Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Metro w Oslo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Metro w Oslo
metro
Logotyp
Logo metra
Ilustracja
MX3000 na linii Østensjø
Państwo

 Norwegia

Lokalizacja

Oslo,Bærum

Operator

Sporveien T-banen

Liczba linii

5

Lata funkcjonowania

od 1966

Dzienna
liczba pasażerów

200 000 (2021)

Roczna
liczba pasażerów

74,000,000 (2021)[1]

Infrastruktura
Schemat sieci
Schemat linii (aktualny)
Długość sieci

85 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Napięcie zasilania

trzecia szyna = 750V

Liczba stacji

101

Tabor
Liczba pojazdów

115MX3000

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Metro w Oslo (norw.T-banen i Oslo) – systemkolei podziemnej wstolicy Norwegii (przy czym większość stacji poza centrum miasta znajduje się na powierzchni ziemi). Operatorem metra jestSporveien T-banen. PoSztokholmie,Helsinkach iPetersburgu jest jednym z najdalej na północ wysuniętych systemów metra na świecie. Sieć metra złożona jest z 5 linii o łącznej długości 85 km i 101 stacji (z czego 17 jest pod ziemią). Wszystkie linie łączą się we Wspólnym Tunelu (Fellestunnelen) w centrum. W 2015 roku metro przewiozło ponad 94 miliony pasażerów[2].

Historia

[edytuj |edytuj kod]

Dzieje metra w Oslo sięgają roku 1854, kiedy to otwarto najstarszą linię kolejową w NorwegiiHovedbanen, do miastaEidsvoll przez dolinęGroruddalen. W 1872 roku otwarto linięDrammenbanen przechodzącą przez zachodnie Oslo, a w 1879 roku linięØstfoldbanen przecinającą dzielnicęNordstrand, oferując ograniczone usługi kolejowe do tych części miasta[3]. W roku 1898 otwarto podmiejską linię tramwajowąHolmenkollbanen, która połączyła stacjeMajorstuen zHolmenkollen[4]. W roku 1916 trasa linii została wydłużona do Tryvann, z czego ostatni fragment odFrognerseteren jest wykorzystywany tylko przez pociągi towarowe[5].

Pierwsza część szybkiego transportu miejskiego została uruchomiona w 1912 roku linia Ekeberg. Mając ten sam rozstaw szyn co trasa Holmenkollen, miała łączyć się z nią przez tunel tramwajowy biegnący pod miastem, jednak z powodów finansowych pomysł zarzucono[6]. Metro oficjalnie otwarto 22 maja 1966 roku, kiedy otwarto fragmentWspólnego Tunelu między stacjamiBrynseng iJernbanetorget. W październiku otwarto fragment linii Grorud (linia 4 i 5) do stacji o tej samej nazwie. Linia Østensjø została połączona z systemem metra rok później, kiedy to wydłużono ją do stacji Skullerud[7].

Linie

[edytuj |edytuj kod]
LiniaStacje końcoweLinieStacje
1FrogneseterenHelsfyr (↔Bergkrystallen)Linia Holmenkollen,Linia Lambertseter35
2ØsteråsEllingsrudåsenLinia Røa,Linia Furuset26
3KolsåsMortensrudLinia Kolsås,Linia Østensjø34
4VestliBergkrystallenLinia Grorud,Linia Løren,T-Baneringen,Linia Lambertseter37
5SognsvannVestliLinia Sognsvanns,T-Baneringen,Linia Grorud43

Metro działa we wszystkich 15gminach Oslo, a także ma połączenie z pobliską gminąBærum. Wszystkie pięć linii przechodzi przezWspólny Tunel w centrum miasta. Fragment linii 4 i 5 pełni rolękolei obwodowej w śródmieściu. Pociągi jeżdżą zazwyczaj pomiędzy 5 rano (6 rano w weekendy), a 1 w nocy[8].

Stacje

[edytuj |edytuj kod]

Linia 1

[edytuj |edytuj kod]
Linia 1: Frognerseteren – Stortinget – Helsfyr (– Bergkrystallen)

FrognerseterenVoksenåsenLillevannSkogenVoksenliaHolmenkollenBesserudMidtstuenSkådalenVettakollenGulleråsenGråkammenSlemdalRisGaustadVinderenSteinerudFrøenMajorstuenNationaltheatretStortingetJernbanetorgetGrønlandTøyenEnsjøHelsfyr • (BrynsengHøyenhallManglerudRyenBrattlikollenKarlsrudLambertseterMunkeliaBergkrystallen)


Linia 2

[edytuj |edytuj kod]
Linia 2: Østerås – Stortinget – Ellingsrudåsen

ØsteråsLijordetEiksmarkaEkraveienRøaHovseterHolmenMakrellbekkenSmestadBorgenMajorstuenNationaltheatretStortingetJernbanetorgetGrønlandTøyenEnsjøHelsfyrBrynsengHellerudTveitaHaugerudTrosterudLindebergFurusetEllingsrudåsen


