Neogotyk –styl warchitekturze, a także rzemiośle artystycznym, nawiązujący formalnie dogotyku, powstały około połowy XVIII wieku wAnglii i trwający do początkuXX wieku, zaliczany dohistoryzmu.
WAnglii od czasów średniowiecza istniała nieprzerwana tradycja gotycka –gothic revival, która po okresieklasycyzmu zaczęła się rozprzestrzeniać do innych krajów europejskich[2]. Pierwszą rezydencją w stylu neogotyckim byłoStrawberry Hill zbudowane dla pisarzapowieści gotyckichHoracego Walpole’a, przebudowane w stylu neogotyckim w 1750 roku.
Pierwszą realizacją neogotycką w Polsce był łuk triumfalny z 1764 roku zbudowany na rynku w Warszawie z okazji koronacji Stanisława Augusta Poniatowskiego[3]. Pierwszą stałą budowlą o charakterze gotyzującym była zachowana do dzisiaj wieża wzniesiona w 1780 roku w ogrodzie księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej na Mokotowie pod Warszawą[4]. Z kolei pierwszym pałacem uznawanym przez część badaczy za zawierający cechy gotyckie był zbudowany w latach 1787–1789pałac w Korsuniu koło Kaniowa[3], jednak uważa się też, że prezentował on stylistykę mauretańską[5]. Pierwszą realizacją, którą można uznać w pełni za neogotycką był Dom Gotycki wArkadii zbudowany w latach 1795–1797 wg koncepcji Aleksandra Orłowskiego i projektuSzymona Bogumiła Zuga[6]. W 1802 roku wystawiona została z inicjatywy Stanisława Kostki Potockiego Galeria Gotycka w jegopałacu w Wilanowie, którą zaprojektował Chrystian Piotr Aigner oraz w tym samym roku architektJakub Kubicki odbudował w 1802 roku ruinę zameczku w Radziejowicach w stylu neogotyckim[7]. Przed rokiem 1807, w gotyzującym stylu została przekształcona fasadazamku w Łańcucie. W 1809 roku w Puławach w stylu klasycystyczno-neogotyckim na cele muzealne wzniesionoDom Gotycki[8].
Jednym z pierwszych kościołów neogotyckich w Polsce był kościół w miejscowościWielącza pod Zamościem zbudowany w latach 1821–1832 według projektuWacława Ritschela. Kolejnym była kaplica św. Anny na cmentarzu w Wilanowie według projektu Chrystiana Piotra Aignera w latach 1823–1826 oraz Galeria Gotycka, jaka została w latach 1823–1825 zbudowana przedwarszawskim kościołem Dominikanów[9]. Około roku 1828 został od podstaw zbudowany niewielki neogotyckipałacyk w Opinogórze.
Jedną z odmian neogotyku stał się popularny w Polsce tzw.styl wiślano-bałtycki, który był uznawany przejściowo za „polski styl narodowy”. Koncepcję tę w latach 60. i 70. XIX wieku wypracowali krakowscy historycyWładysław Łuszczkiewicz iJózef Łepkowski. Ich koncepcje teoretyczne spotkały się z żywym odzewem wśród badaczy na Mazowszu.
W latach 80. XIX wieku problematyką gotyku jako polskiego stylu narodowego zajął sięKarol Matuszewski, który propagował styl wiślano-bałtycki. Styl ten rozpropagował szczególnie ogłoszony w 1886 roku konkurs na projektkościoła św. Michała i św. Floriana w Warszawie, podczas którego w regulaminie określono, że styl świątyni ma być ostro-łukowy w odcieniu tak zwanym wiślano-bałtyckim. Zrealizowano projekt Józefa Piusa Dziekońskiego, a kolejną ważną realizacją w tym stylu był kościół Wniebowzięcia NMP w Łodzi, projektu Konstantego Wojciechowskiego.
↑J. Putkowska, Warszawskie rezydencje na przedmieściach i pod miastem w XVI–XVIII wieku, Warszawa 2016, s. 383 i n.
↑S. Poniatowski, Pamiętniki synowca Stanisława Augusta, przekł. i oprac. J. Łojek, Warszawa 1979, s. 74.
↑W. Piwkowski, Arkadia Heleny Radziwiłłowej. Studium historyczne = Arkadia of Helena Radziwiłł. A historical study, Warszawa 1998, s. 52, 379 n
↑J. Frycz,Restauracja i konserwacja zabytków architektury w Polsce w latach 1795-1918, Warszawa 1975, s. 27
↑Z.Żygulski jun,Dzieje zbiorów puławskich. Świątynia Sybilli i Dom Gotycki, Kraków 2009, s. 123 n.
↑M. W. Urbanowski, Architektura kościoła św. Jacka w Warszawie, [w:] Studia nad historią dominikanów w Polsce 1222–1972, red. J. Kłoczowski, t. 2, Warszawa 1975, s. 209 n
↑Jerzy Baranowski „Pałac Paca w Dospudzie”, [w:]Ziemia, 1965, s. 170.
Sztuka 2 połowy XIX wieku. Materiały sesji SHS, Łódź, listopad 1971, Łódź 1973.
Sztuka XIX wieku w Polsce, Naród-Miasto. Materiały z sesji SHS, Poznań, grudzień 1977, Warszawa 1979.
Jan Skuratowicz,"Te na kształt zamków dźwigane słabe mury”. Neogotyk w architekturze rezydencjonalnej Wielkopolski XIX w. [w:] Problemy interpretacji dzieła sztuki i jego funkcji społecznych, red. K. Kalinowski, Poznań 1980.
Tadeusz S. Jaroszewski,O siedzibach neogotyckich w Polsce, Warszawa 1981.