Movatterモバイル変換

[0]ホーム
URL:

Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Nikołaj Siemionow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy chemika. Zobacz też:generała.
Nikołaj Siemionow
Николай Николаевич Семёнов
Ilustracja
Nikołaj Siemionow (1956)
Państwo działania

ZSRR

Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1896
Saratów,Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

25 września 1986
Moskwa,ZSRR

profesor
Specjalność:chemia
Alma Mater

Uniwersytet Petersburski

Uczelnia

Politechnika w Petersburgu,
Moskiewski Uniwersytet Państwowy

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy SocjalistycznejZłota Gwiazda Bohatera Pracy SocjalistycznejNagroda LeninowskaNagroda StalinowskaNagroda Stalinowska
Order LeninaOrder LeninaOrder LeninaOrder LeninaOrder LeninaOrder LeninaOrder LeninaOrder LeninaOrder LeninaOrder Rewolucji PaździernikowejOrder Czerwonego Sztandaru PracyMedal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie chemii

Multimedia w Wikimedia Commons

Nikołaj Nikołajewicz Siemionow,ros. Николай Николаевич Семёнов (ur.3 kwietnia?/15 kwietnia 1896 wSaratowie, zm.25 września1986 wMoskwie) –rosyjski profesor chemii napolitechnice wLeningradzie (1928–1944) iuniwersytecie w Moskwie (od 1944 roku).

Życiorys

[edytuj |edytuj kod]

Po ukończeniu w 1913 szkoły realnej wSamarze studiował na Wydziale Fizyczno-MatematycznymUniwersytetu Petersburskiego (m.in. pod kierunkiemAbrama Ioffe), który ukończył w 1917. Następnie wykładał w Tomskim Instytucie Technologicznym oraz na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Tomskiego, w 1920 został kierownikiem laboratorium Petersburskiego Państwowego Fizyczno-Chemicznego Instytutu Rentgenowskiego, w którym w 1927 objął sektor chemiczno-fizyczny, na bazie którego w 1931 założono Instytut Fizyki Chemicznej, którym Siemionow kierował przez 55 lat, do 1986[1]. Prowadził prace badawcze w dziedziniekinetyki chemicznej. Opracował teorięreakcji łańcuchowych (1927–1934), teorię cieplnego spalania i eksplozji (1928–1940) oraz rozchodzenia sięfal wybuchowych. Prowadził też badania nad reakcjamiwolnych rodników[2]

W 1956 roku otrzymałnagrodę Nobla w zakresie chemii (zCyrilem Hinshelwoodem). DwukrotnyBohater Pracy Socjalistycznej (14 kwietnia 1966 i 14 kwietnia 1976), dziewięciokrotnie odznaczonyorderem Lenina[2] (10 czerwca 1945, 29 października 1949, 1953, 1954, 8 maja 1956, 14 kwietnia 1966, 1971, 14 kwietnia 1976 i 18 grudnia 1981). Otrzymał równieżNagrodę Leninowską (1976), dwukrotnieNagrodę Stalinowską II stopnia (1941 i 1949),Order Rewolucji Październikowej (14 kwietnia 1986),Order Czerwonego Sztandaru Pracy (10 czerwca 1946),Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”, Złoty Medal im. ŁomonosowaAkademii Nauk ZSRR (1970) i inne wyróżnienia. Był honorowym członkiem Akademii Nauk w Bangalore (Indie, 1959),Węgierskiej Akademii Nauk (1961), Nowojorskiej Akademii Nauk (1962) i Rumuńskiej Akademii Nauk (1965) oraz zagranicznym członkiem Narodowej Akademii Nauk USA (1963), Akademii Nauk NRD (1966),Polskiej Akademii Nauk (1974),Francuskiej Akademii Nauk (1978), Czechosłowackiej Akademii Nauk (1965) i członkiem wielu towarzystw naukowych i uniwersytetów.

W 1974 r. został członkiem zagranicznymPAN[3].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. ↑Дважды Герой Социалистического Труда Семёнов Николай Николаевич :: Герои страны [online], ru/hero/hero.asp?Hero_id=10678 [dostęp 2024-04-24] .
  2. ↑abСеменов Николай Николаевич, [w:]Владимир АкимовичВ.А. Волков Владимир АкимовичВ.А.,Евгений ВладимировичЕ.В. Вонский Евгений ВладимировичЕ.В.,Галина ИвановнаГ.И. Кузнецова Галина ИвановнаГ.И.,Выдающиеся химики мира. Биографический справочник, Москва: Высшая школа, 1991, s. 400–403,ISBN 5-06-001568-8,OCLC 26361824 (ros.).
  3. ↑Siemionov, Nikołaj N., [w:] Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], PAN [dostęp 2021-10-12] .
Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie chemii
XX wiek
XXI wiek

Nobel

Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nikołaj_Siemionow&oldid=73597005”
Kategorie:
[8]ページ先頭
©2009-2025 Movatter.jp