11 października 1919 wKrakowie powołano do życiaPolski Związek Lekkiej Atletyki – pierwszą organizację sportową w niepodległejPolsce[6][7]. Władze związku, którego siedzibą zostałLwów – miasto będące wówczas centrum krajowej lekkoatletyki – były zdania, że istnieje konieczność organizacji zawodów popularyzujących dyscyplinę oraz będących sprawdzianem poziomu i umiejętności sportowców[1]. W związku z tym postanowiono, że w lipcu 1920 roku we Lwowie zostanie zorganizowany pierwszy w historii krajowy czempionat. Przed mistrzostwami w odrodzonej Polsce istniało zaledwie kilka klubów lekkoatletycznych, których siedziby znajdowały się wWarszawie, Krakowie oraz Lwowie, a w całym kraju zarejestrowanych było 265 zawodników[1].
Mistrzostwa odbywały się od piątku do niedzieli – 16, 17 i 18 lipca[8]. Rywalizacja odbywała się w 19 konkurencjach[3], a dodatkowo rozegrano bieg sztafetowy 4 x 400 metrów, w którym wystąpiła reprezentacja Polski ustanawiając nowy rekord kraju czasem 3:41,6[5][1]. Najliczniej był obsadzony bieg na 100 m – wystąpiło 15 zawodników w 4 przedbiegach[2]. Najwięcej medali mistrzostw zdobył zawodnikwarszawskiej PoloniiStanisław Sośnicki, który wygrał bieg na 100 metrów, skok wzwyż z miejsca, trójskok, skok w dal oraz skok w dal z miejsca[3]. Mimo sukcesów lekkoatlety ze stolicy najwięcej medali zdobyli reprezentanci miejscowych klubów: Pogoni i Czarnych[1] (w sumie wywalczyli 12 z 19 złotych medali)[3]. Rezultaty osiągnięte przez polskich lekkoatletów, mimo pobicia kilku rekordów kraju oraz ustanowienia najlepszych wyników w sezonie 1920 w Polsce, odbiegały od ówczesnych wyników ze świata[1].
Medale podczas mistrzostw Polski zdobyli reprezentanci tylko trzech klubów, a najwięcej krążków – 24 – przypadło w udziale lekkoatletom lwowskiej Pogoni[3].
↑abcdefghiAndrzej Karczmarski. Wzwyż i w dal bez rozbiegu. „Magazyn lekkoatletyczny”, s. 6, lipiec – sierpień 2010. Kobyłka: Lama Production. ISSN2081-8939.
↑abcJózef Pliszkiewicz. 50 lat PZLA – 50 lat historii l.a. (1). „Lekka Atletyka”, s. 14-20, kwiecień 1969. Warszawa: RSW „Prasa”.
↑abcdefHenryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin - Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008.ISBN 978-83-61233-20-6. Brak numerów stron w książce
↑abJanusz Rozum, Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Tadeusz Wołejko: 90 lat polskiej lekkoatletyki 1919–2009. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2009.ISBN 978-83-902509-9-1. Brak numerów stron w książce
↑abcdefghiJanusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007. Brak numerów stron w książce
↑Zygmunt Głuszek (redaktor) oraz Komisja Propagandy PZLA: Lekkoatletyka w Polsce / Track and Field in Poland. Warszawa: 1971. Brak numerów stron w książce
↑abcdefghijklmnopHenryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004.ISBN 83-9136-63-9-1. Brak numerów stron w książce
↑Jerzy Szymonek, Janusz Rozum: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Trójskok mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985. Brak numerów stron w książce
↑Jerzy Szymonek, Janusz Rozum: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Rzut oszczepem mężczyzn.. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984. Brak numerów stron w książce