Ten artykuł dotyczy box setu zespołu Alice in Chains z 1999. Zobacz też:Music Bank – południowokoreański program telewizyjny.

Music Bank

Wykonawcabox setu
Alice in Chains
Wydany	26 października 1999
Nagrywany	1988–1998
Gatunek	metal alternatywny •grunge •heavy metal •hard rock •rock alternatywny[1]
Długość	220:10
Wydawnictwo	Columbia
Producent	Peter Fletcher
Album po albumie
Nothing Safe: Best of the Box (1999) Music Bank (1999) Greatest Hits (2001)

Music Bank –kompilacyjnybox set amerykańskiego zespołu muzycznegoAlice in Chains, będący drugą składanką wdyskografii grupy. Ukazał się na rynku 26 października 1999 nakładem wytwórni fonograficznejColumbia.

W skład box setu wchodzi czterdzieści osiem utworów zamieszczonych na trzech płytachCD. Czwarty dysk zawierateledyski i multimedia. Kompilacja – prócz kompozycji studyjnych – wyposażona jest również w wersjedemo z końca lat 80. i początku 90. XX wieku,remiksy, wersje koncertowe i nieopublikowane wcześniej utwory. Składankę zapowiadała premierowa kompozycja „Fear the Voices”, pochodząca z sesji nagraniowej dościeżki dźwiękowej do filmuSamotnicy (1992) i albumu studyjnegoDirt (1992), wydana jako singel promocyjny.Music Bank otrzymał w większości pozytywne oceny;krytycy i recenzenci wyróżniali różnorodność materiału, w tym rzadkie nagrania demo i nieopublikowane utwory.

Music Bank jest drugą – poNothing Safe: Best of the Box (1999) –kompilacją wdorobku zespołu^[2][3][4], podsumowującą dziesięcioletnią karierę formacji^[5]. Selekcji utworów dokonał perkusistaSean Kinney, który brał też udział w projektowaniuoprawy graficznej wydawnictwa^[6]. Do każdej z piosenek gitarzystaJerry Cantrell napisał komentarz w książeczce^[7].

Retrospekcyjnybox set składa się z czterdziestu ośmiu kompozycji na trzech płytachCD, a czwarty dysk zawieraremiks singla „Again”,teledyski do piosenek „Get Born Again” „I Stay Away”, „No Excuses” i „We Die Young”, grę komputerowąThe Journey oraz różnego rodzaju multimedia^[6][8][9]. W skład kompilacji (płyty CD 1–3) wchodzą wyselekcjonowane utwory z trzech albumów studyjnych (Facelift; 1990,Dirt; 1992 orazAlice in Chains; 1995), dwóch minialbumów (Sap; 1992 iJar of Flies; 1994), wersje koncertowe (m.in. zwystępu zespołu w ramachMTV Unplugged z 1996),dema (pochodzące m.in. z albumuThe Treehouse Tapes z 1988 oraz z trzech sesji z 1988, 1989 i 1991), remiksy^[6][8][10], a także nieopublikowane wcześniej utwory „Fear the Voices”, „Lying Season” i „Died”. Dwa pierwsze zostały nagrane w 1991 na potrzeby dema dościeżki dźwiękowej do filmuSamotnicy (1992, reż.Cameron Crowe)^[7][9][11] (ponownie zarejestrowano je w trakcie sesji do albumuDirt)^[12]. „Died” zespół nagrał, z „Get Born Again”, jesienią 1998 podczas ostatniej sesji z wokalistąLayne’em Staleyem^[13]. „Untitled”, zgościnnym udziałemToma Arayi, został zamieszczony pod nazwą „Iron Gland”^[8][9].

„Get Born Again” i „Died” – zarejestrowane przez Alice in Chains na przełomie września i października 1998 pod kierownictwemDave’a Jerdena iToby’ego Wrighta^[14] – w pierwotnym założeniu były przeznaczone na drugi album studyjny Cantrella –Degradation Trip (2002). „Zamierzałem zrobić kolejną płytę solową, ale chłopakom spodobały się piosenki… Nagraliśmy więc muzykę, a Layne wziął się za teksty” – wspominał^[3][15].

