Była córkąAmenemhata III i nieznanej matki. Miała siostręNeferuptah, którą prawdopodobnie ojciec przygotowywał na swoją następczynię, jednakże ona umarła wcześniej.
Miała również brata bądź brata przyrodniowegoAmenemhata IV[2], który był synem Amenemhata III i kobietyHetepti. Relacje między Amenemhatem IV a Sobekneferu nie są pewne - możliwe, żę byli oni małżeństwem. Jednakże, w źródłach Sobekneferu nigdy nie posiada typowej dla żony faraońskiej tytulatury "Żony Króla" albo "Siostry Króla"[3].
Prawdopodobnie po śmierci ojca, a później następców i możliwych synów Amenemhata IVSobekhotepa I iSonbefa objęła regencję. Przejęcie przez nią władzy przypuszczalnie nie wywołało jakichkolwiek protestów i sprzeciwów. Jako pierwsza żeńska władczyni w historii Egiptu używała pełnej tytułatury faraońskiej[4].
Sobekneferu była jedną z niewielu kobiet, które panowały w Egipcie i pierwszą, która w swoich inskrypcjach używała pełnej tytulatury faraońskiej. Była także pierwszą spośród władców, której imię własne i faraońskie jest związane z bóstwem-krokodylemSobekiem[5]. W swoich inskrypcjach Sobekneferu mówi w osobie żeńskiej; w kilku miejscach nazywa siebie 'córkąRa'[6]. Natomiast w swoich popiersiach łączy kobiece i męskie cechy.
W historii Starożytnego Egiptu było jeszcze kilka kobiet-władczyń. Już w czasachI dynastiiMeritneit możliwie panowała jako regentka dla swojego syna[7]. WV dynastii również była królową-regentkąSetibhor. Jej pomniki prawdopodobnie po jej śmierci były celowo niszczone[8].
Jej rządy obecnie uważa się za próbę kontynuacji i ratowania ciągłości XII dynastii oraz przeciwstawienia się upadkowi państwowości w schyłkowym okresie Średniego Państwa, po rządach potężnych władców z początków dynastii. Ich działania reformatorskie i wielki wysiłek włożony w rozwój gospodarczy kraju przyniosły efekt odwrotny do zamierzonego i na tyle osłabiły państwo, iż doprowadziło to w końcu do jego upadku[potrzebny przypis].
Uważa się, że to ona dokończyła budowę świątyni grobowej Amenamhata III, zwanej przez Greków labiryntem[potrzebny przypis].
Rysunek Flindersa Petrie cylindra z pieczęcią Sobekneferu, obecnie w kolekcji Muzeum Brytyjskiego
Z racji swych krótkich rządów Neferusobek nie pozostawiła po sobie wielkich budowli ani licznych posągów, ani wielkiej ilości źródeł archeologicznych.
Podczas prac wykopaliskowych pod kierownictwem Williama Petriego w latach 1910–1911 na terenieMazghuny, oddalonego około 5 kilometrów odDahszur, odkryto pozostałości dwóch piramid, które w swej konstrukcji przypominały piramidę Amenemhata III. Jednakże zmiany i udoskonalenia w ich konstrukcji, szczególnie w sposobie zamknięcia komory grobowej, nasunęły przypuszczenie, że są one budowlami późniejszymi. Na tej podstawie wysunięto hipotezę, że są to piramidy: jedna Amenemhata IV, a druga Neferusobek.
Odkryto także graffito wnubijskiej fortecjiKumna(inne języki), które opisuje zalew Nilu w wysokości 1,83 m podczas trzeciego roku jej rządów[9]. Znaleziono też cylinder z królewską pieczęcią i tytulaturą Sobekneferu, który obecnie się znajduje w kolekcjiMuzeum Brytyjskiego[10].
Jeszcze jednym ze świadectw jest jej posąg, przechowywany obecnie wLuwrze, ukazujący tors królowej w kobiecej szacie, na której nosi ona męskie ubranie władcy, chustę nemes i faraońską przepaskę.
