 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 13 września 1931 | ||
|---|---|---|---|
| Gubernator Australii Południowej | |||
| Okres | od 2001 | ||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Odznaczenia | |||
   | |||
| |||
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 13 września 1931 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 172 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
}
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marjorie Jackson-Nelson (ur.13 września1931 wCoffs Harbour[1]) – australijska lekkoatletka i polityk.
Startowała wbiegach sprinterskich. Zdobyła cztery złote medale naigrzyskach Imperium Brytyjskiego w 1950 w Auckland[2]:
Naigrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach Jackson zdobyła dwa złote medale[1]:
W finalebiegu sztafetowego 4 × 100 metrów sztafeta Australii prowadziła do ostatniej zmiany, lecz podczas przekazywania pałeczki pomiędzyWinsome Cripps a Jackson pałeczka upadła. Jackson ją podniosła, ale ukończyła bieg na 5. pozycji[1].
Jackson zdobyła kolejne trzy złote medale naigrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1954 w Vancouver[2]:
Była wielokrotnąrekordzistką świata[3]
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 100 jardów | 1950-01-044 stycznia 1950(dts),Adelaide | 10,8 |
| 1950-02-044 lutego 1950(dts), Auckland | 10,8 | |
| 1950-03-3030 marca 1950(dts),Newcastle | 10,7 | |
| 1952-03-088 marca 1952(dts), Sydney | 10,4 | |
| bieg na 100 metrów | 1952-07-2222 lipca 1952(dts), Helsinki | 11,5 |
| 1952-10-044 października 1952(dts),Gifu | 11,4 | |
| bieg na 200 metrów | 1952-07-2525 lipca 1952(dts), Helsinki | 23,6 (wyr.) |
| 1952-07-2525 lipca 1952(dts), Helsinki | 23,4 | |
| bieg na 220 jardów | 1950-02-099 lutego 1950(dts), Auckland | 24,3 (wyr.) |
| 1954-08-055 sierpnia 1954(dts), Vancouver | 24,0 | |
| sztafeta 4 × 100 metrów | 1952-07-2727 lipca 1952(dts), Helsinki | 46,1 |
| sztafeta 4 × 110 jardw | 1952-07-077 lipca 1952(dts), Londyn | 46,9 (wyr.) |
| 1952-08-044 sierpnia 1952(dts), Londyn | 46,3 |
Była mistrzynią Australii w biegach na 100 jardów i na 220 jardów w 1949/1950, 1951/1952 i 1953/1954[4].
W 1953 wyszła zaPetera Nelsona, kolarza, olimpijczyka z 1952. Nelson zmarł w 1977 nabiałaczkę. Johnson-Nelson ufundowała po jego śmierci Peter Nelson Leukaemia Research Fellowship, stypendium dla badaczy tej choroby. Organizowała również fundusze dla badań nad zwalczaniem białaczki.
W latach 2001–2007 byłaGubernatorem Australii Południowej[5].
|
Do 1967 bieg odbywał się na dystansie 220 jardów (201,168 metra); Flaga obok nazwiska oznacza narodowość zwycięzcy, inną niż australijska, nr – nie rozegrano
