 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 2 czerwca 1981 | ||
| Wzrost | 177 cm | ||
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | ||
| Status profesjonalny | 1999 | ||
| Zakończenie kariery | 16 października 2014 | ||
| Gra pojedyncza | |||
| Wygrane turnieje | 21 | ||
| Najwyżej w rankingu | 3(6 listopada 2006) | ||
| Australian Open | QF (2005–2007, 2010) | ||
| Roland Garros | SF (2005, 2007) | ||
| Wimbledon | 4R (2007) | ||
| US Open | SF (2006, 2007) | ||
| Gra podwójna | |||
| Wygrane turnieje | 2 | ||
| Najwyżej w rankingu | 31(13 czerwca 2005) | ||
| Australian Open | 2R (2005) | ||
| Roland Garros | 3R (2005) | ||
| Wimbledon | QF (2004) | ||
| US Open | 2R (2004, 2005, 2013) | ||
| |||
Nikołaj Władimirowicz Dawydienko,ros. Николай Владимирович Давыденко (ur.2 czerwca1981 wSiewierodoniecku) –rosyjskitenisista, reprezentant Rosji wPucharze Davisa, olimpijczyk, zwycięzcaATP World Tour Finals 2009.
Jego rodzice pracowali w rosyjskim koncernieGazprom. Do 15. roku życia mieszkał na Ukrainie, następnie przeniósł się do Niemiec, gdzie mieszkał wspólnie ze starszym bratem Eduardem i jego rodziną. W 1999 roku został obywatelem rosyjskim.
Jako zawodowy tenisista Dawydienko zaczął występować od 1999 roku. Dnia 16 października 2014 roku poinformował o zakończeniu zawodowej kariery[1][2].
W 2001 roku po raz pierwszy uczestniczył w zawodachwielkoszlemowych, dochodząc do 2 rundy naAustralian Open.
W 2003 roku Rosjanin zaczął odnosić sukcesy na szczeblu rozgrywek o randzeATP World Tour, wygrywając 2 turnieje, w styczniu wAdelaide i w kwietniu wEstoril. W maju awansował do finału wSankt Pölten. Sezon ukończył po raz pierwszy w czołowej pięćdziesiątce rankingu, na 44. pozycji.
W 2004 roku Dawydienko ponownie triumfował w 2 imprezach ATP World Tour, tym razem wMonachium oraz wMoskwie. W stolicy Rosji był również najlepszy w grze podwójnej, w parze zIgorem Andriejewem. Tego samego roku uczestniczył naigrzyskach olimpijskich w Atenach, gdzie w singlu odpadł w 1 rundzie, a w deblu w 2 rundzie. Partnerem w turnieju gry podwójnej Dawydienki był Andriejew.
2005 rok był pierwszym sezonem w karierze Rosjanina gdy doszedł do ćwierćfinału wielkoszlemowego. WAustralian Open pokonał m.in. po drodzeTima Henmana iGuillermo Cañasa, a przegrał w spotkaniu o awans do półfinału zAndym Roddickiem. PodczasFrench Open dotarł do półfinału, eliminując m.in.Tommy'ego Haasa,Guillermo Corię iTommy'ego Robredo by w meczu o finał przegrać zMariano Puertą. Tegoż roku Dawydienko doszedł do 1 finału, w Sankt Pölten, który ostatecznie wygrał. WMoskwie podczas rywalizacji deblowej zakończył swój udział, w parze z Igorem Andriejewem, na finale. Na koniec roku Dawydienko zakwalifikował się do turniejuTennis Masters Cup i awansował do półfinału. W grupie wygrał wszystkie pojedynki, zAndre Agassim,Gastónem Gaudio i Mariano Puertą. Mecz o udział w finale Rosjanin przegrał zDavidem Nalbandianem. W tym samym roku osiągnął z reprezentacją półfinał wPucharze Davisa, chociaż debiutował w reprezentacji w 2003 roku. Miał znaczący wkład w wyeliminowaniu w ćwierćfinale Francji, przeciwko której zdobył 2 punkty w singlu, po triumfach nadPaulem-Henrim Mathieu iRichardem Gasquetem. W rundzie półfinałowej przeciw Chorwacji pokonałMario Ančicia, ale poniósł porażkę zIvanem Ljubičiciem. Sezon zakończył na 5. miejscu w rankingu gry pojedynczej.
