Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Michela Figini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michela Figini
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1966
Prato

Klub

SCO Club Airolo

Wzrost

168 cm

Debiut w PŚ

Sezon 1982/1983

Pierwsze punkty w PŚ

21.011983,Schruns (10. miejsce – kombinacja)

Pierwsze podium w PŚ

5.031983,Mont-Tremblant
(3. miejsce – zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja Szwajcaria
Igrzyska olimpijskie
złotoSarajewo 1984narciarstwo alpejskie
(zjazd)
srebroCalgary 1988narciarstwo alpejskie
(supergigant)
Mistrzostwa świata
złotoBormio 1985zjazd
srebroCrans-Montana 1987zjazd
srebroCrans-Montana 1987supergigant
Mistrzostwa świata juniorów
brązSestriere 1983Gigant
brązSestriere 1983Kombinacja
Puchar Świata
Kryształowa Kula
1984/1985
Kryształowa Kula
1987/1988
3. miejsce
1988/1989
Puchar Świata (Zjazd)
Mała Kryształowa Kula
1984/1985
Mała Kryształowa Kula
1986/1987
Mała Kryształowa Kula
1987/1988
Mała Kryształowa Kula
1988/1989
3. miejsce
1989/1990
Puchar Świata (Gigant)
Mała Kryształowa Kula
1984/1985
Puchar Świata (Supergigant)
Mała Kryształowa Kula
1986/1987
Puchar Świata (Kombinacja)
2. miejsce
1984/1985
3. miejsce
1985/1986
Multimedia w Wikimedia Commons

Michela Figini (ur.7 kwietnia1966 wPrato) –szwajcarskanarciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska, trzykrotna medalistka mistrzostw świata oraz dwukrotna zdobywczyniPucharu Świata.

Kariera

[edytuj |edytuj kod]

Pierwsze sukcesy w karierze Michela Figini osiągnęła w 1983 roku, zdobywając dwa medale podczasmistrzostw świata juniorów w Sestriere. Najpierw zajęła trzecie miejsce wgigancie, przegrywając tylko zMichaelą Gerg zRFN iFrancuzkąHélène Barbier. Dzień później brązowy medal wywalczyła także wkombinacji, plasując się za Gerg iAustriaczkąKathariną Gutensohn. Była tam też między innymi czwarta wzjeździe, przegrywając walkę o podium z Gutensohn o 0,05 sekundy. Parę tygodni wcześniej Figini zadebiutowała w zawodachPucharu Świata, a 21 stycznia 1983 roku wSchruns zdobyła pierwsze punkty, zajmując dziesiąte miejsce w kombinacji. Już 5 marca 1983 roku wMont-Tremblant pierwszy raz stanęła na podium zawodów tego cyklu, zajmując trzecie miejsce w zjeździe. Lepsze okazały się tamKanadyjkaLaurie Graham oraz inna reprezentantka Szwajcarii,Maria Walliser.

Najważniejszym punktemsezonu 1983/1984 byłyigrzyska olimpijskie w Sarajewie. Starty rozpoczęła od zajęcia trzynastego miejsca w slalomie gigancie, jednak trzy dni później zwyciężyła w biegu zjazdowym. W zawodach tych o 0,05 sekundy wyprzedziła Marię Walliser, a o 0,17 sekundy pokonałaOlgę Charvátovą zCzechosłowacji. W zawodach pucharowych czterokrotnie plasowała się na podium: 8 stycznia wPuy-Saint-Vincent była druga wsupergigancie, 28 stycznia wMegève odniosła pierwsze pucharowe zwycięstwo wygrywając zjazd, dzień później wSaint-Gervais wygrała kombinację, a 17 marca 1984 roku wJasnej była druga w gigancie. W klasyfikacji generalnej oraz klasyfikacjach zjazdu i kombinacji zajmowała piąte miejsce, a w klasyfikacji giganta była szósta.

