Nibylis [ 10] Lycalopex ) –rodzaj ssaków drapieżnych zrodziny psowatych (Canidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące wAmeryce Południowej [ 11] [ 12] [ 13]
Długość ciałasamic 48–89 cm,samców 44,5–92,5, długość ogona 11,5–49,3 cm; masa ciała samic 1,8–10 kg, samców 1,9–13,8 kg[ 12] [ 14]
Rodzaj zdefiniował w 1854 roku niemieckiprzyrodnik Hermann Burmeister w publikacji własnego autorstwa dotyczącej systematyki brazylijskich zwierząt[ 1] Canis azarae [ d] Wied-Neuwied, 1824 iCanis vetulus Lund, 1842 – nie wskazującgatunku typowego ; gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie)[ 15] Canis vetulus P.W. Lund, 1842 .
Procyon : gr. προpro ‘przed’; κυωνkuōn , κυνοςkunos ‘pies’[ 16] Procyon annulatus G. Fischer, 1814 (=Ursus lotor Linnaeus, 1758 ),Procyon concolor G. Fischer, 1814 (=Viverra cancrivora Brongniart, 1792 ) iProcyon gymnocercus G. Fisher, 1814 – nie wskazując gatunku typowego.Vulpes :łac. vulpes ,vulpis ‘lis’[ 17] Vulpes fulvipes W.C.L. Martin, 1837 .Lycalopex :gr. λύκος lýkos ‘wilk’; αλωπηξalōpēx , αλωπεκοςalōpekos ‘lis’[ 18] Pseudalopex (Pseudolopex ): gr. ψευδοςpseudos ‘fałszywy’; αλωπηξalōpēx , αλωπεκοςalōpekos ‘lis’[ 19] Canis magellanicus J.E. Gray , 1847Canis culpaeus G.I. Molina, 1782 )[ 15] Pseudolycos : gr. ψευδοςpseudos ‘fałszywy’[ 20] lukos ‘wilk’[ 21] Eunothocyon : gr. ευeu ‘ładny, piękny, typowy’[ 22] Nothocyon Matthew , 1899Canis sladeni O. Thomas , 1904Canis vetulus P.W. Lund , 1842Angusticeps : łac.angustus ‘wąski, mały’[ 23] -ceps ‘-głowy’, odcaput ,capitis ‘głowa’[ 24] Canis reissii [ e] Hilzheimer, 1906 .Viverriceps : rodzajViverra Linnaeus, 1758 (wiwera);-ceps ‘-głowy’, odcaput ,capitis ‘głowa’[ 24] Canis reissii [ e] Hilzheimer, 1906 .Microcyon : gr. μικροςmikros ‘mały’[ 25] kuōn , κυνοςkunos ‘pies’[ 26] Speothos riveti Trouessart, 1906 (=Canis culpaeus G.I. Molina, 1782 ).Do rodzaju należą następujące żyjące współcześnie gatunki[ 27] [ 14] [ 11]
Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[ 10] Podgatunki[ 12] [ 11] [ 14] Rozmieszczenie geograficzne[ 12] [ 11] [ 14] Podstawowe wymiary[ 12] [ 14] [ f] StatusIUCN [ 28] Lycalopex vetulus (P.W. Lund , 1842) nibylis siwy gatunek monotypowy endemit Brazylii: siedliskacerrado na środkowym obszarze płaskowyżu; zakres wysokości: 90–1100 mn.p.m. DC: 49–71 cm NT Lycalopex fulvipes (W.C.L. Martin , 1837) nibylis Darwina gatunek monotypowy endemitChile : lasy wyspyChiloé i przybrzeżne góry (Park Narodowy Nahuelbuta iCordillera de Oncol ); zakres wysokości: 0–1400 m n.p.m. DC: 48–59 cm EN Lycalopex culpaeus (G.I. Molina , 1782) nibylis andyjski 6 podgatunków wzdłużAndów i obszarów pagórkowatych od południowejKolumbii (Uariño ),Ekwadoru ,Peru ,Boliwii , Chile iArgentyny (w tymSierra de Córdoba ) na południe doZiemi Ognistej ; zakres wysokości: do 4800 m n.p.m. DC: 44–92 cm LC Lycalopex griseus (J.E. Gray , 1837) nibylis argentyński gatunek monotypowy po obu stronach Andów w południowym Peru, Chile i Argentynie; introdukowany do Ziemi Ognistej; zakres wysokości: do 4000 m n.p.m. DC: 50–66 cm LC Lycalopex gymnocercus (G. Fischer , 1814) nibylis pampasowy gatunek monotypowy łąki pampasowe we wschodniej Boliwii, Paragwaju, południowo-wschodniej Brazylii, Urugwaju oraz północnej i środkowej Argentynie; zakres wysokości: 0–3500 m n.p.m. DC: 50–74 cm LC Lycalopex sechurae (O. Thomas , 1900) nibylis drobnozębny gatunek monotypowy strefy przybrzeżne południowo-zachodniego Ekwadoru i północno-zachodniego Peru (3–12° S); zakres wysokości: 0–1200 m n.p.m. DC: 50–78 cm NT
Kategorie IUCN: LC –gatunek najmniejszej troski , NT –gatunek bliski zagrożenia , EN –gatunek zagrożony .
Opisano również gatunki wymarłe:
↑ NieProcyon Storr, 1780 . ↑ NieVulpes Frisch, 1775 . ↑ Niepoprawna późniejsza pisowniaPseudalopex Burmeister, 1856 ↑ PodgatunekCerdocyon thous . ↑a b PodgatunekC. culpaeus . ↑ DC – długość ciała;DO – długość ogona;MC – masa ciała↑a b H. Burmeister: Systematische Uebersicht der Thiere Brasiliens: welche während einer Reise durch die Provinzen von Rio de Janeiro und Minas geraës gesammlt oder beobachtet Wurden (niem.) . ↑ G. Fischer: Zoognosia tabulis synopticis illustrata: in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita Mosquae : Typis Nicolai S. Vsevolozsky, 1814, s. xi ,178 .(łac.) . ↑ W. Martin. Observations upon a New Fox from Mr. Darwin’s Collection (Vulpes fulvipes) (ang.) . ↑ H. Burmeister: Erlauterungen zur fauna Brasiliens: enthaltend Abbildungen und ausfuhrliche Beschreibungen neuer oder ungenugend bekannter Thier-Arten 24 ,44 .(niem.) . ↑a b R.A. Philippi. Einige neue Chilenische Canis-Arten (niem.) . ↑ J.A.Allen: Reports of the Princeton University Expeditions to Patagonia, 1896–1899 (ang.) . ↑ Hilzheimer 1906 ↓ 114 .↑ Hilzheimer 1906 ↓ 116 .↑ É. L. Trouessart. Sur une espèce nouvelle du genre Icticyon (Speothos), provenant de l'Equateur (fr.) . ↑a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata . Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 149.ISBN 978-83-88147-15-9 .(pol. • ang.) . ↑a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World ISBN 978-84-16728-35-0 .(ang.) . ↑a b c d e C. Sillero-Zubiri: Family Canidae (Dogs). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World . Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 429–432.ISBN 978-84-96553-49-1 .(ang.) . ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): GenusLycalopex . [w:]Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-18]. (ang.) . ↑a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World . Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 666–667.ISBN 978-84-16728-66-4 .(ang.) . ↑a b O. Thomas. On various South-American mammals (ang.) . ↑ Palmer 1904 ↓ 568 .↑ Palmer 1904 ↓ 708 .↑ Palmer 1904 ↓ 388 .↑ Palmer 1904 ↓ 588 .↑ Jaeger 1959 ↓ 210 .↑ Jaeger 1959 ↓ 146 .↑ Jaeger 1959 ↓ 98 .↑ Jaeger 1959 ↓ 19 .↑a b Jaeger 1959 ↓ 50 .↑ Jaeger 1959 ↓ 155 .↑ Jaeger 1959 ↓ 74 .↑ N.S. Upham, C.J. Burgin, J. Widness, M.A. Becker, H. Handika, J.S. Zijlstra & D.G. Huckaby: The ASM Mammal Diversity Database . [w:]ASM Mammal Diversity Database (Version 2.2) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-07-01]. (ang.) . ↑ Taxonomy:Lycalopex – Genus . The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-07-01]. (ang.) .↑ H.F.P. Gervais & F. Ameghino: Los mamiferos fosiles de la America Meridional / Les mammifères fossiles de l’Amérique du Sud (hiszp. • fr.) . ↑ F. Ameghino: Rápidas diagnosis de algunos mamíferos fósiles nuevos de la República Argentina . Buenos Aires: Pablo E. Coni é hijos, 1888, s. 5.(hiszp.) . ↑ Mariano A. Ramírez i Francisco J. Prevosti. Systematic revision of some fossil foxes (Carnivora, Canidae) from the Pleistocene of Argentina (ang.) . ↑ E. Nordenskiöld. Ein neuer Fundort für sâugetierfossilien in Peru (niem.) . M. Hilzheimer. Papio mundamensis, Felis deliensis, Canis reissii und andre neue Säugetiere (niem.) . T.S. Palmer . Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals (ang.) . Edmund C. E.C. Jaeger Edmund C. E.C. ,Source-book of biological names and terms OCLC 11069271 (ang.) .Identyfikatory zewnętrzne:
_cropped.jpg)
.jpg)