Imię królowej znajduje się na Liście Królów wSakkarze, na Tablicy zKarnaku i wKanonie Turyńskim To stanowi dowód na prawowitość jej władzy w opinii niektórych jej następców, głównie w czasachXIX dynstii. Natomiast nie ma wzmianki o Sobekneferu naLiście Królów z Abydos. Według Kanonu Turyńskiego jej panowanie trwało 3 lata, 10 miesięcy i 24 dni. Także o długości jej panowania wspomina znacznie późniejszy autorManeton, zgodnie z którym jej rządy trwały 4 lata[11].
Lista z Abydos, sporządzona przezRamzesa II również nie wspomina o innych "nieprawowitych" faraonach –Hatszepsut,Akhenatenie,Smenchkare, władcachhyksoskich itp. Może to być wskaźnikiem tego, kogo Ramzes II i jego poprzednikSeti I uważali za nieprawnych władców. Jednkaże powstaje pytanie, dlaczego w ww. Kanonie Turyńskim i Liście Królów z Karnaku, sporządzonych podczas rządów tegoż Ramzesa II, pojawia się imię Sobekneferu.
↑MarcoM.ZecchiMarcoM.,Sobek of Shedet : The Crocodile God in the Fayyum in the Dynastic Period, [w:]Studi sull'antico Egitto, Todi: Tau Editrice., 2010, s. 84-85,ISBN 978-88-6244-115-5.
↑GaeG.CallenderGaeG.,The Middle Kingdom Renaissance (c. 2055–1650 BC), [w:]IanI.Shaw (red.),The Oxford History of Ancient Egypt, Oxford: Oxford University Press, 2003, s. 159,ISBN 978-0-19-815034-3.
↑Kara WashingtonK.W.CooneyKara WashingtonK.W.,When Women Ruled the World: Six Queens of Egypt, DC: National Geographic, 2018, s. 30,ISBN 978-1-4262-1977-1.
↑Ann MacyA.M.RothAnn MacyA.M.,Models of Authority : Hatshepsut's Predecessors in Power, [w:]CatharineC.Roehrig (red.),Hatshepsut From Queen to Pharaoh, New York: Metropolitan Museum of Art, 2005, s. 12,ISBN 1-58839-173-6.
↑Hornung i inni,The Relative Chronology of the Middle Kingdom and the Hyksos Period (Dyns. 12-17), [w:]DavidD.Warburton (red.),Ancient Egyptian Chronology, wyd. Leiden: Brill, 2006, s.168–196,ISBN 978-90-04-11385-5.
↑FlindersF.PetrieFlindersF.,Scarabs and Cylinders with names : illustrated by the Egyptian collection in University College, London., 1917, pl. XIV,OCLC638808928.
↑W.G.W.G.WaddellW.G.W.G.,Manetho, Ptolemy, Tetrabiblos with an English Translation,Eric Herbert (red.)E.H.()Warmington (red.), 1964, s. 69,OCLC610359927.
Gillam, Robyn,Sobekneferu [w]:The Oxford Encyclopedia of Ancient Egypt, V. 3, red. Redford, Donald B, Oxford: Oxford University Press, ISBN978-0-19-510234-5
NicolasN.GrimalNicolasN.,Dzieje starożytnego Egiptu,AdamA.Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: PIW, 2004,ISBN 83-06-02917-8,OCLC749417518. Brak numerów stron w książce
BogusławB.KwiatkowskiBogusławB.,Poczet faraonów, Warszawa: Iskry, 2002,ISBN 83-207-1677-2,OCLC830308044. Brak numerów stron w książce
Zecchi, Marco,Sobek of Shedet : The Crocodile God in the Fayyum in the Dynastic Period, Studi sull'antico Egitto, Todi: Tau Editrice, ISBN978-88-6244-115-5.