Wsezonie 1984/1985 wywalczyłaKryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej. Na podium stawała dwanaście razy, w tym aż osiem razy zwyciężała: 4 stycznia wMariborze wygrała giganta, w dniach 9-10 stycznia wBad Kleinkirchheim wygrała kombinację i dwa zjazdy, 13 stycznia wPfronten była najlepsza w supergigancie, 20 i 21 stycznia wSaint-Gervais zwyciężała w zjeździe i gigancie, a 8 marca 1985 roku wArosa wygrała kombinację. Wyniki te dały jejMałe Kryształowe Kule w klasyfikacjach zjazdu i giganta, a w klasyfikacji kombinacji zajęła drugie miejsce za swą rodaczką,Brigitte Oertli. W lutym 1985 roku wystartowała namistrzostwach świata w Bormio, gdzie wywalczyła złoty medal w zjeździe. W zawodach tych wyprzedziła o 1,58 sekundy kolejną SzwajcarkęAriane Ehrat i Katharinę Gutensohn. Na tej samej imprezie zajęła także piętnaste miejsce w gigancie, a rywalizacji w kombinacji nie ukończyła.

Rok później tylko trzykrotnie plasowała się w najlepszej trójce. Najpierw 6 stycznia w Mariborze była druga w gigancie, następnie tego samego dnia wygrała kombinację, a 19 stycznia 1986 roku wOberstaufen zajęła trzecie miejsce w gigancie. W klasyfikacji generalnej i klasyfikacjach zjazdu oraz giganta była szósta, a w kombinacji zajęła trzecie miejsce za Marią Walliser iEriką Hess. Nieco lepsze wyniki osiągała wsezonie 1986/1987, który ukończyła na piątej pozycji. Odniosła trzy zwycięstwa: 12 grudnia wVal d’Isère, 16 stycznia w Pfronten i 8 marca 1987 roku wCalgary wygrywała biegi zjazdowe, dzięki temu zdobyła kolejną Małą Kryształową Kulę w klasyfikacji tej konkurencji. Z rozgrywanych na przełomie stycznia i lutego 1987 rokumistrzostw świata w Crans-Montana wróciła z dwoma medalami. Najpierw zajęła drugie miejsce w zjeździe, przegrywając tylko z Walliser o 0,31 sekundy. Następnie srebro wywalczyła w supergigancie, rozdzielając na podium Walliser orazMateję Svet zJugosławii. Zajęła tam także czwarte miejsce w gigancie, przegrywając walkę o podium z Walliser o 0,26 sekundy.

Swoje drugie zwycięstwo w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata odniosła wsezonie 1987/1988. Dziewięciokrotnie stawała na podium, w tym pięciokrotnie była najlepsza: 11 i 12 grudnia wLeukerbad wygrywała zjazd i supergiganta, 14 stycznia wZinal wygrała kolejny zjazd, a 12 i 13 marca 1988 roku wRossland ponownie wygrała zjazd i supergiganta. W efekcie zwyciężyła także w klasyfikacjach zjazdu oraz supergiganta. Ostatni medal na arenie międzynarodowej wywalczyła podczasigrzysk olimpijskie w Calgary, zajmując drugie miejsce w supergigancie. Szwajcarka straciła 1 sekundę do AustriaczkiSigrid Wolf, a o 0,23 sekundy wyprzedziła KanadyjkęKaren Percy. Na tych igrzyskach była również dziewiąta w zjeździe, a giganta nie ukończyła. Podczas rozgrywanych rok późniejmistrzostw świata w Vail jej najlepszym wynikiem było piąte miejsce w supergigancie. W zawodach pucharowych dziewięć razy stawała na podium, odnosząc sześć kolejnych zwycięstw: 2 grudnia w Val d’Isère, 12 i 13 stycznia wGrindelwald, 18 i 19 lutego wLake Louise oraz 24 lutego 1989 roku wSteamboat Springs była najlepsza w zjeździe. W klasyfikacji generalnej była trzecia, plasując się zaVreni Schneider i Marią Walliser. Wywalczyła także trzecią z rzędu i zarazem ostatnią w karierze Małą Kryształową Kulę w klasyfikacji zjazdu.