Linia 3

[edytuj |edytuj kod]
Linia 3: Kolsås – Stortinget – Mortensrud

KolsåsHaugerGjettumVallerAvløsHaslumGjønnesBekkestuaRingstabekkJarBjørnslettaÅsjordetUllernåsenMontebelloSmestadBorgenMajorstuenNationaltheatretStortingetJernbanetorgetGrønlandTøyenEnsjøHelsfyrBrynsengHellerudGodliaSkøyenåsenOppsalUlsrudBølerBogerudSkullerudMortensrud


Linia 4

[edytuj |edytuj kod]
Linia 4: Vestli – Storo – Stortinget – Bergkrystallen

VestliStovnerRommenRomsåsGrorudAmmerudKalbakkenRødtvetVeitvetLinderudVollebekkRisløkkaØkernLørenSinsenStoroNydalenUllevål stadionForskningsparkenBlindernMajorstuenNationaltheatretStortingetJernbanetorgetGrønlandTøyenEnsjøHelsfyrBrynsengHøyenhallManglerudRyenBrattlikollenKarlsrudLambertseterMunkeliaBergkrystallen


Linia 5

[edytuj |edytuj kod]
Linia 5: Sognsvann – Stortinget – Storo – Stortinget – Vestli

SognsvannKringsjåHolsteinØsthornTåsenBergUllevål stadionForskningsparkenBlindernMajorstuenNationaltheatretStortingetJernbanetorgetGrønlandTøyenCarl Berners plassSinsenStoroNydalen • Ullevål stadion • Forskningsparken • Blindern • Majorstuen •NationaltheatretStortingetJernbanetorgetGrønlandTøyen • Carl Berners plass •HasleØkernRisløkkaVollebekkLinderudVeitvetRødtvetKalbakkenAmmerudGrorudRomsåsRommenStovnerVestli


Tabor

[edytuj |edytuj kod]
Mapa linii metra i linii tramwajowych oraz głównych linii kolejowych w Oslo

Metro w Oslo obsługuje 115 pojazdów typuMX3000. Pojazdy te zostały zamówione w 2003 roku, w 2006 roku dostarczono 83 wagony. W 2010 roku zamówiono kolejne 32 sztuki, które dostarczono dwa lata później[9].

Zajezdnie

[edytuj |edytuj kod]

Metro w Oslo ma cztery zajezdnie (Vognhall):

  • Avløs, otwarta w roku 1925,
  • Etterstad,
  • Majorstuen, otwarta w roku 1894,
  • Ryen, otwarta w roku 1964.

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Olav Juven: Tidenes passasjervekst på T-banen i Oslo. [dostęp 2023-05-08]. (norw.).
  2. 2015 – 41 000 flere reiser hver dag. Ruter, 2016-02-17. (norw.).
  3. Bjerke i Holom 2004 ↓, s. 9.
  4. Aspenberg 1994 ↓, s. 8.
  5. Aspenberg 1994 ↓, s. 14.
  6. Aspenberg 1994 ↓, s. 29.
  7. Aspenberg 1994 ↓, s. 29–30.
  8. Rutetabell for T-banen. Ruter, 2016. [zarchiwizowane ztego adresu (2016-04-16)]. (norw.).
  9. Oslo orders more metro cars. railwaygazette, 2010-12-22. [dostęp 2017-06-26]. [zarchiwizowane ztego adresu (2016-01-10)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Metro w Oslo
Linie istniejące
Operatorzy
Zajezdnie
Tabor
Stacje
Systemy metra na świecie
Afryka
Algieria
Egipt
Wybrzeże Kości Słoniowej
Ameryka
Północna
Dominikana
Kanada
Meksyk
Panama
Portoryko
Stany Zjednoczone
Ameryka
Południowa
Argentyna
Brazylia
Chile
Kolumbia
Ekwador
Peru
Wenezuela
Oceania
Australia
Azja
Arabia Saudyjska
Armenia
Azerbejdżan
Chiny
Filipiny
Gruzja
Indie
Indonezja
Iran
Japonia
Katar
Kazachstan
Korea Południowa
Korea Północna
Malezja
Mongolia
Pakistan
Rosja
Singapur
Tajlandia
Tajwan
Turcja
Uzbekistan
Wietnam
Z.E.A.
Europa
Austria
Belgia
Białoruś
Bułgaria
Czechy
Dania
Finlandia
Francja
Grecja
Hiszpania
Holandia
Niemcy
Norwegia
Polska
Portugalia
Rosja
Rumunia
Serbia
Słowacja
Szwecja
Szwajcaria
Turcja
Ukraina
Węgry
Wielka Brytania
Włochy
Publiczny transport zbiorowy wNorwegii
Metro
Kolej aglomeracyjna
Tramwaje
Trolejbusy
Kolej linowo-terenowa

Tramwaj typu Variotram nr boczny 205 w Bergen

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Metro_w_Oslo&oldid=73199864
Kategoria:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp