 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 6 października 1732 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 9 lutego 1811 | ||
| Zawód, zajęcie | astronom | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Nevil Maskelyne (ur.6 października1732 wLondynie, zm.9 lutego1811 wGreenwich) –brytyjskiastronom. Od 1765 roku piątyAstronom Królewski. W 1775 roku otrzymałMedal Copleya[1].
Studiował wSt Catharine’s College,Pembroke College iTrinity College naUniwersytecie Cambridge i tam uzyskał stopień doktora teologii[2]. Został pastorem i przez pewien czas był wikariuszem wBarnet. Ożenił się w wieku 52 lat. Jego żoną była Sophia, bogata spadkobierczyni Johna Rose’a zNorthamptonshire. Z tego związku przyszła na świat córka Margaret.
Dzięki zainteresowaniom astronomicznym zetknął się zJamesem Bradleyem, astronomem wsławionym odkryciem zjawiskaaberracji światła gwiazd.Astronomią zainteresował się pozaćmieniu Słońca 25 lipca 1748 roku. W 1761 roku dokonał obserwacjiprzejścia Wenus przed tarczą Słońca, co umożliwiło wyznaczeniejednostki astronomicznej. Podczas podróży naWyspę Świętej Heleny prowadził doświadczenia z wyznaczeniem długości geograficznej z obserwacjiKsiężyca, a następnie wprowadził tę metodę do nawigacji opisanej wThe British Mariner's Guide (1763). Po zastąpieniu w 1765 rokuNathaniela Blissa na stanowisku astronoma królewskiego wydał pierwszy tomThe Nautical Almanac (1766). W 1758 został członkiemLondyńskiego Towarzystwa Królewskiego[3]. W roku 1772 zaproponował metodę wyznaczeniastałej grawitacji i gęstościZiemi polegającą na pomiarze odchylenia od pionu ciężarka zwisającego z liny umieszczonego w pobliżu góry o znanych parametrach.
Jednym z osiągnięć było zmierzenie odchylenia linii pionu po dwóch stronach górySchiehallion wSzkocji o symetrycznym kształcie, który pozwalał obliczyć jej masę. Astronom spędził na stokach tej góry okres od czerwca do października 1774, wykonując staranne pomiary astronomiczne. Na tej podstawie można było wyznaczyć liczbowo wartośćstałej grawitacyjnej w prawieNewtona.
Jako członek jury nadzorował weryfikacjęchronometruJohna Harrisona (będąc przy tym sceptycznie nastawiony do tego wynalazku)[4].
Award winners: Copley Medal(ang.),Royal Society [dostęp 2021-09-24].| XVII wiek |
|
|---|---|
| XVIII wiek |
|
| XIX wiek |
|
| XX wiek |
|
%2c_1902_Wellcome_M0007837.jpg)