Startowała także wsezonie 1989/1990, jednak osiągała wyniki słabsze niż w poprzednich sezonach. Na podium znalazła się tylko trzy razy, za każdym razem w zjeździe: 9 grudnia w Steamboat Springs była druga, 27 styczniaSanta Caterina odniosła ostatnie pucharowe zwycięstwo, a 3 lutego 1990 roku wVeysonnaz zajęła trzecie miejsce. Podium w Veysonnaz było jej ostatnim w karierze. W klasyfikacji generalnej zajęła ósme miejsce, a w klasyfikacji zjazdu była trzecia, za Kathariną Gutensohn i AustriaczkąPetrą Kronberger. W marcu 1990 roku zakończyła karierę.

Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Szwajcarii, w tym złote w zjeździe w latach 1984, 1985 i 1989 oraz gigancie w 1988 roku.

Wyszła za mąż za włoskiego alpejczyka,Ivano Camozziego, z którym ma dwójkę dzieci.

Osiągnięcia

[edytuj |edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj |edytuj kod]
MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaCzas bieguStrataZwyciężczyni
12.13 lutego1984SarajewoGigant2:20,98+2,36Stany ZjednoczoneDebbie Armstrong
1.16 lutego1984SarajewoZjazd1:13,36--
9.19 lutego1988KanadaCalgaryZjazd1:25,86+1,40Marina Kiehl
2.22 lutego1988KanadaCalgarySupergigant1:19,03+1,00AustriaSigrid Wolf
DNF24 lutego1988KanadaCalgaryGigant2:06,49-SzwajcariaVreni Schneider

Mistrzostwa świata

[edytuj |edytuj kod]
MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaCzas bieguStrataZwyciężczyni
1.3 lutego1985WłochyBormioZjazd1:26,96--
DNF[1]4 lutego1985WłochyBormioKombinacja18,72 pkt-SzwajcariaErika Hess
15.6 lutego1985WłochyBormioGigant2:18,53+3,06Stany ZjednoczoneDiann Roffe
6.30 stycznia1987SzwajcariaCrans-MontanaKombinacja15,32 pkt+36,99 pktSzwajcariaErika Hess
2.1 lutego1987SzwajcariaCrans-MontanaZjazd1:43,80+0,31SzwajcariaMaria Walliser
2.3 lutego1987SzwajcariaCrans-MontanaSupergigant1:19,17+1,01SzwajcariaMaria Walliser
4.5 lutego1987SzwajcariaCrans-MontanaGigant2:21,22+2,55SzwajcariaVreni Schneider
8.5 lutego1989Stany ZjednoczoneVailZjazd1:46,50+2,07SzwajcariaMaria Walliser
5.8 lutego1989Stany ZjednoczoneVailSupergigant1:19,46+0,62AustriaUlrike Maier

Mistrzostwa świata juniorów

[edytuj |edytuj kod]
MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaCzas bieguStrataZwyciężczyni
4.3 marca1983WłochySestriereZjazd1:32,49+0,43Marina Kiehl
3.4 marca1983WłochySestriereGigant2:16,79+1,89Michaela Gerg
16.5 marca1983WłochySestriereSlalom1:38,46+6,22WłochyFulvia Stevenin
3.5 marca1983WłochySestriereKombinacja??Michaela Gerg

Puchar Świata

[edytuj |edytuj kod]

Zwycięstwa w końcowych klasyfikacjach

[edytuj |edytuj kod]

