 Pałac Karola Scheiblera | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||
| Adres | pl. Zwycięstwa 1 | ||
| Data założenia | 1986 | ||
| Zakres zbiorów | historia kinematografii | ||
| Dyrektor | |||
Położenie na mapie Łodzi  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||
 51°45′34,25″N 19°28′28,50″E/51,759514 19,474583 | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Muzeum Kinematografii w Łodzi – muzeum gromadzące filmy, plakaty, elementy scenografii, urządzenia techniczne oraz inne pamiątki związane zkinematografią. Muzeum jest instytucją podległą samorządowiŁodzi[1]. Jest jedynym w Polsce muzeum chroniącym zabytki z dziedziny techniki, sztuki i kultury filmowej.
Działalność muzeum stanowi kontynuację utworzonego w 1976 Działu Kultury Filmowej wMuzeum Historii Miasta ŁodziDziału Kultury Filmowej i Teatralnej, w 1984 przekształconego w oddział, a w 1986 w samodzielną placówkę. Wtedy też przeniesiono zbiory do nowej siedziby, którą zostałpałac Karola Scheiblera. Jest to dziewiętnastowieczny budynek, zlokalizowany na terenieparku Źródliska i stanowiący częśćkompleksu fabryczno-pałacowego Księży Młyn. Poza pałacem zajmuje ono także pomieszczenia przylegającej dawnej wozowni i budynek stajni pałacowej. Muzeum Kinematografii jest jedynym muzeum o takim profilu w Polsce. Założycielem i pierwszym dyrektorem muzeum był drAntoni Szram[2][3][4].
W zbiorach muzeum znajduje się około 50000 eksponatów, w tym około tysiąc filmów na taśmach celuloidowych i wideo. Na wystawach stałych "Tajemnice planu filmowego" i "Cud ożywionej fotografii" prezentowane są urządzenia związane z rozwojem technologicznym kina (historyczne projektory, kamery, stoły montażowe), plakaty i fotosy filmowe, elementy scenografii i zaaranżowane plany filmowe czy lalki wykorzystywane w animacji. Imponujący jest zbiór aparatów fotograficznych i kamer światowych firm, takich jak:Agfa,Eastman Kodak,Zeiss-Ikon,Pathé i wielu innych. W jednym z pomieszczeń prezentowana jest oryginalna scenografia do filmuLatająca maszyna. W swoich zbiorach muzeum posiada równieżlatarnie magiczne,mutoskop czyjedyną w Polsce oryginalną Panoramę Cesarską, czyli fotoplastikon. Ważnym miejscem muzeum jest otwarta w 2015 ekspozycja poświęcona polskiej animacji „Pałac pełen bajek”[5].
Muzeum posiada zbiory scenariuszy, scenopisów, korespondencji i dokumentów związanych z powstawaniem filmów. Znaczące są archiwa filmoweAleksandra Forda iZbigniewa Rybkowskiego, orazAndrzeja Wajdy[5].
Na parterze pałacu znajduje się ekspozycja wnętrz pałacowych (pokój kredensowy, jadalnia, palarnia, sala balowa, szatnia, gabinet, pokój pani domu, ogród zimowy i okazała klatka schodowa). Były one gotową scenografią dla polskich filmów, takich jak:Ziemia Obiecana,Pavoncello,Jak daleko stąd jak blisko czy dwóch odcinkówStawki większej niż życie (odc. IVCafe Rose oraz odc. VIŻelazny krzyż). Pałac pojawia się przez chwilę w filmieDavida LynchaInland Empire.
W wyniku przeprowadzonego remontu i prac adaptacyjnych poddasza uzyskano dwie galerie na ekspozycje:strych bialy istrych czerwony. Do prezentacji czasowych służy też galeria w pogłębionych o 80 cm pomieszczeniach piwnicznych z jednoczesnym wykorzystaniem części pomieszczeń na ekspozycję stałą, poświęconą stuletniej historii kina na ziemiach polskich[6].
Muzeum Kinematografii zorganizowało wystawy poświęcone historii kina i filmu, jak również sztuki współczesnej. Były to m.in. wystawy scenograficzne do filmówJerzego Hoffmana –Ogniem i mieczem orazStara Baśń,Jerzego Kawalerowicza –Quo vadis iAndrzeja Wajdy –Pan Tadeusz, wystawy poświęcone fotografii, plakatom filmowym czy też wystawy biograficzne poświęcone wybitnym twórcom kina:
Wystawy pokazano w kilkudziesięciu krajach na pięciu kontynentach.
Przy muzeum działakino Kinematograf prezentujące filmy niszowe – polskie filmy przedwojenne, dokumenty, animacje oraz współczesne kino artystyczne.
Od 1990 Muzeum organizuje festiwal filmów dokumentalnychFestiwal Mediów "Człowiek w Zagrożeniu".
1 czerwca 2011 przed wejściem do muzeum odsłoniętorzeźby kotów Filemona i Bonifacego.
Muzeum ma dokumentować nie tylko historię filmów zrealizowanych i wyświetlonych, ale także i tych zatrzymanych, nie ukończonych[11].