W 2006 roku osiągnął wielkoszlemowe ćwierćfinały wAustralian Open iFrench Open oraz półfinał podczasUS Open. W Melbourne i Nowym Jorku wyeliminował DawydienkęRoger Federer, a w Paryżu David Nalbandian. Odniósł w całym sezonie 5 turniejowych zwycięstw, w tym na początku listopada wygraną wParyżu, w ramach zawodów kategoriiATP Masters Series. Po imprezie w Paryżu, dnia 6 listopada osiągnął najwyższe miejsce w klasyfikacji singlowej, 3. miejsce. Dodatkowo Rosjanin uczestniczył w 2 przegranych finałach. Zakwalifikował się na koniec roku na zawodyTennis Masters Cup, jednak odpadł po meczach grupowych. Na początku grudnia wygrał z reprezentacją Puchar Davisa, po finale z Argentyną zakończonym wynikiem 3:2. Dawydienko pokonałJuana Ignacio Chelę, a przegrał z Davidem Nalbandianem.
W sezonie 2007 tenisista rosyjski wygrał zawody wMoskwie. Ponadto był w półfinałachFrench Open iUS Open, które przegrywał z Rogerem Federerem, ćwierćfinaleAustralian Open, gdzie odpadł pokonany przez Tommy'ego Haasa, a także w 4 rundzieWimbledonu wyeliminowany przezMarkosa Pagdatisa. Wygrał 17 meczów w zawodach wielkoszlemowych, najwięcej w 1 sezonie. Po raz 3 z rzędu Dawydienko zakwalifikował się doTennis Masters Cup, jednak swój udział zakończył po rywalizacji grupowej. Na koniec roku zagrał w finale Pucharu Davisa przeciwko Stanom Zjednoczonym, w grze podwójnej z Igorem Andriejewem przegrywając zBobem iMikiem Bryanami, co przesądziło o porażce Rosjan.
W 2008 roku Dawydienko został mistrzem 3 turniejów w singlu, w tym zawodów ATP Masters Series wMiami, gdzie wyeliminował m.in. Andy'ego Roddicka w półfinale iRafaela Nadala w finale. Rosjanin uczestniczył również w 2 finałach, w tym w finaleTennis Masters Cup. W grze podwójnej był w 1 finale, wspólnie zJurijem Szczukinem wWarszawie. W ramach Pucharu Davisa dotarł z reprezentacją do półfinału, w którym Rosjanie ulegli Argentynie. W sierpniu Dawydienko zagrał naigrzyskach olimpijskich w Pekinie. Wsinglu doszedł do 2 rundy, a wdeblu do ćwierćfinału w parze z Igorem Andriejewem.
Dawydienko w sezonie 2009, od końca lipca doszedł do 5 finałów, które wygrał. Były to m.in. zwycięstwa wSzanghaju o randze ATP World Tour Masters 1000, gdzie w finale był lepszy od Rafaela Nadala, i wATP World Tour Finals. W londyńskich zawodach ATP World Tour Finals pokonał w meczach grupowych Rafaela Nadala iRobina Söderlinga, a poniósł porażkę zNovakiem Đokoviciem. W półfinale Dawydienko wyeliminował Rogera Federera, a w finaleJuana Martína del Potro. W sezonie tym Rosjanin był również w ćwierćfinaleFrench Open, w którym odpadł po przegranej z Robinem Söderlingiem.
W styczniu 2010 roku Rosjanin wygrał turniej wAd-Dausze, po meczach m.in. z Rogerem Federerem w półfinale i Rafaelem Nadalem w finale, a także awansował do ćwierćfinałuAustralian Open, gdzie tym razem lepszy był Federer. W lutym Dawydienko doznał kontuzji nadgarstka, która wykluczyła go z gry do połowy sezonu. Jednak po powrocie nie osiągał większych sukcesów, a sezon zakończył poza czołową dwudziestką w rankingu, na 22. pozycji.
W 2011 roku Dawydienko dotarł do finału wAd-Dausze po wygranej m.in. nad Nadalem. Spotkanie o tytuł przegrał z Federerem. W maju zwyciężył w zawodach wMonachium, po finale zFlorianem Mayerem. W 2012 roku uczestniczył po raz 3 naigrzyskach olimpijskich, w Londynie. Z konkurencjigry pojedynczej odpadł w 2 rundzie, podobnie jak i wdeblu. W sezonie 2013 był w finale wAd-Dausze. Pokonał tamże m.in. w półfinaleDavida Ferrera, jednak mecz finałowy zakończył się porażką Dawydienki z Richardem Gasquetem.
