 | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | |||
| Narodowość | |||
| Dziedzina sztuki | |||
| Epoka | |||
 | |||
| |||
| |||
Max Jacob (ur.12 lipca1876 wQuimper, zm.5 marca1944 wDrancy) – francuski poeta, malarz, pisarz i krytyk pochodzeniażydowskiego; główny twórcawiersza kubistycznego[1], związany także zsurrealizmem orazruchem dada.
Za życia niedoceniony, zyskał miano jednego z największych twórców międzywojennej awangardy[2]. Jego poezję cechuje magiczny klimat oraz zamiłowanie do społecznych masek i ludowego humoru.
Wśród ówczesnej cyganerii artystycznej Max Jacob wyróżniał się zamiłowaniem dokabały i ekscentrycznym wyglądem. W wieku 38 lat nawrócił się zjudaizmu nawiarę katolicką, z powodu – jak sam twierdził – widzenia, w którym rozmawiał zJezusem[3]. Odtąd jego twórczość często podejmowała tematykę religijną, łącząc surrealistyczną formę z litanijną i modlitewną treścią.
Jacob – choć często spychany na margines – należy do czołówki największych poetów francuskiej cyganerii artystycznej okresu międzywojennego. W jego twórczości znajdują odzwierciedlenie ówczesne nurty awangardowe (także z obszaru malarstwa):surrealizm,dadaizm czykubizm – z całym zapleczemnihilistycznego nastawienia do życia mieszczańskiego, kpiny z konwenansów i schematów myślowych. Mimo to, trudno zaklasyfikować jego poezję do jednego konkretnego nurtu.
Poezja Jacoba wywodzi się również z kręgów fascynacjinaukami ezoterycznymi ikabałą.
Jego grób wSaint-Benoît-sur-Loire zdobią dziełaRené Iché.
_-_Ritratto_di_Max_Jacob_(1876-1944)_2.jpg)
_-_Ritratto_di_Max_Jacob_(1876-1944).jpg)
