 | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Gelati, dystrykt Tkibuli | ||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Imeretii  | |||||||||
Położenie na mapie Gruzji  | |||||||||
 42°17′40,72″N 42°46′05,51″E/42,294644 42,768197 | |||||||||
| |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
| Obiekt zlisty światowego dziedzictwa UNESCO | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ | kulturowy |
| Spełniane kryterium | IV |
| Numer ref. | |
| Region[b] | Europa i Ameryka Północna |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę | 1994 |
| Obiekt zagrożony | 2010–2017 |
Monastyr Gelati (gruz. გელათის მონასტერი) –monastyr położony niedaleko na wschód od miastaKutaisi, wImeretii w zachodniejGruzji.
Monastyr został ufundowany w 1106 przez królaDawida IV Budowniczego (1089-1125). Legenda mówi, że król osobiście brał udział w budowie. Po śmierci został tam pochowany. Według tradycji, akceptowanej również przez część gruzińskich historyków, w sekretnym miejscu na terenie klasztoru została później również pochowana zmarła w 1213 r. królowa GruzjiTamara.
Przez długi czas monastyr był jednym z głównych kulturalnych i intelektualnych ośrodków w Gruzji. Znajdowała się w nim akademia, która skupiała gruzińskich naukowców, teologów i filozofów. Część z nich działała wcześniej w innychprawosławnych monasterach poza granicami (np. wKonstantynopolu), m.in.Petritsi (XII w.) i Arsen Ikaltoeli.
Z powodu rozległej działalności Akademii Gelati, współcześni jej ludzie nazywali ją „nowaGrecja” lub „drugieAthos”.
Do naszych czasów w monastyrze przetrwałyfreski imanuskrypty pochodzące z XII–XVII w.
W 1994 Monastyr Gelati został, razem zkatedrą Bagrati wKutaisi, wpisany naListę światowego dziedzictwa UNESCO. W 2017 roku katedrę Bagrati skreślono jednak z listy, ponieważ straciła ona na autentyczności w wyniku przeprowadzonej odbudowy[5].
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
