 Mgławica NGC 1977 (powyżej środka), NGC 1973 (na dole po lewej), NGC 1975 (na dole w środku blisko krawędzi zdjęcia), przedzielone ciemniejszymi pasami (Mount Lemmon SkyCenter) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia | 18 stycznia 1786 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ | |
| Rektascensja | 05h 35m 18,0s |
| Deklinacja | –04° 49′ 15″ |
| Odległość | |
| Rozmiary kątowe | 20,0' |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Alternatywne oznaczenia | |
| OCL 525.1 | |
NGC 1977 orazNGC 1973 iNGC 1975 – grupamgławic refleksyjnych powiązana zgromadą otwartą, znajdująca się wgwiazdozbiorze Oriona. NGC 1977 została odkryta 18 stycznia 1786 roku przezWilliama Herschela, NGC 1973 odkryłHeinrich Louis d’Arrest 16 grudnia 1862 roku, a NGC 1975 również d’Arrest 3 października 1864 roku[2]. Odległości gromady odSłońca wynosi ok. 1,6 tys.lat świetlnych[1].
NGC 1977 to wydłużona mgławica leżąca po północnej stronie Wielkiej Mgławicy Oriona. W jej centrum znajduje sięniebieski olbrzym42 Orionis (c Orionis) o jasności około 4,6m[3].
Mgławice te są czasem ignorowane przez astronomów ze względu na mocniejsze świecenie pobliskiejMgławicy Oriona. Grupa ta leżąca wzdłużmiecza Oriona, na północ od jasnego kompleksu, również jest związana z gigantycznymobłokiem molekularnym Oriona, odległym o około 1500lat świetlnych odZiemi. Mgławice te zostały zdominowane przez charakterystyczny niebieski kolor międzygwiezdnego pyłu odbijającego światło młodych, gorącychgwiazd. MgławicaNGC 1977 (znajdująca się powyżej środka) jest oddzielona ciemniejszymi obszarami nieprzeźroczystego pyłu odNGC 1975 (na dole w środku) orazNGC 1973 (na dole po lewej).
