Maximilian Lienher (ur.30 stycznia1999) –austriackiskoczek narciarski, reprezentant klubuKitzbüheler SC. Medalistamistrzostw świata juniorów (2018) orazuniwersjady (2023). Zwycięzca klasyfikacji generalnejFIS Cupu w sezonie2022/2023.
W marcu 2014 wGérardmer zwyciężył w konkursie indywidualnym OPA Games w zmaganiach zawodników urodzonych w 1999 i 2000 roku[2]. W lipcu 2015 wVillach zadebiutował wFIS Cupie – w pierwszym konkursie został zdyskwalifikowany, a w drugim zajął 41. lokatę. Niespełna dwa miesiące później wEinsiedeln po raz pierwszy przystąpił do rywalizacji wAlpen Cupie, od razu zdobywając debiutanckie punkty tego cyklu (22. pozycja)[3].
W styczniu 2017 wZakopanem zdobył pierwsze punkty FIS Cupu, plasując się w rozegranych tam zawodach na 28. i 16. miejscu. W tym samym miesiącu wBischofshofen zadebiutował wPucharze Kontynentalnym, zajmując 44. i 34. miejsce. W lutym 2017 wKranju, dzięki 2. miejscu w jednym z konkursów, po raz pierwszy stanął na podium Alpen Cupu[3].
6 stycznia 2018 wTitisee-Neustadt zdobył pierwsze punkty Pucharu Kontynentalnego, zajmując 24. lokatę. W lutym 2018 wKanderstegu wystartował wmistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym był 19., a w zmaganiach drużynowych z austriackim zespołem sięgnął po srebrny medal. W tym samym miesiącu ponadto po 2 razy plasował się w czołowej „dziesiątce” konkursów FIS Cupu (5. wRastbüchl i 10. w Villach), a także stawał na podium Alpen Cupu (dwukrotnie trzeci w Kranju)[3].
W grudniu 2018 wNotodden po raz pierwszy uplasował się na podium FIS Cupu, zajmując 3. lokatę. W styczniu 2019 wLahti wystartował wmistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym był 7., w zmaganiach drużynowych 5., a w zmaganiach drużyn mieszanych zajął 4. miejsce. W lutym 2019 wIron Mountain po raz pierwszy uplasował się w czołowej „dziesiątce” Pucharu Kontynentalnego, zajmując 5. lokatę w zawodach rozegranych 9 lutego. Był 10. w klasyfikacji generalnej FIS Cupu wsezonie 2018/2019[3].
11 lipca 2019 wSzczuczyńsku odniósł pierwsze zwycięstwo w konkursie FIS Cupu, dzień później powtarzając ten sukces. 13 lipca, w ramachletniej edycji cyklu, w tym samym miejscu (choć na większej skoczni) po raz pierwszy stanął na podium Pucharu Kontynentalnego, wygrywając konkurs. W sierpniu 2019 zadebiutował wLetniej Grand Prix – wZakopanem odpadł w kwalifikacjach (był 51.), a wHakubie po raz pierwszy wystąpił w konkursie głównym, plasując się na przełomie czwartej i piątej dziesiątki (45. i 39. miejsce). Zajął 5. miejsce w klasyfikacji generalnej FIS Cupu wsezonie 2019/2020[3].
W międzynarodowych zawodach rangiFIS po raz ostatni startował 12 marca 2023, zajmując 9. i 22. miejsce w konkursach Pucharu Kontynentalnego wZakopanem[3]. W kwietniu 2023 roku poinformował o zakończeniu kariery sportowej[4].
Starty M. Lienhera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
[edytuj |edytuj kod]| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|
| 19. | 1 lutego | 2018 |  Kandersteg | Lötschberg-Schanze | K-95 | HS-106 | indywid. | 101,0 m | 92,0 m | 241,4 pkt | 50,0 pkt | Marius Lindvik |
2. | 3 lutego | 2018 | Kandersteg | Lötschberg-Schanze | K-95 | HS-106 | druż.[a] | 99,5 m | 99,0 m | 1063,7 pkt (256,9 pkt) | 4,8 pkt | Niemcy |
| 7. | 24 stycznia | 2019 |  Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 93,0 m | 93,5 m | 235,2 pkt | 16,9 pkt | Thomas Aasen Markeng |
| 5. | 26 stycznia | 2019 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż.[b] | 85,5 m | 89,5 m | 906,6 pkt (232,7 pkt) | 73,1 pkt | Niemcy |
| 4. | 28 stycznia | 2019 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[c] | 91,0 m | 89,0 m | 945,1 pkt (237,8 pkt) | 39,3 pkt | Rosja |
Zwycięstwa w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj |edytuj kod]Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj |edytuj kod]| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|
| 1. | 13 lipca | 2019 |  Szczuczyńsk | Burabaj | K-125 | HS-140 | 127,5 m | 144,5 m | 270,1 pkt | 1. | – |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
[edytuj |edytuj kod]Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
[edytuj |edytuj kod]| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|
| 1. | 14 grudnia | 2018 |  Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-100 | 98,5 m | 95,0 m | 256,0 pkt | 3.[e] | 10,0 pkt | Stefan Rainer |
| 2. | 12 stycznia | 2019 |  Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 131,5 m | 132,5 m | 255,7 pkt | 2. | 0,8 pkt | Claudio Mörth |
| 3. | 6 lipca | 2019 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 104,0 m | 105,5 m | 242,3 pkt | 2. | 0,5 pkt | Tim Fuchs |
| 4. | 7 lipca | 2019 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 104,5 m | 110,5 m | 239,5 pkt | 3. | 14,0 pkt | Claudio Mörth |
| 5. | 11 lipca | 2019 | Szczuczyńsk | Burabaj | K-90 | HS-99 | 100,0 m | 95,5 m | 231,6 pkt | 1. | – |
| 6. | 12 lipca | 2019 | Szczuczyńsk | Burabaj | K-90 | HS-99 | 101,0 m | 92,5 m | 230,1 pkt | 1. | – |
| 7. | 21 sierpnia | 2022 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 107,5 m | 98,0 m | 284,9 pkt | 1. | – |
| 8. | 28 sierpnia | 2022 | Einsiedeln | im. Andreasa Küttela | K-105 | HS-117 | 115,0 m | – | 123,6 pkt | 3. | 3,6 pkt | Jonas Schuster |
| 9. | 4 marca | 2023 |  Oberhof | Rennsteigschanze | K-90 | HS-100 | 100,0 m | 97,0 m | 254,3 pkt | 2. | 9,2 pkt | Klemens Murańka |
| 10. | 9 marca | 2023 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 127,5 m | 138,0 m | 254,8 pkt | 3. | 6,8 pkt | Kacper Tomasiak |
Zdobywcy FIS Cup w skokach narciarskich
Lake Placid
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