W 2014 roku, w lutym, Rosjanin został mistrzem gry podwójnej wMontpellier razem zDenisem Istominem.
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
| Zwycięzca | 1. | 5 stycznia 2003 | Adelaide | Twarda |  Kristof Vliegen | 6:2, 7:6(3) |
| Zwycięzca | 2. | 13 kwietnia 2003 | Estoril | Ceglana |  Agustín Calleri | 6:4, 6:3 |
| Finalista | 1. | 25 maja 2003 | Sankt Pölten | Ceglana |  Andy Roddick | 3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 3. | 2 maja 2004 | Monachium(1) | Ceglana |  Martin Verkerk | 6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 4. | 17 października 2004 | Moskwa(1) | Dywanowa (hala) |  Greg Rusedski | 3:6, 6:3, 7;5 |
| Zwycięzca | 5. | 21 maja 2005 | Sankt Pölten(1) | Ceglana |  Jürgen Melzer | 6:3, 2:6, 6:4 |
| Finalista | 2. | 7 maja 2006 | Estoril | Ceglana | David Nalbandian | 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 6. | 27 maja 2006 | Pörtschach(2) | Ceglana |  Andrei Pavel | 6:0, 6:3 |
| Finalista | 3. | 16 lipca 2006 | Båstad | Ceglana |  Tommy Robredo | 2:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 7. | 6 sierpnia 2006 | Sopot(1) | Ceglana |  Florian Mayer | 7:6(6), 5:7, 6:4 |
| Zwycięzca | 8. | 28 sierpnia 2006 | New Haven | Twarda | Agustín Calleri | 6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 9. | 15 października 2006 | Moskwa(2) | Dywanowa (hala) |  Marat Safin | 6:4, 5:7, 6:4 |
| Zwycięzca | 10. | 5 listopada 2006 | Paryż | Dywanowa (hala) |  Dominik Hrbatý | 6:1, 6:2, 6:2 |
| Zwycięzca | 11. | 14 października 2007 | Moskwa(3) | Twarda (hala) |  Paul-Henri Mathieu | 7:5, 7:6(9) |
| Zwycięzca | 12. | 6 kwietnia 2008 | Miami | Twarda | Rafael Nadal | 6:4, 6:2 |
| Finalista | 4. | 20 kwietnia 2008 | Estoril | Ceglana |  Roger Federer | 6:7(5), 2:1 krecz |
| Zwycięzca | 13. | 25 maja 2008 | Pörtschach(3) | Ceglana | Juan Mónaco | 6:2, 2:6, 6:2 |
| Zwycięzca | 14. | 15 czerwca 2008 | Warszawa(2) | Ceglana | Tommy Robredo | 6:3, 6:3 |
| Finalista | 5. | 17 listopada 2008 | Tennis Masters Cup, Szanghaj | Twarda (hala) |  Novak Đoković | 1:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 15. | 26 lipca 2009 | Hamburg | Ceglana | Paul-Henri Mathieu | 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 16. | 2 sierpnia 2009 | Umag | Ceglana | Juan Carlos Ferrero | 6:3, 6:0 |
| Zwycięzca | 17. | 4 października 2009 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Fernando Verdasco | 6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 18. | 18 października 2009 | Szanghaj | Twarda | Rafael Nadal | 7:6(3), 6:3 |
| Zwycięzca | 19. | 29 listopada 2009 | ATP World Tour Finals, Londyn | Twarda (hala) | Juan Martín del Potro | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 20. | 9 stycznia 2010 | Ad-Dauha | Twarda | Rafael Nadal | 0:6, 7:6(8), 6:4 |
| Finalista | 6. | 9 stycznia 2011 | Ad-Dauha | Twarda | Roger Federer | 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 21. | 1 maja 2011 | Monachium(2) | Ceglana | Florian Mayer | 6:3, 3:6, 6:1 |
| Finalista | 7. | 5 stycznia 2013 | Ad-Dauha | Twarda | Richard Gasquet | 6:3, 6:7(4), 3:6 |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
