Mezon fi
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
W innych projektach
Klasyfikacja | |
---|---|
Typ | |
Symbol | φ |
Postulowana | Murray Gell-Mann, 1961 |
Odkryta | 1963 |
Ładunek | 0 |
Masa | 1019,455±0,020 MeV/c²[1] |
Szerokość | 4,26±0,04 MeV[1] |
Spin | 1– |
Najczęstsze rozpady | K+K–,K0LK0S, |
Mezon φ (fi) –mezon wektorowy, oizospinie 0, złożony zkwarku i antykwarkus. Ściślej mówiąc, zawiera także niewielką domieszkęuu + dd. Rozpada się silnie, z czasem życia rzędu 10–22 s, najczęściej na parękaonów (ze względu naregułę OZI). Jest swoją własną antycząstką.
Mezon φ został zaobserwowany w roku1963, równolegle wLawrence Berkeley National Laboratory i wBrookhaven National Laboratory[2]. Wcześniej istnienie takiej cząstki postulowałMurray Gell-Mann, proponując swój schemat klasyfikacjihadronów, nazwany przez niego „ośmiokrotną ścieżką”.
Znany jest jeden stan radialnie wzbudzony tego mezonu, o masie około 1680 MeV[1].
Fermiony |
| ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Bozony |
| ||||||||
Inne | |||||||||
Hipotetyczne |
|
Hadrony |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Inne | |||||
Hipotetyczne |
|
Elektrony i dziury | |
---|---|
Fonony i pokrewne | |
Separacja spinowo-ładunkowa | |
Odpowiedniki cz. elementarnych | |
Inne |