| |||
| Miejsce finału | |||
|---|---|---|---|
| Podium | |||
| Pierwsze miejsce | |||
| Drugie miejsce | |||
| Trzecie miejsce | |||
| Statystyki indywidualne | |||
| MVP | |||
| Król strzelców |
| ||
35.Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie – turniej hokejowy, który odbył się od 26 grudnia 2010 do 5 stycznia 2011 w drugim co do wielkości mieście w stanieNowy Jork -Buffalo. Mecze rozgrywane były w dwóch halach:HSBC Arena orazDwyer Arena. Były to pierwsze w historii mistrzostwa w tych miastach, zaś po raz piąty zawodnicy tej kategorii wiekowej rozegrali turniej o mistrzostwo świata wStanach Zjednoczonych. Poprzednio to państwo organizowało czempionat w2005 roku.
Obrońcą tytułu mistrzowskiego była reprezentacja gospodarzy, którzy w2010 roku wSaskatoon pokonali po dogrywce reprezentację Kanady6:5 .
Złoty medal zdobyli reprezentanci Rosji pokonując w finale Kanadyjczyków5:3. Mimo iż po dwóch tercjach przegrywali0:3[1]. Było to pierwsze zwycięstwoMołodieżka nad Kanadą od ośmiu lat, wtedy to podczas finału mistrzostw świata Rosja zwyciężyła3:2.
Osobny artykuł:Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie 2011/Elita.| Lp. | Drużyna |
|---|---|
 |  Rosja |
 |  Kanada |
 |  Stany Zjednoczone |
| 4 |  Szwecja |
| 5 |  Szwajcaria |
| 6 |  Finlandia |
| 7 |  Czechy |
| 8 |  Słowacja |
| 9 |  Norwegia |
| 10 |  Niemcy |
W tej części mistrzostw uczestniczyło 10 najlepszych drużyn na świecie. System rozgrywania meczów był inny niż w niższych dywizjach. Najpierw drużyny grały w dwóch grupach, każda po 5 drużyn. Z niej najlepsza bezpośrednio awansowała do półfinałów, a z miejsc drugich i trzecich, walczyły na krzyż między sobą o awans do finałowej czwórki. Najgorsze dwie drużyny każdej z grup walczyły w meczach między sobą o utrzymanie w elicie. Dwie najgorsze drużyny spadły do I dywizji.
Mistrzostwa odbył się wBuffalo. Finałowe spotkanie na mogącej pomieścić 18 690 osób haliHSBC Arena oraz w haliDwyer Arena mogącej pomieścić 2 100.
Meczem otwarcia w turnieju juniorów było spotkanie Niemcy - Szwajcaria; odbyło się ono 26 grudnia 2010 roku wHSBC Arena. Podczas mistrzostw strzelono 201 bramek. Najwięcej bo osiem strzelonych bramek zdobyłBrayden Schenn, który został królem strzelców[2]. Zawodnik ten zwyciężył również w klasyfikacji kanadyjskiej, gdzie zdobył 18 punktów (8 bramki i 10 asyst) oraz zdobył tytuł MVP turnieju. Do piątki gwiazd zaliczono: bramkarza reprezentacji USA -Jack Campbell, obrońców: KanadyjczykaEllisa i RosjaninaOrłowa. Najlepsza trójka napastników turnieju to: KanadyjczycyShenn iJohansen oraz RosjaninKuzniecow[3].
W mistrzostwach pierwszej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turniejów awansowali do mistrzostw świata elity w 2012 roku, zaś najsłabsze drużyny spadły do drugiej dywizji.
Grupa A swoje mecze rozgrywała naBiałorusi wBobrujsku. Turniej odbył się w dniach 13–19 grudnia 2010 roku.
Grupa B swoje mecze rozgrywała wSłowenii wBledzie. Turniej odbył się w dniach 12–18 grudnia 2010 roku.
W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turniejów awansowali do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2012 roku, zaś najsłabsze drużyny spadły do trzeciej dywizji.
Grupa A mecze rozgrywała wEstonii wTallinnie. Turniej odbył się w dniach 13–19 grudnia 2010 roku.
Grupa B mecze rozgrywała wRumunii wMiercurea-Ciuc. Turniej odbył się w dniach 13–19 grudnia 2010 roku.
| Lp. | Drużyna |
|---|---|
| 1 |  Meksyk |
| 2 |  Serbia |
| 3 |  Korea Północna |
| 4 |  Turcja |
| 5 |  Nowa Zelandia |
| 6 |  Bułgaria |
| 7 |  Chińskie Tajpej |
W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 7 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca oraz drużyna, która zajęła drugie miejsce w turnieju awansowały do mistrzostw świata drugiej dywizji w 2012 roku.
Turniej rozgrywany był wMeksyku. Odbył się w dniach 9–15 stycznia 2011.
| Mistrzostwa | |
|---|---|
| Elita | |
| I Dywizja | |
| II Dywizja | |
| III Dywizja |
