Michał II Tich (ur. w1271 roku,bułg.: Mихаип II Тих,Michaił II Tich) – carbułgarski w latach1277–1279.

Syn cara bułgarskiegoKonstantyna Asena Ticha, który po śmierci pierwszej żony około 1270 roku ożenił się powtórnie zMarią Kantakuzeną, siostrzenicą cesarza bizantyńskiegoMichała VIII Paleologa. Michał II urodził się, pod koniec życia swego ojca, w 1271 roku.

Na początku 1277 roku ojciec Michała II uległ wypadkowi spadając z konia. Po wypadku nigdy już nie odzyskał pełnej sprawności fizycznej. W tym samym roku zamieszki chłopskie w północno-wschodniej Bułgarii przerodziły się w chłopską rebelię. Na czele powstańców stanął przekonany o swej misji dziejowej chłop z północy BułgariiIwajło. Jesienią 1277 roku nieliczna armia prowadzona przez chorego cara została rozbita przez powstańców. Konstantyn Tich zginął w bitwie. Matka Michała II Ticha już wcześniej podjęła intrygi zmierzające do zapewnienia władzy synowi. W tym celu wszczęła prześladowania niechętnych jej bojarów. Z jej ręki zginął przyrodni brat Michała II Ticha, prawowity następca tronu, syn Konstantyna Ticha i jego pierwszej żony Ireny. W wyniku zabiegów matki, w wieku 6 lat, po śmierci ojca, Michał II Tich został obwołany carem Bułgarii^[1].

Po klęsce armii carskiej powstańcy Iwajły zaczęli zdobywać warowne miasta. Pozbawieni kierownictwa bojarowie nie byli w stanie stawić im oporu. W 1278 roku Iwajło obległTyrnowo. Jednocześnie cesarz bizantyński Michał VIII, który początkowo popierał Iwajłę przeciw Konstantynowi Tichowi i nawet ofiarował mu rękę swej córki, zmienił plany i poparł wychowanego w Bizancjum synaMico Asena,Iwana Mico, po matce wnukaIwana Asena II. Michał ożenił go ze swą córką i wysłał na czele armii bizantyńskiej do Bułgarii. Wobec pojawienia się kolejnego kandydata do korony, mogącego zdobyć większe poparcie bojarstwa niż chłop Iwajło, carowa Maria otwarła przed Iwajłem bramy Tyrnowa. W wyniku zawartego porozumienia Iwajło objął tron carski poślubiając carową wdowę. Nowy car i współwładca Bułgarii rozbił nadciągających od północy Tatarów pod wodzą Kasimbeja, po czym zwrócił się ku nadciągającym od południa kilkoma drogami Bizantyńczykom dowodzonym przez Michała Glawasa Tarchaniotę. Przez kilka miesięcy toczył walki z Grekami. W 1279 roku od północy wtargnął kolejny zagon tatarski. Iwajło z główną armią wyruszył mu na spotkanie. Iwan Mico na czele wojsk bizantyńskich podszedł pod Tyrnowo, które zostało przez bojarów wydane Grekom. Michała II Ticha i jego matkę odesłano do Konstantynopola, a Iwan Mico jako Iwan Asen III ogłosił się carem Bułgarów^[2].

• T. Wasilewski: Historia Bułgarii. Wrocław: Ossolineum, 1988, s. 98-100.ISBN 83-04-02466-7.
• G. Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2008, s. 430.ISBN 978-83-01-15268-0.
• W. Giuzelew: Bułgarskie średniowiecze. W: Bułgaria. Zarys dziejów. I. Dymitrow (red.). Warszawa: Książka i Wiedza, 1986, s. 91-92.ISBN 83-05-11583-6.
• Steven Runciman: Nieszpory sycylijskie. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1997, s. 161 i 197.ISBN 83-7132-116-3.

• Ród Ticha
• Władcy Bułgarii
• Urodzeni w 1271

• Właściwość P569 inna niż wpisana lokalnie
• Brak właściwości P119 w Wikidanych
• Nieznana data śmierci