Mistrz papieskich celebracji liturgicznych, skrótowopapieski ceremoniarz[a] – głównyceremoniarzStolicy Apostolskiej, pełniący jednocześnie funkcję kierowniczą wUrzędzie Papieskich Celebracji Liturgicznych, członek najbliższej świty papieża (familiares).
Najstarszym dokumentem potwierdzającym istnienie funkcji mistrza ceremonii jest listPiusa IV z 10 maja 1563 roku, choć istnieją dowody na możliwość powoływania podobnego urzędu już przed X wiekiem. Ostatnie regulacje dotyczące tej funkcji zostały wydane przezJana Pawła II. Zaliczyć do nich należy przede wszystkimkonstytucje:Pastor Bonus (o reformieKurii Rzymskiej) orazUniversi Dominici gregis o (wakacie Stolicy Apostolskiej).
Do podstawowych zadań mistrza papieskich ceremonii liturgicznych należy przygotowanie wszystkiego co jest związane zliturgią, w której uczestniczy papież lublegat sprawujący funkcję w imieniu papieża. Odpowiedzialność ta dotyczy wszystkich płaszczyzn liturgii począwszy od przygotowaniamodlitewników imszałów dla uczestników, poprzez przygotowanie i rewidowanie liturgii (by była zgodna z potrzebami, wymaganiami i obowiązującymikanonami), a skończywszy na asystowaniu papieżowi w czasie liturgii.
Do zadań szczególnych papieskiego ceremoniarza należy również:
Mistrz papieskich ceremonii liturgicznych mianowany jest przez papieża na okres pięciu lat.
| Organizacja | |
|---|---|
| Początki i historia | |
| Teologia | |
| Liturgia |
