Podział administracyjny MannheimWieża telekomunikacyjna Mannheim z wieżowcami nad brzegiem Neckaru, za niektórymi zakładami przemysłowymi w siostrzanym mieście LudwigshafenWieża ciśnieńPałac – dawna rezydencja elektorów Palatynatu
Mannheim jest też ważnym centrum naukowo-kulturalnym. Znajdują się tu liczne uczelnie (m.in. uniwersytet założony w 1907), muzea:Reiss-Engelhorn-Museen(inne języki),Städtische Kunsthalle, biblioteki, planetarium. Miasto jest siedzibą dużych wydawnictw książkowych, takich jakBrockhaus. Odbywają się tu międzynarodowe festiwale filmów krótkometrażowych.
Mannheim prawa miejskie otrzymał w 1607 r. Od 1720 r. miasto było rezydencją elektorówPalatynatu. W 1803 r. włączone zostało doBadenii.
Mannheim posiada zachowany zabytkowy układ urbanistyczny (I poł. XVIII wieku) na planie szachownicy – „kwadratowe miasto” – złożonej ze 144 pól. W starym centrum miasta ulice nie posiadają nazw, a jedynie oznaczenia siatki pól np. D7, L4 itd. Liczne zabytki barokowe z XVIII wieku.Największy w Niemczech pałac, rezydencja elektorówPalatynatu w latach 1720–1803 (zbudowany 1720–1760), w kaplicy znajdują się freskiCosmasa Damiana Asama.Kościół jezuitów (1738–1760), ratusz (1701–1711).
Miasto w czasie swoich podróży po Europie odwiedzał m.in.Wolfgang Amadeusz Mozart, który szczególnie cenił sobie walory tutejszej orkiestry przeniesionej później wraz z dworem elektorskim doMonachium. Kompozytor przebywał tutaj czterokrotnie, szczególnie przyjaźniąc się z rodziną kapelmistrzaChristiana Cannabicha, gdzie udzielał lekcji także jego córce Rosie. Mozart zaprzyjaźniony był również z tutejszymi muzykami, czego owocem jestKoncert na obój i orkiestrę C-dur KV 314, podarowany przez niego Friedrichowi Rammowi. Twórcą tej orkiestry, jej sławy i głównym kompozytoremszkoły mannheimskiej, byłJohann Stamitz. Mannheim pod rządami elektora Karla Theodora przeżywał w ogóle swój kulturalny rozkwit, będąc nie tylko jednym z ówczesnych europejskich ważniejszych ośrodków muzycznych, lecz także stanowiąc główny ośrodek literackiego nurtuSturm und Drang (Okres burzy i naporu). Tutaj też w wybudowanym w 1777 rokuTeatrze Narodowym(inne języki) odbyła się prapremieraZbójcówFriedricha Schillera (1782)[2].
Pod koniecII wojny światowej Mannheim zostało zajęte 29 marca 1945 przez wojska amerykańskie[3].
Na dzień 30 września 2011 roku w Mannheimie[a] zarejestrowanych było 3467 przedsiębiorstw[5]. Zatrudnianych w nich było około 29 000 osób[5]. Obrót wyniósł 1,89 miliarda euro[5].
Na pierwszym planie stacja rozrządowa, za nią Victoriaturm, most Kurta Schumachera i kościół Jezuitów
↑abcHandwerkskammer Mannheim Rhein-Neckar-Odenwald: Zahlen. Daten. Fakten. Mannheim: Handwerkskammer Mannheim Rhein-Neckar-Odenwald, 2012. Brak numerów stron w książce