Karierę rozpoczynał wPodhalu Nowy Targ i już w wieku 15 lat zadebiutował w barwach tej drużyny wekstralidze, co uczyniło go najmłodszym debiutantem w historii klubu. Dzięki dobrej grze na mistrzostwach świata juniorów w 2003 dostrzegli go łowcy talentów z północnoamerykańskiej ligiNHL i w2003 został wydraftowany z 157 numerem do klubuMinnesota Wild (jako drugi poPatryku Pyszu nowotarżanin w historii[2]). Wkrótce potem, wdrafcie do kanadyjskich rozgrywek juniorskich CHL z2003 jako napastnik (center względnie lewoskrzydłowy) został wybrany przez klub Vancouver Giants z numerem 17 jako trzeci Polak w historii tej organizacji[3]. W barwach tej drużyny rozegrał sezon 2003/04 w lidzeWHL. Po roku powrócił do Polski. Wsezonie 2004/05 został wybrany przez kibiców Podhala najlepszym zawodnikiem. Następnie podpisał kontrakt zekstraligowymczeskim klubemHC Oceláři Trzyniec. W pierwszym sezonie początkowo grał w filialnych klubach Trzyńca, w związku z czym ponownie zdecydował się na powrót do Nowego Targu. Wsezonie 2006/07 wywalczył miejsce w podstawowym składzie Oceláři i razem z zespołem zakwalifikował się do ćwierćfinału play-off. Po słabszymsezonie 2007/08 (jeden strzelony gol) nowy trener Antonín Stavjaňa zrezygnował z jego usług.
W czerwcu 2008 podpisał jednoroczny kontrakt (z opcją przedłużenia o rok) zekstraligowymsłowackim klubemHK ŠKP Poprad[4]. Po rozegraniu 53 spotkań, w których strzelił jedną bramkę i zaliczył 13 asyst, rozwiązał kontrakt z klubem[5] i wrócił na fazę play-off polskiej ligi do Nowego Targu. Rozegrał dwa spotkania w rywalizacji o trzecie miejsce przeciwkoStoczniowcowi Gdańsk, w których strzelił dwa gole i zaliczył asystę. Nie wystąpił w pozostałych meczach rywalizacji o brązowy medal, ponieważ międzynarodowa organizacja hokeja lodzieIIHF uznała jego potwierdzenie do gry w Podhalu za niezgodne z obowiązującymi przepisami[6].
17 marca 2010 wywalczył z Podhalem złoty medal mistrzostw Polskisezonu 2009/10. Po wycofaniu drużyny Podhala z rozgrywek PLH, został graczemMMKS Podhale Nowy Targ i wsezonie 2010/11 zajął z klubem 5. miejsce w rozgrywkach. Po zakończeniu sezonu, w maju 2011 doszedł do porozumienia zKH Sanok w sprawie transferu[7]. Następnie ofertę gry złożyła mu równieżCracovia[8], jednak ostatecznie 17 maja podpisał kontrakt z klubem zSanoka[9] i jego zawodnikiem był do końcasezonu 2012/13.
Od 2013 był graczem1928 KTH Krynica[10]. 22 listopada 2013 rozwiązał kontrakt z tym klubem[11]. Od 23 listopada 2013 reprezentowałGKS Tychy[12]. Pod koniec kwietnia 2015 przedłużył kontrakt z klubem o dwa lata[13]. Od maja 2017 ponownie był hokeistą macierzystego Podhala[14]. Przed sezonemPHL 2017/2018 został kapitanem drużyny[15]. Latem 2019 przestał być członkiem drużyny[16][17]. We wrześniu 2019 przeszedł do GKS Katowice[18].
W maju 2020 związał się kontraktem z fińskimVaasan Sport[19][20]. Po rehabilitacji spowodowanej kontuzją zadebiutował 13 listopada 2020 w rozgrywkachLiigasezonu 2020/21[21]. Tym samym został drugim w historii Polakiem, grającym w najwyższej lidze fińskiej (pierwszym byłMariusz Czerkawski)[22]. 30 grudnia 2020 ogłoszono rozwiązanie jego kontraktu za porozumieniem stron[23]. Na początku stycznia 2021 zaanonsowano jego przejście do słowackiejDukli Michalovce[24]. W sezonie 2020/21 zdobył z tą drużyn brązowy medal mistrzostw Słowacji[25].
W sierpniu 2021 ogłoszono jego transfer do Podhala[26]. W styczniu 2022 poinformowano, że przedłużył umowę z Podhalem na sezon 2022/23, a na czas do końca sezonu 2021/22 został wypożyczony do GKS Katowice[27][28]. Mimo tego w czerwcu 2022 podano do wiadomości, że przedłużył o rok umowę z katowickim klubem[29].
Pod koniec grudnia 2023 ponownie został zaangażowany przez JKH[30]. Od maja 2024 zawodnik Podhala[31]. W grudniu 2024 ogłoszono jego angaż w Re-Plast Unii Oświęcim[32]. Po sezonie 2024/2025 odszedł z Unii[33].
28 kwietnia 2009 decyzją Wydziału Gier i DyscyplinyPZHL został ukarany roczną dyskwalifikacją oraz karą pieniężną w wysokości 6000 zł[36][37] (sankcja dotyczyła zarówno meczów kadry Polski, jak i meczów ligowych). Kara była spowodowana zajściami, jakie miały miejsce nad ranem 18 kwietnia 2009 (tuż po zakończeniu turniejuMistrzostw Świata I Dywizji), gdy wtoruńskim hoteluMercure Helios doszło do ekscesów i bójki w gronie hokejowej kadry Polski (w ich trakcieKrzysztof Oliwa, ówczesny menadżer kadry złamał Koluszowi nos[38]). Wraz z nim dyskwalifikacją ukarany został biorący udział w incydencieKrystian Dziubiński. W listopadzie 2009 po upływie połowy odbywanej kary, WGiD PZHL przychylił się do wniosku ukaranych i zawiesił na okres 1-go roku dalsze wykonanie kary dyskwalifikacji orzeczonej wobec obu hokeistów, w związku z czym powrócili do gry[39].
↑Medal mistrzostw Polski za sezon 2019/2020 został przyznany w sposób uznaniowy po tym jak rozgrywki w tej edycji ligowej zostały przerwane i nieukończone z powodupandemii COVID-19.