| Data i miejsce urodzenia | 9 lipca 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 marca 1967 |
| Zawód, zajęcie | specjalistka filologii klasycznej |
| Tytuł naukowy | docent Uniwersytetu Warszawskiego |
| Odznaczenia | |
 | |
Maria Maykowska (ur.9 lipca1892 wWarszawie, zm.1 marca1967 tamże) – polska uczona, specjalistkafilologii klasycznej, docentUniwersytetu Warszawskiego.
Urodziła się w rodzinie Stanisława Maykowskiegoh.Lubicz[1], inżyniera komunikacji, i Heleny z Cieszkowskich. Od dzieciństwa cierpiała na chorobę układu kostnego. Kształciła się w prywatnym Gimnazjum Antoniny Walickiej w Warszawie iGimnazjum św. Anny w Krakowie (do 1913). W latach1918–1921 studiowała filologię klasyczną naUniwersytecie Jagiellońskim i UW, na którym w 1921 obroniła doktorat pod kierunkiemAdama Krokiewicza (na podstawie pracyStudia nad kompozycją tragedii greckiej). Uzupełniała studia wBerlinie iWiedniu. Po powrocie z uzupełniających studiów podjęła pracę na UW (1923); prowadziła ćwiczenia i seminaria zhellenistyki (jako starszy asystent), uczyła również łaciny w gimnazjum im. Marii Konopnickiej w Warszawie.
Powojnie została adiunktem w I Katedrze Filologii Klasycznej UW (1945), w1955 – po przedstawieniu pracyO kompozycji „Praw”Platona – docentem. Po objęciu stanowiska docenta prowadziła dodatkowo na uniwersytecie wykłady z gramatyki historycznej i retoryki greckiej. W pracy naukowej zajmowała sięretoryką grecką, historią literatury i filozofii greckiej, gramatyką historyczną języka greckiego. PracaKlasyczna teoria wymowy (1936) stanowiła pierwszą polską monografię rzymskiej i greckiej retoryki. Prowadziła badania nad składnią grecką. W analiziePraw Platona wykazała, że dzieło stanowiło przemyślaną całość, a nie jak wcześniej uważano zbiór luźnych ustępów. Przełożyła na język polskiListy Platona (1936) orazHymn do DzeusaKleantesa (1946). W1945 została członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Wlatach 50. i60. brała udział w pracach Komisji ds. Programów i Podręczników dla Szkół Średnich. 19 stycznia 1955 została odznaczonaMedalem 10-lecia Polski Ludowej[2]. W1962 przeszła na emeryturę.
Zmarła w Warszawie, pochowana nacmentarzu Czerniakowskim (sektor 4-A-8)[3][1].