.jpg) | |||
| Data urodzenia | 28 marca 1942 | ||
|---|---|---|---|
| poseł doIzby Gmin | |||
| Okres | od 1970 | ||
| |||
Neil Gordon Kinnock (ur.28 marca1942 w Walii Południowej) –brytyjski polityk, poseł doIzby Gmin w latach 1970–1995, w latach 1983–1992 przywódcaPartii Pracy ilider opozycji.Członek Komisji Europejskiej ds. transportu (1995–1999) oraz ds. reformy administracyjnej (1999–2004). Obecnie jest przewodniczącymBritish Council i rektoremCardiff University. Od 31 stycznia 2005 zasiada wIzbie Lordów.
Urodził się w rodzinie pochodzącej ze Szkocji. Uczył się wPengam i na uniwersytecie wCardiff. Przez 4 lata pracował jako instruktor w Stowarzyszeniu Kształcenia Robotników (Worker's Educational Association), po czym w 1970 został członkiem Izby Gmin z ramienia Partii Pracy z okręguBedwellty. W 1978 wszedł w skład najwyższych władz partii, a w 1979 został rzecznikiem opozycji w sprawach dotyczących edukacji. W wyborach w 1979 wszedł do Izby Gmin z nowego okręguIslwyn. Po rezygnacjiMichaela Foota Kinnock został wybrany na jego następcę jako przywódcy partii w październiku 1983, chociaż nie miał doświadczenia w pracy w urzędującym rządzie[1]. Funkcję jego zastępcy objąłRoy Hattersley. Kinnock podjął modernizację partii, niwelując polityczne manewry bojowej lewicy[1]. Stał na czele opozycji parlamentarnej przeciwko rządowi premierMargaret Thatcher. W wyborach 1987 Partia Pracy uzyskała poprawę swych notowań[1], lecz w 1992 team Kinnock-Hattersley poniósł następną porażkę, gdy nie udało im się zdobyć wystarczającego poparcia na południowym wschodzie Anglii oraz środkowej Anglii, przez co nie pokonali konserwatystów skupionych wokółJohna Majora[1]. W lipcu 1992 Kinnock porzucił przywództwo partii, przekazując jeJohnowi Smithowi. W 1994 zakończył karierę w parlamencie, jednak w styczniu 1995 został wybrany na przedstawiciela Wielkiej Brytanii w Komisji Europejskiej.
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie |
