Międzynarodowy Trybunał Wojskowy dla Dalekiego Wschodu – międzynarodowytrybunał do osądzenia zbrodni dokonanych przez przywódców i pozostałych obywateli Japonii podczasII wojny światowej.
Powstał 19 stycznia 1946 wTokio. Państwami-założycielami były: Australia, Chiny, Francja, Holandia, Kanada, Nowa Zelandia, USA, Wielka Brytania i ZSRR. Później do porozumienia dołączyły Indie i Filipiny.
Statut Trybunału wyróżniał trzy kategorie zbrodni:
Przed Trybunałem o zbrodnie przeciwko pokojowi oskarżono 25 politycznych i wojskowych przywódców, z czego 7 skazano nakarę śmierci, a 16 nakarę dożywotniego więzienia.
Zarzut postawiono 28 oskarżonym, głównie oficerom wojskowym i przywódcom politycznym.
Dwóch oskarżonych (Yōsuke Matsuoka iNagano Osami) zmarło z przyczyn naturalnych w trakcie procesu.
Sześciu oskarżonych skazano na karę śmierci przezpowieszenie zazbrodnie wojenne,zbrodnie przeciwko pokojowi izbrodnie przeciwko ludzkości („Klasa A”, „Klasa B” i „Klasa C”):
Jeden oskarżony został skazany na karę śmierci przez powieszenie za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości („Klasa B” i „Klasa C”):
Wyroki wykonano 23 grudnia 1948 w tokijskim więzieniuSugamo. Ciała zostały poddane kremacji, a prochy rozrzucone nad Pacyfikiem[1].
Kolejnych szesnastu oskarżonych skazano na karę dożywotniego więzienia. Trzech z nich (Koiso, Shiratori i Umezu) zmarło w więzieniu, a trzynastu pozostałychzwolniono przedterminowo w latach 1954–1956:
Shigenori Tōgō został skazany na karę pozbawienia wolności przez 20 lat i zmarł w więzieniu w 1949.Mamoru Shigemitsu został skazany na karę pozbawienia wolności przez 7 lat.
Układ pokojowy z 8 września 1951 w art. 11 zobowiązywał Japonię do uznania za obowiązujące wyroku Międzynarodowego Trybunału Wojskowego dla Dalekiego Wschodu oraz wyroków innych sądów wydanych w podobnych sprawach.