 Nathan Farragut Twining | |||
 generał | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Przebieg służby | |||
| Lata służby | 1916–1960 | ||
| Siły zbrojne |
| ||
| Stanowiska | d-ca 15. i 20 Armii Lotniczej, | ||
| Główne wojny i bitwy | |||
| Odznaczenia | |||
                                  | |||
| |||
.jpg)
Nathan Farragut Twining (ur.11 października1897 wMonroe w stanieWisconsin, zm.29 marca1982 wSan Antonio w stanieTeksas) –amerykański wojskowy,generał lotnictwa, szef sztabuSił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (1953–1957),przewodniczący Kolegium Połączonych Szefów Sztabów (1957–1960).
Urodził się w miejscowości Monroe w stanie Wisconsin, w rodzinie mającej duże tradycje wojskowe, jego stryj Nathan Crook Twining był admirałem marynarki USA.
W 1916 wstąpił do wojska służąc jako podoficer w 3 Pułku Piechoty Oregonu (Gwardia Narodowa USA), pilnującego granicy zMeksykiem. W maju 1917 wstąpił doAkademii Wojskowej, którą ukończył w październiku 1918 otrzymując stopień podporucznika. Po ukończeniu akademii do czerwca 1919 był dowódcą kadetów w Akademii Wojskowej. W lipcu 1919 został skierowany do Europy do Korpusu Amerykańskiego w Niemczech.
We wrześniu 1919 wrócił do Stanów Zjednoczonych, gdzie służy w piechocie. W sierpniu 1923 rozpoczął naukę w szkole pilotów wojskowych wBrooks Field (Teksas), a następnie kontynuował naukę w szkole wyższego pilotażu wKelly Field (Teksas). Po jej ukończeniu we wrześniu 1924 został instruktorem w szkole pilotów w Brooks Field. 16 listopada 1926 został oficjalnie przeniesiony z korpusu piechoty do lotnictwa i skierowany do bazyMarch Field wKalifornii, gdzie był instruktorem pilotażu.
W lutym 1929 został przeniesiony do 18 Grupy Pościgowej stacjonującej naHawajach, pełnił tam kolejno funkcje adiutanta, oficera personalnego i dowódcy 26 dywizjonu myśliwskiego. W 1932 został skierowany do bazy wFort Crockett (Teksas), gdzie początkowo był dowódcą 90 dywizjonu myśliwskiego, a następnie 60 dywizjonu obsługi. Później pełni służbę w dowództwie centralnego obszaru lotniczego w Chicago i ponownie w Fort Crockett, gdzie był adiutantem 3 Grupy Myśliwskiej.
W latach 1935–1936 kształcił się w Szkole Taktycznej Korpusu Lotniczego, a później w Akademii Sztabu Generalnego, którą ukończył w 1939. Następnie pracował w sztabach lotniczych.
W lutym 1942 został mianowany szefem sztabu lotnictwa na południowymPacyfiku, przekształconego następnie w 13 Armię Lotniczą. 25 czerwca 1943 został dowódcą taktycznym ogółu jednostek lotniczych wszystkich rodzajów sił zbrojnych działających na południowym Pacyfiku i było to pierwsze tego typu stanowisku w historii sił powietrznych USA.
W listopadzie 1943 został dowódcą nowo utworzonej 15 Armii Lotniczej weWłoszech, a już w styczniu 1944 został dowódcą lotnictwa strategicznego w basenie Morza Śródziemnego. 2 sierpnia 1945 został dowódcą 20 Armii Lotniczej na Pacyfiku, której samolotyzrzuciły bomby atomowe na Hiroszimę i Nagasaki.
Po zakończeniuII wojny światowej, w październiku 1945 został przeniesiony doKwatery Głównej Lotnictwa Kontynentalnego, a w 1947 został dowódcą sił powietrznych naAlasce. W 1950 został przeniesiony do dowództwa sił powietrznych w Waszyngtonie. 30 lipca 1953 został szefem sztabuSił Powietrznych Stanów Zjednoczonych i funkcję tę pełnił do 26 marca 1957. Został wtedy mianowany przez prezydentaDwight D. Eisenhoweraprzewodniczącym Kolegium Połączonych Szefów Sztabów, funkcję tę pełni do 30 września 1960. Następnie przeszedł do pracy cywilnej.
Zmarł w bazieLackland Air Force Base w San Antonio i został pochowany naNarodowym Cmentarzu w Arlington w stanieWirginia.
.svg)
