Matcha (jap. 抹茶 matcha) –japońska, sproszkowanazielona herbata[1], używana w ceremonii picia herbatycha-no-yu (dosł. „gorąca woda na herbatę”) oraz jako dodatek do potraw, np. makaronusoba, ciastek, lodów.
Matcha dotarła do Japonii z Chin dzięki buddyjskim mnichom i jest używana do tradycyjnej ceremonii herbacianej od XII wieku[2].
Matcha produkowana jest z liści krzewów specjalnie ocienianych matami, czym różni się od gatunków przeznaczonych do wytwarzania np.sencha, która rośnie w pełnym słońcu. Co najmniej dwa, trzy tygodnie przed zbiorami krzewy są osłaniane przed słońcem, przez co ich wzrost jest spowolniony. Liście nabierają wówczas bladego odcienia zieleni i wytwarzająaminokwasy, dzięki którym herbata jest słodsza i bardziej aromatyczna. Zebrane liście są suszone i następnie ścierane na proszek[2].
Według takiej procedury, opracowanej w okresieAzuchi-Momoyama (1568–1603), powstają:tencha (碾茶), z której robi sięmatcha, i rafinowana, wysokiej jakości, również zielona herbata,gyokuro (玉露)[2].
W zależności od jakości liści i procesu produkcji sproszkowana matcha dzielona jest na dwa rodzaje: ceremonialny i kulinarny. Herbata przeznaczona do tradycyjnej ceremonii, przygotowana z bardzo młodych liści, jest najwyższej jakości[3].
 | Zobacz multimedia związane z tematem:Matcha |
 | Zobacz hasłomatcha w Wikisłowniku |
