przeszedł na zawodowstwo. W 1963 roku został zawodowym mistrzem Włoch w wadze średniej, a w 1965 zdobył także mistrzostwo EuropyEBU.
18 czerwca 1965 roku na stadionieSan Siro w Mediolanie znokautowałSandro Mazzinghiego, zostając mistrzem świataWBA iWBC w wadze lekkośredniej. Tytuł stracił rok później, przegrywając w Seulu przez kontrowersyjną, niejednogłośną decyzję sędziów z zawodnikiem gospodarzyKimem Ki-soo.
17 kwietnia 1967 roku po raz drugi wywalczył niekwestionowane mistrzostwa świata, tym razem jednak w wadze średniej, gdy pokonał wMadison Square Garden przez jednogłośną decyzjęEmile’a Griffitha. 29 września doszło do rewanżu, który wygrał przez decyzję większości Griffith. 4 marca 1968 roku, w trzeciej konfrontacji pomiędzy tymi bokserami ponownie wygrał Benvenuti, odzyskując tytuł.
Włoch ostatecznie stracił mistrzostwo 7 listopada 1970 roku na rzecz ArgentyńczykaCarlosa Monzóna (TKO w 12. rundzie). 8 maja 1971 roku został zorganizowany wMonte Carlo rewanż. W 2. i 3. rundzie Monzón powalił Benvenutiego na deski. Wkrótce po drugimnokdaunie manager Włocha poddał walkę. Była to ostatnia walka Benvenutiego w karierze.
Łącznie stoczył 90 zawodowych walk, z czego 82 wygrał (35 przeznokaut), a 7 przegrał.
W1996 roku został wprowadzony doInternational Boxing Hall of Fame[1].
Po zakończeniu bokserskiej kariery został przedsiębiorcą. Mieszka wTrieście, gdzie otworzył restaurację. Często występował także w programachtelewizyjnych. Kilka razy odwiedził takżeArgentynę.
|
|
1904: 61,2–65,8 kg, 1920–1936: 61,2–66,7 kg, 1948: 62–67 kg, 1952–2000: 63,5–67 kg, 2004–2012: 64–69 kg
Nagroda przyznawana pięściarzowi, który zaprezentował podczas danych letnich igrzysk olimpijskich najlepszy styl i technikę.
