Margaretha Sigfridsson

Data i miejsce urodzenia	28 stycznia1976, Sveg
Obywatelstwo	Szwecja
Wzrost	169[1] cm
Informacje klubowe
Klub	Skellefteå Curlingklubb
Dorobek medalowy
Zimowe igrzyska olimpijskie Srebro Soczi 2014 Mistrzostwa świata Srebro Bismarck 2002 Srebro Gangneung 2009 Srebro Lethbridge 2012 Srebro Ryga 2013 Mistrzostwa świata juniorów Srebro Karuizawa 1997 Mistrzostwa Europy Złoto Champéry 2010 Srebro Moskwa 2011 Brąz Karlstad 2012 Złoto Stavanger 2013

Margaretha Sigfridsson (ur.28 stycznia1976 wSveg^[1]) –szwedzkacurlerka,srebrna medalistkaZimowych Igrzysk Olimpijskich 2014,mistrzyni Europy z2010 i2013,wicemistrzyni świata z lat2002,2009,2012 i2013. Obecnie jest skipem zespołuAllTele grającym jako otwierająca, reprezentuje Skellefteå Curlingklubb.

Sigfridsson jako kapitan zespołu ze Svegs Curlingklubb wygrałamistrzostwa Szwecji juniorek 1997^[2] i wystąpiła naMistrzostwach Świata Juniorów. Zespół pod jej przewodnictwem awansował do fazyplay-off, w półfinale pokonał Amerykanki (Risa O’Connell), jednak w finale nie podołał Szkotkom (Julia Ewart)^[3].

Pod koniec wieku juniorskiego Margaretha startowała bez większych sukcesów w rywalizacji kobiet. Jej pierwszym większym sukcesem było dotarcie do finałuElitserien w sezonie 1998/1999, w którym przegrała 5:7 na korzyśćElisabet Gustafson^[4]. Rok później uplasowała się na 3. miejscu w mistrzostwach kraju. W 2002 zespół z Sveg zrewanżował się w finale rozgrywek ligowych pokonując Gustafson 5:4^[5]. W rezultacie Sigfridsson wyjechała naMistrzostwa Świata 2002, gdzie doprowadziła reprezentację do fazy finałowej. Szwedki pokonały w meczu półfinałowym Norweżki (Dordi Nordby), w ostatnim meczu przegrały jednak 5:6 przeciwko Szkotkom (Jackie Lockhart)^[6].

Srebrne medalistki sezon później nie zdołały stanąć na najwyższym stopniu podium na arenie krajowej. Zarówno w Elitserien jak imistrzostwach kraju zajęły 2. miejsce przegrywając w finałach z zespołemAnette Norberg^[7]. W latach następnych ekipa Sigfridsson była w krajowej ścisłej czołówce, lecz nie zdołała zająć pierwszego miejsca.

W 2006 Sigfridsson dołączyła do zespołuStiny Viktorsson i objęła pozycję otwierającej oraz funkcję wiceskipa. Po dwóch latach drużyna ze Skellefteå Curlingklubb triumfowała w Elitserien. NaMistrzostwach Świata 2008 Szwedki wygrały 6 spotkań na 11 i zostały sklasyfikowane na 6. pozycji^[8]. W 2009 zespół Viktorsson był blisko ponownego zdobycia 1. miejsca w lidze, dotarł do finału, gdzie przegrał 5:1 z Anette Norberg^[9]. Pomimo przegranej Margaretha Sigfridsson wystąpiła naMŚ 2009, zastąpiła na pierwszej pozycjiAnnę Svärd. Szwecja zakwalifikowała się do rundy końcowej, na drodze do finału pokonała Kanadę (Jennifer Jones) i Danię (Angelina Jensen). W ostatnim meczu Margaretha zdobyła swój drugi srebrny medal mistrzostw świata, lepsze wynikiem 6:8 okazały się Chinki (Wang Bingyu)^[10].

