Manuel Luis Quezon
 |
| Data urodzenia | 19 sierpnia 1878 |
|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 sierpnia 1944 Saranac Lake, Stany Zjednoczone |
|---|
| 2.Prezydent Filipin |
| Okres | od 15 listopada 1935 do 1 sierpnia 1944 |
|---|
| Poprzednik | Emilio Aguinaldo (jako prezydent Pierwszej Republiki)Frank Murphy (jako gubernator Filipin) |
|---|
| Następca | Sergio Osmeña (prezydent - rząd emigracyjny) Jose P. Laurel (prezydent - rząd kolaboracyjny) |
|---|
 |
| Odznaczenia |
 |
|
Manuel Luis Quezon y Molina (ur.19 sierpnia1878 w pobliżu Manili, zm.1 sierpnia1944 w Saranac Lake w stanieNowy Jork wStanach Zjednoczonych) –filipiński polityk i przywódca narodowy, pierwszyprezydent WspólnotyFilipin od15 listopada1935 do swej śmierci; założycielmiastaQuezon City.
Syn katolickich nauczycieli, którzy spodziewali się, że poświęci się karierze księdza[1]. Przyłączył się doEmilio Aguinaldo, który walczył z Hiszpanami, a następnie z Amerykanami. W wieku 25 lat Quezon był już zarządcą plantacji kościelnej, po czym podjął pracę w administracji państwowej. Początkowo pracował w niej w służbie Amerykanów. W 1903 został adwokatem. Od 1907 do 1909 deputowany do parlamentu filipińskiego, został następnie wysłany do Waszyngtonu jako komisarz z misją sprezentowania Kongresowi tego, czego potrzebują Filipiny[1] W 1916 powrócił do ojczyzny w glorii bohatera narodowego z powodu osiągnięcia, jakim było nakłonienie Kongresu zdominowanego przez Partię Demokratyczną do przyjęcia ustawy, która zezwalała Filipińczykom na posiadanie własnegoSenatu i dzierżenie kontroli nad swymi wydatkami i podatkami. Uznany za przywódcę Partii Narodowej i wybrany przewodniczącym Senatu, napotkał brak poparcia ze strony amerykańskiej Partii Republikańskiej dla swego programu. Skutkiem tego było zamrożenie sprawy niepodległości dla Filipin do czasu, aż prezydenturę w USA objąłFranklin Delano Roosevelt[1].
W 1935 Quezon został wybrany na pierwszego w historii prezydenta Republiki Filipin. Do 1941 w sposób energiczny rządził wyspami, kontrolując wszystkie nominacje, produkcję żywności, opiekę społeczną i budownictwo mieszkaniowe. Po japońskiej agresji na Pearl Harbor w grudniu 1941 wyjechał wspólnie z amerykańskim generałemDouglasem McArthurem z kraju do Stanów Zjednoczonych, powierzając władzęJose P. Laurelowi z powodu jego odpowiednich relacji z Japończykami. Najpierw trafił do Australii, a następnie znalazł się w Waszyngtonie, gdzie zasiadał w Radzie Wojennej Pacyfiku oraz stworzył rząd emigracyjny[1].
Po zakończeniu II wojny światowej kolaborujący z Japończykami Laurel utrzymywał, że wykonywał polecenia Quezona w sprawie współpracy z Japonią[2]; zmarły w 1944 Quezon nie mógł jednak potwierdzić tych rewelacji.
Zmarł na gruźlicę[3].
Jego wizerunek znajduje się na filipińskiejmonecie obiegowej o nominale 20peso bitej w latach 2019-2020[4].
- ↑abcdAlan Palmer,Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860, Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 326.
- ↑Alex Axelrod,Charles Phillips,Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon, wyd. Politeja, Warszawa 2000, s. 350.
- ↑S. Żerko,Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 330.
- ↑Filipiny 20 peso, 2019-2020. ucoin.net. [dostęp 2024-06-12].
- I. P. Caballero, M. de G. Concepcion,Quezon, Manila, 1935
- Alan Palmer,Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860, Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 326
| Pierwsza Republika (1899-1901) | |
|---|
| Wspólnota Filipin (1935-1946) | |
|---|
| Druga Republika (1943-1945) | |
|---|
| Trzecia Republika (1946-1973) | |
|---|
| Stan Wojenny (1973-1981) | |
|---|
| Czwarta Republika (1981-1986) | |
|---|
| Piąta Republika (od 1986) | |
|---|
Identyfikatory zewnętrzne: