![]() | |||
Data i miejsce urodzenia | 15 listopada 1934 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | 28 czerwca 2022 | ||
Minister gospodarki RFN | |||
Okres | od 27 czerwca 1984 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | |||
Następca | |||
Przewodniczący Wolnej Partii Demokratycznej | |||
Okres | od 1985 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | |||
Następca | |||
Odznaczenia | |||
![]() ![]() ![]() | |||
|
Martin Andreas Bangemann (ur.15 listopada1934 wWanzleben[1], zm.28 czerwca2022 wSaint-Vincent-la-Châtre[2][3]) – niemiecki polityk i prawnik, działaczWolnej Partii Demokratycznej (FDP) i jej przewodniczący w latach 1985–1988, deputowany krajowy ieuropejski, w latach 1984–1988 minister gospodarki, od 1989 do 1999 członekKomisji Europejskiej.
Po maturze wEmden studiował prawo naUniwersytecie Eberharda i Karola w Tybindze orazUniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium, następnie zdał państwowe egzaminy prawnicze I oraz II stopnia. Doktoryzował się w 1962, a w 1964 podjął praktykę adwokacką[4].
W 1963 dołączył do FDP. Był wiceprzewodniczącym i przewodniczącym liberałów wBadenii-Wirtembergii[4], a od 1974 do 1975 sekretarzem generalnym partii[5]. Od 1972 do 1980 i ponownie w latach 1987–1989 sprawował mandat posła doBundestagu[4]. W 1973 delegowany doParlamentu Europejskiego, w 1979 wszedł w skład pierwszego PE pochodzącego z wyborów, zasiadając w nim do 1984 oraz pełniąc funkcję przewodniczącego Grupy Liberalnej i Demokratycznej[1].
W latach 1984–1988 sprawował urząd ministra gospodarki w dwóch rządachHelmuta Kohla[5]. Od 1985 był jednocześnie przewodniczącym Wolnej Partii Demokratycznej[4]. W latach 1989–1999 należał do trzech kolejnych składów Komisji Europejskiej, pod kierownictwemJacques’a Delorsa iJacques’a Santera. W latach 1989–1993 pełnił funkcję jej wiceprzewodniczącego i odpowiadał w szczególności za rynek wewnętrzny oraz sprawy przemysłu i telekomunikacji[5]. W 1994 opublikował raport poświęcony europejskiemu społeczeństwu informacyjnemu[6]. W 2000 powołany w skład władz koncernu telekomunikacyjnegoTelefónica[4].
Zmarł w swoim domu we Francji[2].
| |
Późniejsi członkowie rządu |
|
---|
| |
Późniejsi członkowie rządu |
|
---|
W dniu powstania | |
---|---|
Późniejsi członkowie |