Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Marcin Bornus-Szczyciński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Bornus-Szczyciński
Data urodzenia

1951

Typ głosu

tenor

Gatunki

muzyka barokowa

Zawód

śpiewak

Zespoły
Bornus Consort

Marcin Bornus-Szczyciński (ur.1951) – jeden z pionierów wykonawstwa wokalnej muzyki barokowej w Polsce, założyciel zespołuBornus Consort.

Życiorys

[edytuj |edytuj kod]

Ukończył studia naWydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Przez cztery lata pracował jako asystent na Wydziale Zarządzania UW, następnie wybrał wolny zawód artysty muzyka. W 1986 w ramach stypendium rządu francuskiego odbył kurs mistrzowski w Konserwatorium w Paryżu.

Założyciel zespołuBornus Consort (1981), który powstał w odpowiedzi na zamówienie redakcji muzyki dawnej Polskiego Radia i jako pierwszy w Polsce podjął próbę rekonstrukcji brzmienia małego męskiego zespołu wokalnego, w którym wymagana jest specyficzna technika wokalna.

Zespół specjalizuje się wpolifonii polskiej z przełomu XVI i XVII w. Dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia, a także płyt z utworami Bartłomieja Pękiela, Piotra z Grudziądza, Mikołaja Zieleńskiego, Marcina Mielczewskiego, dzieła wszystkie Wacława z Szamotuł, polskie pieśni wielkopostne, śpiewy o św. Wojciechu, Chansons et Motets, Media vita i in. Koncertował w większości krajów europejskich.

Na zamówienie Teatru Wielkiego w Warszawie przygotował średniowieczny dramat liturgiczny „Ludus Danielis” oraz operę wczesnobarokową autorstwaMarco da Gagliano – „Dafne” (1608).

Współpracował m.in. z następującymi zespołami i orkiestrami:

  • w Polsce
    • Fistulatores et Tubicinatores Varsovienses (Warszawa),
    • Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej (Warszawa),
    • Sinfonia Varsovia (Warszawa),
    • Concerto Palacco (Warszawa),
    • Schola Teatru Węgajty,
  • za granicą
    • Ars Cameralis (Praga),
    • Capella Regia Musicalis (Praga),
    • Musica Florea (Praga),
    • Haendelsverenigung (Amsterdam),
    • Les Arts Florissants (Paryż),
    • Codex Calixtinus (Paryż)
    • Hortus Musicus (Tallinn),
    • Linnamuusikud (Tallinn),
    • Akadiemia Starinnoj Muzyki (Moskwa),
    • Musicalische Compagney (Berlin),
    • La Petite Bande (Bruksela),
    • Cantio antiqua (Praga).

Ostatnio poświęcił się niemal wyłączniemonodii, szczególnieliturgicznej. Sam siebie chętniej niż muzykiem nazywa „tradycjonarzem”, zajmującym się rozpoznawaniem, utrwalaniem i upowszechnianiem rozmaitych tradycji lokalnych.

Od 1991 wykłada liturgiczny śpiew tradycyjny w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym oo. Dominikanów w Krakowie i Warszawie. Zainteresowanie dominikańską tradycją liturgiczną od XIII wieku do lat dwudziestych minionego stulecia zaowocowało badaniami we współpracy z francuskim muzykologiem i śpiewakiem, Marcelem Peresem oraz z Dominikiem Vellardem.

Był także inicjatorem i twórcą Festiwalu Muzyki Dawnej w Starym Sączu oraz projektu „Siedem Tradycji” w ramach Festiwalu Kraków 2000. Prowadził międzynarodowyFestiwalu Muzyki DawnejPieśń Naszych Korzeni w Jarosławiu. Do XIV edycji był też dyrektorem artystycznym Festiwalu[1], a obecnie pełni w nim rolę doradcy.

Nagrody

[edytuj |edytuj kod]

W 2019 roku został laureatem medaluPer Artem ad Deum (Przez sztukę do Boga), który odebrał 10 czerwca 2019 podczas wystawy Sacroexpo wKielcach[2].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Notka o Marcinie Bornus-Szczycińskim. [dostęp 2009-10-31]. [zarchiwizowane ztego adresu (2009-04-23)].
  2. Medale Papieskiej Rady ds. Kultury przyznane. perartemaddeum.com [dostęp 2019-08-18]
LaureaciMedalu Per Artem ad Deum
do 2009
2010–2019
lata 20. XXI wieku
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Bornus-Szczyciński&oldid=74101633
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp