_(52144106063).jpg) | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 23 lutego 1992 | ||
| Wzrost | 185 cm | ||
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | ||
| Status profesjonalny | 2008 | ||
| Zakończenie kariery | aktywny | ||
| Gra pojedyncza | |||
| Wygrane turnieje | 5 | ||
| Najwyżej w rankingu | 16(27 maja 2019) | ||
| Australian Open | 3R (2018, 2019) | ||
| Roland Garros | 3R (2017) | ||
| Wimbledon | 3R (2015, 2022) | ||
| US Open | 4R (2018) | ||
| Gra podwójna | |||
| Wygrane turnieje | 0 | ||
| Najwyżej w rankingu | 148(27 maja 2019) | ||
| Australian Open | 1R (2018, 2021, 2022) | ||
| Roland Garros | 2R (2018) | ||
| Wimbledon | 3R (2022) | ||
| US Open | 1R (2017, 2022) | ||
| |||
Nikoloz Basilaszwili (gruz. ნიკოლოზ ბასილაშვილი; ur.23 lutego1992 wTbilisi) –gruzińskitenisista, reprezentant wPucharze Davisa, olimpijczyk zRio de Janeiro (2016).
Basilaszwili występuje na kortach tenisowych od 2007 roku.
W turnieju głównym rozgrywekWielkiego Szlema zadebiutował w 2015 roku podczasFrench Open, osiągając możliwość gry dzięki zwycięstwu wkwalifikacjach. W cykluATP Tour zwyciężył w pięciu turniejach z dziewięciu rozegranych finałów. Wygrywając swój pierwszy tytuł, wHamburgu (2018), został pierwszym Gruzinem, który triumfował w cyklu ATP Tour[1].
W 2015 roku zadebiutował w reprezentacji Gruzji w Pucharze Davisa.
W 2016 zagrał na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, odpadając z turnieju singlowego w 1. rundzie[2].
W rankingu gry pojedynczej Basilaszwili najwyżej był na 16. miejscu (27 maja 2019), a w klasyfikacji gry podwójnej na 148. pozycji (27 maja 2019).
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 24 lipca 2016 | Kitzbühel | Ceglana |  Paolo Lorenzi | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 19 lutego 2017 | Memphis | Twarda (hala) |  Ryan Harrison | 1:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 29 lipca 2018 | Hamburg | Ceglana |  Leonardo Mayer | 6:4, 0:6, 7:5 |
| Zwycięzca | 2. | 7 października 2018 | Pekin | Twarda | Juan Martín del Potro | 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 28 lipca 2019 | Hamburg | Ceglana |  Andriej Rublow | 7:5, 4:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 4. | 13 marca 2021 | Doha | Twarda |  Roberto Bautista-Agut | 7:6(5), 6:2 |
| Zwycięzca | 5. | 2 maja 2021 | Monachium | Ceglana |  Jan-Lennard Struff | 6:4, 7:6(5) |
| Finalista | 3. | 17 października 2021 | Indian Wells | Twarda |  Cameron Norrie | 6:3, 4:6, 1:6 |
| Finalista | 4. | 19 lutego 2022 | Doha | Twarda | Roberto Bautista-Agut | 3:6, 4:6 |