W 2010 po raz pierwszy Sigfridsson wygrałamistrzostwa Szwecji^[11], co pozwoliło jej reprezentować kraj podczasMistrzostw Europy 2010. Zespół z czwartego miejsca w Round Robin awansował do fazy play-off, w meczu 3/4 pokonał Szwajcarię (Mirjam Ott). W półfinale reprezentacja Szwecji okazała się lepsza od Rosjanek (Ludmiła Priwiwkowa), ostatecznie zdobyła złote medale wygrywając 8:6 nad Szkocją (Eve Muirhead)^[12]. W tym sezonie drużyna ze Skellefteå ponownie przegrała finał ligowy przeciwko Anette Norberg.

Po zakończeniu sezonu 2010/2011 Stina Viktorsson ogłosiła swoje odejście z zespołu, w wyniku tej decyzji Sigfridsson objęła funkcję kapitana. Do zespołu dołączyła natomiastMaria Prytz^[13]. W nowym składzie zespół wystąpił naMistrzostwach Europy 2011, w fazie grupowej była to jedyna niepokonana ekipa. W play-offach Szwedki wysoko pokonały Dunki (Lene Nielsen) 12:6 i w finale, jak rok wcześniej zmierzyły się ze Szkotkami (Eve Muirhead). Na początku finału drużyna z Skellefteå miała problemy z czytaniem lodu i skutecznością wykonywania zagrań, przeciwniczki wykorzystały to przejmując 4 partie i obejmując prowadzenie 7:0. Szwedki zdobyły srebrne medale, poddały się po 8. endzie przy wyniku 2:8^[14].

W 2012 zespół Sigfridsson wystąpił naMŚ. Szwedki wygrały fazę grupową, w meczu Page play-off pokonały wynikiem 7:6 Szwajcarki (Mirjam Ott). W finale ponownie spotkały się te drużyny, tym razem takim samym rezultatem lepsze okazały się być reprezentantki Szwajcarii^[15]. W grudniu Margaretha była gospodyniąMistrzostw Europy. Jej ekipa wygrała rundę każdy z każdym. W późniejszych decydujących meczach wygrywały przeciwniczki, Szkotki (Eve Muirhead) w meczu play-off i Rosjanki (Anna Sidorowa) w półfinale. Szwedki w meczu o 3. miejsce znacząco (9:3) pokonały Dunki (Lene Nielsen)^[16].

PodczasMistrzostw Świata 2013 Margaretha Sigfridsson po raz czwarty w swojej karierze występowała w finale. Jednakże i tym razem nie udało się jej wywalczyć tytułu mistrzyni globu. W ryskim turnieju zdobyła srebrne medale ulegając 5:6 Szkocji (Eve Muirhead), dzień wcześniej reprezentacje te zmierzyły się w górnym meczu Page play-off i lepsze były zawodniczki ze Skellefteå^[17]. Szwedki drużynie Eve Muirhead zrewanżowały się pod koniec roku wMistrzostwach Europy 2013. Drużyna Sigfridsson po pokonaniu Dunek (Lene Nielsen) i Szwajcarek (Mirjam Ott) awansowała do finału, w którym pokonując wynikiem 10:5 Szkotki zdobyła złote medale^[18].

W 2014 Margaretha Sigfridsson zadebiutowała na zimowych igrzyskach olimpijskich. Reprezentacja Szwecji Round Robinturnieju w Soczi zakończyła z bilansem 7 zwycięstw i 2 przegranych. Pozwoliło to Szwedkom na awans do półfinału z drugiego miejsca, w którym pokonały 7:5 Szwajcarki (Mirjam Ott). Ostatecznie uplasowały się na 2. miejscu ulegając w finale Kanadyjkom (Jennifer Jones) 3:6^[19].

• Margaretha Sigfridsson w bazieŚwiatowej Federacji Curlingu(ang.)
• Oficjalna strona internetowa zespołuAllTele (wersja archiwalna). teamalltele.wordpress.com. [zarchiwizowane ztego adresu (2016-03-29)].(szw.)

• Szwedzcy curlerzy
• Szwedzcy medaliści olimpijscy
• Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014
• Urodzeni w 1976