Murad I (ur. 29 czerwca1326, zm. 15 czerwca1389 naKosowym Polu) –sułtan z dynastiiOsmanów panujący w latach 1362-1389. Był pierwszym władcą Osmanów, który oficjalnie używał tytułusułtana[1].
Władztwo osmańskie w latach panowania Murada I (1361-1389)Grób Murada I w meczecie na Kosowym Polu
SynOrchana, ojciecBajazyda I Błyskawicy. Objął władzę po śmierci ojca. Skonsolidował wewnętrznie swe ziemie, powołał organ administracji centralnej, tzw.Dywan oraz instytucjęwielkiego wezyra, uformował zawodową gwardię przyboczną sułtana – korpusjanczarski, rekrutujący się z pochodzących zbranki młodzieńców chrześcijańskich, wprowadził instytucjętimarów, powołał sąd wojskowy (kadiasker).
Kontynuował ekspansywną politykę zagraniczną. Z powodzeniem walczył z emiratemKaramanidów wAnatolii. W Europie jego wojska postępowały w głąbTracji, opanowując m.in.Adrianopol iPłowdiw; w 1371 pokonały koalicję wojsk chrześcijańskich wbitwie nad Maricą, a w 1385 zdobyłySofię, rok późniejNisz. Postępy armii Murada I zostały przejściowo zahamowane dzięki zwycięstwu Serbów wbitwie pod Plocznikiem (1387), ostatecznie jednak narzucił on zwierzchność osmańską niemal całymBałkanom. Podbite terytoria zorganizował w prowincjeAnatolii iRumelii, narzucił zależność trybutarną cesarstwu bizantyjskiemu i Serbii. Przeniósł stolicę doAdrianopola.
.svg)
