Od 1933 muzeum mieściło się we wschodniej części gmachuMuzeum Narodowego wAlejach Jerozolimskich (w tamtym czasie al. 3 Maja)[3]. Placówka uzyskała tę lokalizację na podstawie porozumienia Zarządu Miasta (właściciela Muzeum Narodowego) zMinisterstwem Spraw Wojskowych (pożyczka dla miasta w wysokości 1 mln złotych na wykończenie zachodniej części gmachu za prawo użytkowania jego wschodniej części przez 50 lat)[4].
Część zbiorów prezentowanych w muzeum pochodziła z gromadzonych od 1 poł. XIX wieku polskich pamiątek militarnychWincentego Krasińskiego[5]. W 1939 prezentowanych w nim było ponad 60 tys. eksponatów. Podczasokupacji niemieckiej zostały one wywiezione doNiemiec. Większość sal muzealnych i pomieszczenia zaplecza zamieniono na magazyny Waffen SS[6].
W 1944 placówka zmieniła nazwę na Muzeum Wojska Polskiego, które zostało udostępnione zwiedzającym w styczniu 1946[7]. Działania rewindykacyjne przyczyniły się do odzyskania ok. 40 tys. eksponatów.
Prezentowana jest w nim stała ekspozycja przedstawiająca historię oręża polskiego, m.in. zbiór broni od czasówśredniowiecza do XVIII wieku (np. złocony szyszak dowódcy pochodzący z okresu pierwszych chrześcijańskich władcówPolski, zbroje turniejowe, kolekcja zbroi husarskich zdobionych orlimi skrzydłami i lamparcimi skórami z XVII wieku), dzieła sztuki, książki, dokumenty i fotografie. W znajdującym się obok muzeum parku prezentowany jest ciężki sprzęt z okresuI iII wojny światowej, m.in.:działa,armaty,samoloty i pojazdy opancerzone.
W 1977 rozstrzygnięto konkurs architektoniczny na przekształcenieCytadeli Warszawskiej w kompleks muzealny, do którego zostałoby przeniesione Muzeum Wojska Polskiego[8]. Laureatami konkursu zostaliMarek Budzyński iAndrzej Kiciński[8]. Projekt nie został jednak zrealizowany.
Przy ul. Powsińskiej 13 wforcie „Czerniaków” znajduje się oddział Muzeum, eksponujący polską technikę wojskową. Można tam obejrzeć m.in.czołgi,działa isamoloty.
W 2015 na terenieCytadeli Warszawskiej otwartoMuzeum Katyńskie (mieszczące się wcześniej w forcie „Czerniaków”). Powrócono także do pomysłu wybudowania na terenie Cytadeli nowej siedziby muzeum (w dużym kompleksie muzealnym wraz zMuzeum Historii Polski)[9]. W 2022 do nowej siedziby placówki w Cytadeli przewieziono pierwsze eksponaty[10]. W styczniu 2023 muzeum poinformowało, że ostatnim dniem prezentowania wystawy w siedzibie głównej przy Al. Jerozolimskich będzie 31 stycznia tego roku[10].
13 sierpnia 2023 została otwarta nowa siedziba muzeum przy ul. Gwardii 4 na terenieCytadeli Warszawskiej[11]. Zwiedzającym udostępniono wtedy wystawę inauguracyjną pn.1000 lat chwały oręża polskiego[12].
zbroje i hełmy:szyszak z X-XI wieku z blachy złoconej należący do wojaMieszka I lubBolesława Chrobrego; zbroja rajtarska z przyłbicą hetmana litewskiegoKrzysztofa Radziwiłła z końca XVI wieku; kompletna zbroja husarska z I połowy XVII wieku Stanisława Skórkowskiego, sekretarza króla Władysława IV; zbroja turniejowa z hełmem „żabi pysk” z ok. 1530 r. wykonana w Norymberdze;karacena z przełomu XVII dla wyższych dowódców wojsk narodowego autoramentu; hełm paradny z XVI wieku hetmanaJana Tarnowskiego,kolczuga paradna z XVII wieku króla Jana Kazimierza
śmigłowce:Mi-2 (ul. Powsińska),Mi-24 – prawdopodobnie jedyny egzemplarz na wystawie muzealnej w Polsce gdzie wnętrze śmigłowca jest udostępniane dla zwiedzających
artyleria: pięć spiżowych luf działowych z przełomu XVI/XVII wieku (odlane wNieświeżu dla Mikołaja Radziwiłła i wyłowione koło zamku Zabierz); armata ppanc. wz. 36 kal. 37 mm „Bofors”
ciężki karabin maszynowy wz. 30 z wyrytym napisem świadczącym o tym, że zakupiono go ze zbiórki pieniędzy ludności Ziemi Wieluńskiej ofiarowanych na Fundusz Obrony Narodowej w 1937,
pistolet „VIS” z numerem fabrycznym 0003, seria prototypowa, produkowana w latach 1933-1934[13],
karabin UR – polskikarabin przeciwpancerny używany we wrześniu 1939 przez wojsko polskie do zwalczania pojazdów opancerzonych i czołgów.
↑WedługWielkiej Encyklopedii PWN, Warszawa 2003, t. 18, s. 236,ISBN 83-01-13357-0 t. 1-30,ISBN 83-01-13443-7 t. 5, muzeum powstało w 1919 jako Muzeum Wojsk, a swoją siedzibę miało wZamku Królewskim w Warszawie. W jego zbiorach znajdowały się obiekty z okresuI wojny światowej. W 1920 w skład utworzonego Muzeum Wojska weszło 3 tys. eksponatów z Muzeum Narodowego oraz militaria z Muzeum Wojsk. Placówka została udostępniona zwiedzającym w 1922. W 1924 rozpoczęto przenoszenie eksponatów do obecnej siedziby.
↑Piotr Majewski: Wojna i kultura. Instytucje kultury polskiej w okupacyjnych realiach Generalnego Gubernatorstwa 1939–1945. Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2005, s. 206.ISBN 83-7436-003-8.
↑Władysław Bartoszewski, Bogdan Brzeziński, Leszek Moczulski: Kronika wydarzeń w Warszawie 1939–1949. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 140.
↑abTadeusz Przemysław Szafer: Nowa architektura polska. Diariusz lat 1976–1980. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1981, s. 143.ISBN 83-213-3065-7.
↑Michał Wojtczuk. Żoliborska twierdza muzeów. „Gazeta Stołeczna”, s. 3, 11 października 2017.
↑abcTomasz Urzykowski. Ostatnie dni na zwiedzanie. „Gazeta Stołeczna”, s. 5, 12 stycznia 2023.
MałgorzataM.OmilanowskaMałgorzataM.,Jerzy StanisławJ.S.MajewskiJerzy StanisławJ.S.,Warszawa Przewodnik, Warszawa: Wiedza i Życie, 2000,ISBN 83-7184-861-7,OCLC751291928. Brak numerów stron w książce
.jpg)
52°15′51″N 21°00′01″E/52,264167 21,000278
.jpg)
.jpg)