| Zwycięzca | 1. | 17 października 2004 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Igor Andriejew |  Mahesh Bhupathi Jonas Björkman | 3:6, 6:3, 6:4 |
| Finalista | 1. | 16 października 2005 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Igor Andriejew |  Maks MirnyMichaił Jużny | 1:5, 1:5 |
| Finalista | 2. | 15 czerwca 2008 | Warszawa | Ceglana |  Jurij Szczukin |  Mariusz FyrstenbergMarcin Matkowski | 0:6, 6:3, 4–10 |
| Zwycięzca | 2. | 9 lutego 2014 | Montpellier | Twarda (hala) |  Denis Istomin | Marc GicquelNicolas Mahut | 6:4, 1:6, 10–7 |
| Turniej | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wielki Szlem | ||||||||||||||||
| Australian Open | 2R | 1R | 1R | 2R | QF | QF | QF | 4R | – | QF | 1R | 1R | 2R | 2R | 0 / 13 | 23–13 |
| French Open | 2R | 2R | 2R | 1R | SF | QF | SF | 3R | QF | – | 2R | 1R | 3R | 1R | 0 / 13 | 26–13 |
| Wimbledon | – | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 4R | 1R | 3R | 2R | 1R | 1R | – | – | 0 / 11 | 7–11 |
| US Open | 1R | 2R | 2R | 3R | 2R | SF | SF | 4R | 4R | 2R | 3R | 2R | 2R | – | 0 / 13 | 26–13 |
| Wygrane turnieje | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 2 | 0 / 50 | N/A |
| Bilans spotkań | 2–3 | 2–4 | 2–4 | 3–4 | 11–4 | 13–4 | 17–4 | 8–4 | 9–3 | 6–3 | 3–4 | 1–4 | 4–3 | 1–2 | N/A | 82–50 |
| ATP World Tour Finals | ||||||||||||||||
| ATP World Tour Finals | – | – | – | – | SF | RR | RR | F | W | – | – | – | – | – | 1 / 5 | 12–8 |
| ATP World Tour Masters 1000 | ||||||||||||||||
| Indian Wells | – | – | – | 1R | 2R | 3R | 4R | 3R | – | 3R | 2R | 3R | 2R | 2R | 0 / 10 | 10–8 |
| Miami | – | 2R | 1R | 2R | 2R | 4R | 3R | W | – | – | 1R | 2R | 2R | 1R | 1 / 11 | 13–10 |
| Monte Carlo | – | – | 1R | QF | 3R | 1R | 2R | SF | QF | – | 1R | – | 2R | – | 0 / 9 | 11–9 |
| Madryt | – | – | 1R | – | 3R | 2R | – | 2R | 3R | – | 1R | 2R | 1R | – | 0 / 8 | 4–7 |
| Rzym | – | 1R | 2R | 3R | 1R | 3R | SF | 3R | 2R | – | 1R | 1R | 1R | – | 0 / 11 | 9–11 |
| Montreal/Toronto | – | – | 2R | – | 3R | 1R | QF | 3R | QF | 3R | 2R | – | QF | – | 0 / 9 | 13–9 |
| Cincinnati | – | – | 1R | – | QF | 1R | SF | 2R | 3R | QF | 2R | 3R | 2R | – | 0 / 10 | 13–10 |
| Szanghaj | Nie ATP World Tour Masters 1000 | W | 2R | – | – | – | – | 1 / 2 | 5–1 | |||||||
| Paryż | – | – | 1R | 2R | QF | W | 3R | SF | 3R | QF | 1R | – | – | – | 1 / 9 | 15–8 |
| Hamburg | – | – | 2R | 1R | SF | QF | 3R | 3R | Nie ATP World Tour Masters 1000 | 0 / 6 | 10–6 | |||||
| Wygrane turnieje | – | 0 / 2 | 0 / 8 | 0 / 6 | 0 / 9 | 1 / 9 | 0 / 8 | 1 / 9 | 1 / 7 | 0 / 5 | 0 / 8 | 0 / 5 | 0 / 7 | 0 / 2 | 3 / 85 | N/A |
| Bilans spotkań | – | 1–2 | 3–8 | 7–6 | 14–9 | 13–8 | 13–8 | 16–8 | 13–5 | 6–4 | 3–8 | 6–4 | 7–7 | 1–2 | N/A | 103–79 |
| Ranking na koniec sezonu | ||||||||||||||||
| 79 | 81 | 44 | 28 | 5 | 3 | 4 | 5 | 6 | 22 | 41 | 44 | 53 | 250 | N/A | ||
Legenda
W, wygrał turniej
F, przegrał w finale
SF, przegrał w półfinale
QF, przegrał w ćwierćfinale
4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie
RR, odpadł w fazie grupowej
–, nie startował w turnieju głównym
