 Marshall Berman podczasOccupy Wall Street w 2011 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 24 listopada1940 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 11 września 2013 | ||
| Profesor zwyczajny nauk politycznych | |||
| Specjalność: filozofia polityczna | |||
| Alma Mater | |||
| |||
Marshall Howard Berman (ur.24 listopada1940 wBronksie,Nowy Jork, zm.11 września2013 naManhattanie, Nowy Jork) – amerykański filozof i pisarz humanizmumarksistowskiego. Posiadał tytuł profesora zwyczajnego (ang.Distinguished Professor) nauk politycznych wCity College of New York oraz w szkole studiów podyplomowychCity University of New York. Nauczałfilozofii politycznej orazurbanistyki.
AbsolwentUniwersytetu Columbia, studia doktoranckie ukończył naHarvard University w 1968. Zasiadał w radzie wydawniczej magazynu „Dissent” oraz regularnie publikował w „The Nation”, „The New York Times Book Review”, „Bennington Review”, „New Left Review”, „New Politics” oraz w „Village Voice Literary Supplement”.
Jego najbardziej znanym dziełem jest książkaWszystko, co stałe, ulatnia się w powietrzu. Rzecz o doświadczeniu nowoczesności (ang.All That is Solid Melts Into Air: The Experience Of Modernity). Ostatnią publikację stanowiła natomiast antologiaNew York Calling: From Blackout To Bloomberg, której był współwydawcą wraz z Brianem Bergerem, a także do której napisał wstępny esej. WAdventures in Marxism Berman opisał, jak podczas studiów na Uniwersytecie Columbia w 1959, odkryłRękopisy ekonomiczno-filozoficzne z 1844Karola Marksa, które okazały się dla niego olśnieniem i inspiracją, a następnie stały się podstawą ideologiczną wszystkich jego dalszych prac i osiągnięć[1]. Osobisty ton przenika jego prace, łącząc historyczne trendy z własnymi obserwacjami i interpretacjami.
Od połowy do końca XX wieku dyskurs filozoficzny koncentrował się na kwestiach nowoczesności i postaw kulturowych oraz filozofii w nowoczesnej formie. Berman wyłożył swoją definicję modernizmu, przeciwstawiając ją filozofiom postmodernistycznym.
To ujęcie modernizmu różni się od postmodernistycznego. ParafrazującCharles’a Baudelaire’a,Michel Foucault wprost zdefiniował modernizm jako wolę „heroizacji” teraźniejszości[3]. Berman postrzegał postmodernizm jako bezduszną i beznadziejną komorę, w której całe pokolenia naśladowców Foucaulta wybrały zaduszenie i zadławienie się.
 | Zobacz kolekcję cytatówfilozofa w Wikicytatach |