Zwycięstwa w konkursach

[edytuj |edytuj kod]
  1. FrancjaMegève28 stycznia1984 (zjazd)
  2. FrancjaSaint-Gervais29 stycznia1984 (kombinacja)
  3. Maribor4 stycznia1985 (gigant)
  4. AustriaBad Kleinkirchheim9 stycznia1985 (kombinacja)
  5. AustriaBad Kleinkirchheim9 stycznia1985 (zjazd)
  6. AustriaBad Kleinkirchheim10 stycznia1985 (zjazd)
  7. Pfronten13 stycznia1985 (supergigant)
  8. FrancjaSaint-Gervais20 stycznia1985 (zjazd)
  9. FrancjaSaint-Gervais21 stycznia1985 (gigant)
  10. SzwajcariaArosa8 marca1985 (kombinacja)
  11. Maribor6 stycznia1986 (kombinacja)
  12. FrancjaVal d’Isère12 grudnia1986 (zjazd)
  13. Pfronten16 stycznia1987 (zjazd)
  14. KanadaCalgary8 marca1987 (zjazd)
  15. SzwajcariaLeukerbad11 grudnia1987 (zjazd)
  16. SzwajcariaLeukerbad12 grudnia1987 (supergigant)
  17. SzwajcariaZinal14 stycznia1988 (zjazd)
  18. KanadaRossland12 marca1988 (zjazd)
  19. KanadaRossland13 marca1988 (supergigant)
  20. FrancjaVal d’Isère2 grudnia1988 (zjazd)
  21. SzwajcariaGrindelwald12 stycznia1989 (zjazd)
  22. SzwajcariaGrindelwald13 stycznia1989 (zjazd)
  23. KanadaLake Louise18 lutego1989 (zjazd)
  24. KanadaLake Louise19 lutego1989 (zjazd)
  25. Stany ZjednoczoneSteamboat Springs24 lutego1989 (zjazd)
  26. WłochySanta Caterina27 stycznia1990 (zjazd)
  • 26 zwycięstw (17 zjazdów, 4 kombinacje, 3 supergiganty i 2 giganty)

Pozostałe miejsca na podium

[edytuj |edytuj kod]
  1. KanadaMont-Tremblant5 marca1983 (zjazd) – 3. miejsce
  2. FrancjaPuy-Saint-Vincent7 stycznia1984 (zjazd) – 2. miejsce
  3. CzechosłowacjaJasná17 marca1984 (gigant) – 2. miejsce
  4. SzwajcariaArosa26 stycznia1985 (supergigant) – 3. miejsce
  5. KanadaBanff8 marca1985 (zjazd) – 2. miejsce
  6. KanadaBanff9 marca1985 (zjazd) – 2. miejsce
  7. KanadaBanff10 marca1985 (supergigant) – 2. miejsce
  8. Maribor6 stycznia1986 (gigant) – 2. miejsce
  9. Oberstaufen19 stycznia1986 (gigant) – 3. miejsce
  10. WłochyValzoldana20 grudnia1986 (gigant) – 3. miejsce
  11. Sarajewo22 marca1987 (gigant) – 3. miejsce
  12. FrancjaVal d’Isère4 grudnia1987 (zjazd) – 2. miejsce
  13. WłochyPiancavallo20 grudnia1987 (gigant) – 3. miejsce
  14. AustriaLech9 stycznia1988 (supergigant) – 3. miejsce
  15. SzwajcariaZinal16 stycznia1988 (zjazd) – 2. miejsce
  16. AustriaAltenmarkt15 grudnia1988 (zjazd) – 3. miejsce
  17. SzwajcariaGrindelwald15 stycznia1989 (kombinacja) – 3. miejsce
  18. Stany ZjednoczoneSteamboat Springs25 lutego1989 (supergigant) – 3. miejsce
  19. Stany ZjednoczoneSteamboat Springs9 grudnia1989 (zjazd) – 2. miejsce
  20. SzwajcariaVeysonnaz3 lutego1990 (zjazd) – 3. miejsce

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. alpineskiworld.net: 31.01-04.02.1985. Bormio Alpine Combined, women(ang.)
Mistrzynie olimpijskie w narciarstwie alpejskim w zjeździe

Mistrzynie świata w narciarstwie alpejskim w zjeździe
Zdobywczynie Pucharu Świata w narciarstwie alpejskim
Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michela_Figini&oldid=74565257
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp