 | |||
| Długość całkowita | ok. 51 m | ||
|---|---|---|---|
| Państwo | |||
| Podstawowe dane | |||
| Przeszkoda | |||
| Szerokość: • całkowita |
| ||
| Data budowy | 595-605 | ||
| Data remontu | 1955–58 | ||
| Projektant | Li Chun | ||
Położenie na mapie Chin  | |||
 37°43′12,6″N 114°45′47,7″E/37,720167 114,763250 | |||
| |||
Most Anji (chiń. upr.安济桥; chiń. trad.安濟橋; pinyinĀnjì Qiáo) – kamiennymost łukowy nadXiao He w powiecieZhao wchińskiej prowincjiHebei. Powstał w latach 595-605 za rządówdynastii Sui, a jego projekt przypisuje się Li Chunowi. Jest to najstarszy zachowany do dziś most w kraju[1]. Bywa również nazywany Wielkim Kamiennym Mostem (chiń. upr.大石桥; chiń. trad.大石橋; pinyinDàshí Qiáo) lub Mostem Zhaozhou (chiń. upr.赵州桥; chiń. trad.趙州橋; pinyinZhàozhōu Qiáo); nazwa ta pochodzi z okresu, kiedy powiat Zhao funkcjonował jako prefektura Zhao (趙州)[2].
Most został wzniesiony w formie łuku odcinkowego, ma ok. 51 m długości i ok. 37 m rozpiętości. Wysokość mostu wynosi 7,3 m, zaś jegoszerokość – 9 m. Przęsło łukowe składa się z 28 wąskich łuków ustawionych obok siebie, wykonanych zwapiennych klińców zespolonych żelaznymi złączami. Wszystkie łuki połączono ze sobą dziewięcioma żelaznymi prętami biegnącymi w poprzek mostu[2][3]. W pachach głównego łuku znajdują się po dwa mniejsze łuki, które spełniają dwie funkcje: w przypadku powodzi przez łuki przepływa woda, co zmniejsza napór na konstrukcję, a ponadto zmniejszają one masę mostu o ok. 700 ton, czyli w sumie o 15%, co ma istotne znaczenie ze względu na niewielki stosunek wysokości mostu do jego rozpiętości oraz duże siły, jakie oddziałują na przyczółki osadzone w glinie o małej nośności[2][4].
Most jest używany do dnia dzisiejszego, a jego konstrukcja pozostaje nienaruszona. Jedynym elementem, który wymieniano były kamienne balustrady[1] przyozdobione wizerunkami smoków i innych mitycznych stworzeń[3]. W latach 1955–58 most został poddany renowacji[2], a w 1961 roku uznany za zabytek i objęty ochroną[3]. W 1991 roku stowarzyszenieAmerican Society of Civil Engineers uznało go za Międzynarodowy Zabytek Inżynierii Budowlanej[1]. W 1996 roku most został nominowany przez władze chińskie do wpisania naListę Światowego Dziedzictwa UNESCO[5].
