| Pseudonim | The Galaxxy Warrior |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Styl walki | praworęczny |
| Kategoria wagowa | junior półśrednia |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 50 |
| Zwycięstwa | 37 |
| Przez nokauty | 26 |
| Porażki | 11 |
| Remisy | 1 |
| Nieodbyte | 1 |
Nate Campbell, właśc.Nathaniel Campbell (ur.7 marca1972 wJacksonville) –amerykański bokser, były zawodowy mistrz świata organizacjiIBF,WBO iWBA w kategorii lekkiej (do 135 funtów).
Zawodową karierę rozpoczął w lutym 2000 roku. Pierwszych 17 pojedynków zakończył zwycięstwami przez nokaut. Do końca 2002 roku wygrał 23 walki. Pierwszej porażki doznał 25 stycznia 2003 roku w pojedynku ze złotym medalistą olimpijskim zBarcelony,Joelem Casamayorem.
14 marca 2004 roku został znokautowany w piątej rundzie przezRobbiego Pedena, w walce eliminacyjnej IBF w kategorii junior lekkiej. Campbell w pewnej chwili z niewiadomych powodów całkowicie opuścił ręce na dół i przestał się bronić, co wykorzystał Peden zadając nokautujący cios[1]. Rok później, w walce o wakujący tytuł mistrza świata IBF tej samej kategorii, ponownie przegrał z Pedenem, tym razem przez techniczny nokaut w ósmej rundzie[2]. Cztery miesiące później doznał czwartej porażki w karierze, przegrywając z Franciskiem Lorenzo[3].
Po wygraniu kolejnych dwóch pojedynków, 7 kwietnia 2006 roku Campbell przegrał niejednogłośnie na punkty zIsaakiem Hlatshwayo[4]. Była to jak na razie jego ostatnia przegrana. Jeszcze w tym samym roku pokonał jednogłośnie na punkty PolakaMacieja Zegana[5]. W 2007 roku stoczył dwie zwycięskie walki - w marcu pokonał na punkty Ricky Quilesa, a w lipcu Wilsona Alcorro (TKO w 6 rundzie).
8 marca 2008 roku zmierzył się zJuanem Díazem. Stawką pojedynku były trzy mistrzowskie pasy:IBF, WBA i WBO. Po zaciętej walce niejednogłośną decyzją na punkty wygrał Campbell i został niekwestionowanym mistrzem świata w kategorii lekkiej[6]. Na początku 2009 roku zrzekł się tytułu mistrza świata organizacji WBA[7].
14 lutego 2009 roku zmierzył się z Ali Funeką zRPA. Stawką pojedynku miały być pasy mistrzowskie federacji IBF i WBO, jednak Campbell nie zdołał zmieścić się w limicie wagowym i został pozbawiony swoich tytułów. Ostatecznie walkę wygrał Amerykanin decyzją większości na punkty[8].
Po tej walce Campbell zmienił kategorię wagową na wyższą. 1 sierpnia 2009 roku zmierzył się zTimothym Bradleyem w walce o tytuł mistrza świata WBO w kategorii junior półśredniej. W trzeciej rundzie Campbell w wyniku przypadkowego zderzenia głowami doznał dużego rozcięcia skóry nad lewym okiem. Pojedynek został przerwany w przerwie między trzecią i czwartą rundą, ponieważ kontuzja uniemożliwiała bokserowi dalszą walkę. Zwycięzcą został ogłoszony Bradley[9]. Jednak po proteście złożonym przez Campbella kilka tygodni później walka została uznana za nieodbytą, ponieważ kontuzja nie została spowodowana ciosem rywala, lecz przypadkowym zderzeniem głowami[10].
|