Za procesprodukcji składanki odpowiada Peter Fletcher, zaśmastering wykonałStephen Marcussen w A&M Mastering Studios wHollywood wKalifornii^[8]. NazwaMusic Bank pochodzi od kompleksu sal prób, który pod koniec lat 80. XX wieku mieścił się wSeattle w stanieWaszyngton. Muzycy Alice in Chains pomieszkiwali tam i odbywali pierwsze próby w początkowym okresie działalności grupy^[6][10].

Premiera box setuMusic Bank miała miejsce 26 października 1999^[3][10]. Został on opublikowany nakładem wytwórniColumbia^[1]. Projekt pudełka zestawu, autorstwa Jeffa Becka^[7], przypomina sejf^[4]. Tego samego dnia na rynku ukazała się kompilacja teledyskówMusic Bank: The Videos^[16]. Składankę zapowiadał singel promocyjny „Fear the Voices”^[17], nieopublikowany utwór pochodzący z dema nagranego na potrzebyścieżki dźwiękowej do filmuSamotnicy (1992)^[18] i z sesji do albumuDirt (1992)^[19]. 20 listopada 1999 utwór osiągnął 11. pozycję naliście „Billboardu”Mainstream Rock Tracks^[20][21].

Kinney, który zaprzeczał, jakoby idea wydania płyty była podyktowana chęcią zysku^[5], wspominał, że box set jest „dla ludzi, którzy nigdy z nas nie zrezygnowali i nadal kupują nasze płyty”. Jednocześnie wyznał, że gdy pojawił się pierwszy pomysł wydania kompilacji, muzycy początkowo się nie zgodzili. „Nikt nie chce czuć się tak staro. Ale to rzuca nowe światło na wszystko. To ostatnia rzecz, jaką wydaliśmy, więc to najlepszy sposób na zakończenie” – mówił^[10]. W rozmowie z „Metal Hammerem” przyznawał:

PoMusic Bank ukazały się jeszcze dwie kompilacje Alice in Chains:Greatest Hits (2001)^[22][23] iThe Essential Alice in Chains (2006)^[4][24].

Recenzje
Wydawca	Ocena
AllMusic	[1]
„Alternative Press”	[25]
„The Austin Chronicle”	[26]
Encyclopedia of Popular Music	[27]
„Kerrang!”	[28]
„Metal Hammer”	[29]
„Q”	[30]
Rolling Stone Album Guide	[31]
„Spin”	[32]
„Tylko Rock”	[33]

Stephen Thomas Erlewine z serwisuAllMusic przyznał płycie cztery gwiazdki w pięciostopniowej skali, argumentując: „Trzy albumy studyjne, dwie EP-ki, jeden album koncertowy i kilka europejskichstron B to na pozór zbyt skąpe dzieło, aby mogło stanowić podstawę dla zestawu pudełkowego, ale w przypadku Music Bank, trzypłytowej retrospektywy trwającej dekadę kariery Alice in Chains, okazuje się inaczej”. Jak przekonywał,Nothing Safe: Best of the Box (1999) iMusic Bank stanowią „dobry obraz epoki, w której Alice in Chains było jednym z najlepszych zespołówmetalowych”. Erlewine pisał, że to zestaw przeznaczony dla zagorzałych fanów, wypełniony wieloma rarytasami – w tym demówkami, dwunastoma nieopublikowanymi wcześniej utworami, kompozycjami w wersjach koncertowych i alternatywnymi miksami. Autor zwracał też uwagę, żeMusic Bank posiada „autentyczną narrację”, przez co łatwo usłyszeć ewolucję zespołu, nawet jeśli zestaw otwiera nowy utwór „Get Born Again”^[1]. Margaret Moser z „The Austin Chronicle” pisała, żeMusic Bank to „wyjątkowa kolekcja, która niesie w sobie nieomylny sentymentepitafium”. W dalszej części przyznała, że box set ten to „niemal strumień świadomości w swojej sekwencji, bardziejintrospekcja kariery niż retrospektywa, ponieważ równoważyhity alternatywnymi ujęciami i demami”^[26]. Mörat z brytyjskiego tygodnika „Kerrang!” napisał, że „Get Born Again” zwiastuje „niesamowitą formę zespołu”, z kolei zróżnicowany materiał wypełniający kompilację określił mianem „istotnego”^[28].

Ann Powers w recenzji dla „The New York Timesa” pisała: „Ci, którzy nie są na co dzień słuchaczamihard rocka, mogą się zastanawiać, dlaczego zespół, który na początku lat 90. zajął trzecie miejsce w wyścigu konnym grunge’u w Seattle, zasługuje na pudełkowy zestaw, zwłaszcza mając na koncie jedynie trzy albumy studyjne. Ale miłośnicy mrocznej sztukigitarowej wiedzą, że Alice in Chains jest następcąBlack Sabbath: zespołem, który wywarł ogromny wpływ zarówno pod względem muzycznym, jak i w tworzeniu ciężkiego języka. Ten zestaw, przedstawiający dziwną podróż formacji odboogie w styluRatt do piekielnejpsychodelii, oferuje wiele, w tym interaktywnyCD-ROM”. Jak zaznaczała, przeciętnych fanów zadowoli wydany wcześniej jednopłytowyNothing Safe: Best of the Box. W podsumowaniu przyznała: „Poprzez kontekstualizację hitów zespołu za pomocą dem, alternatywnych wersji, wydawnictw EP i utworówakustycznych, opatrzonych w przystępny sposób komentarzami gitarzysty Jerry’ego Cantrella,Music Bank przekonująco dowodzi artystycznej wartości zespołu, który pokazał dzisiejszym gwiazdom ciężkiegorocka, jak być introspektywnym”^[34].

John Aizlewood z brytyjskiego „Q” podkreślał, że „Music Bank jest potwierdzeniem tego, iż Alice in Chains posiadają wiele czadowych, wywyższających partii gitar; muskularnychmelodii, a Layne Staley jest niezwykle wspaniałym wokalistą”^[30]. W ocenie „Spin”Music Bank, poza kilkoma rarytasami w postaci demówek, utworów koncertowych czy też nieopublikowanych dotychczas, oferuje praktycznie ten sam zestaw co kompilacjaNothing Safe: Best of the Box wydana parę miesięcy wcześniej^[32]. Jordan Babula z „Teraz Rocka” pozytywnie oceniał box set, określając go mianem „udanego i wartościowego”, stanowiącego esencję twórczości zespołu. Autor szczególnie wyróżniał różnorodność materiału, w tym rzadkie nagrania demo z końca lat 80., gdzie brzmienie raczkującego Alice in Chains nawiązywało, w ocenie recenzenta, do dokonańGuns N’ Roses^[9] iMother Love Bone^[4].

13 listopada 1999Music Bank zadebiutował na 123. pozycji zestawieniaBillboard 200^[35][36]. Składanka uplasowała się również na 12. lokacie notowania Billboard Top Internet Albums^[37]. Według danych opublikowanych przezNielsen SoundScan, do 2002 box set na terenie Stanów Zjednoczonych uzyskał nakład sprzedaży na poziomie 86 tys. egzemplarzy^[38].

Opracowano na podstawie materiału źródłowego^[7][8]:

Opracowano na podstawie materiału źródłowego^[7][8]:

• Jordan Babula. Alice in Chains – Dyskografia. „Teraz Rock”, 2006. Orange Media. ISSN 1730-394X. (pol.). 
• Jordan Babula. Alice in Chains – Dyskografia. „Teraz Rock”, 2018. ADVERTIGO S.A. ISSN 1730-394X. (pol.). 
• Bartek Koziczyński. Alice in Chains. Bezsenność w Seattle. „Teraz Rock”, 2006. Orange Media. ISSN 1730-394X. (pol.). 
• David de Sola: Alice in Chains: The Untold Story. Thomas Dunne Books, 2015.ISBN 978-1250048073. (ang.).
• Mark Yarm: Wszyscy kochają nasze miasto. Historia grunge’u z pierwszej ręki. Joanna Bogusławska (tłum.). Kagra, 2019.ISBN 978-83-63785-43-7. (pol.).

Zobacz multimedia związane z tematem:Music Bank

• Oficjalna strona zespołu(ang.)

• Dobre Artykuły
• Albumy Columbia Records
• Albumy kompilacyjne Alice in Chains
• Albumy muzyczne wydane w roku 1999

• Szablon cytowania czasopisma – brak numeru strony
• Wyróżnione artykuły
• Szablon Col-break - width 50