Manaizm – jeden z elementów występujących wreligiach pierwotnych, głównie w religiachPolinezji. Opiera się on na wierze wmanę. Słowo to, pochodzenia melanezyjskiego, oznacza bezosobową, niematerialną siłę, rodzaj fluidu, który może przeniknąć żywe lub martwe ciało. Terminmana został wprowadzony do nauki w1891 przez angielskiego antropologaR.H. Codringtona.
NaCelebesie za siedliskomany uważane są włosy. NaJawie sądzi się, żemaną są wypełnione zęby.Indonezyjczycy wierzą, że człowiek posiada jeszcze drugą duszę, zwanąsemangat, która przejawia się w postaci cienia.
Niektórzy religioznawcy wyrażają przypuszczenie, że również pierwotny kult mieszkańcówArchipelagu Japońskiego –shintō – stanowił odmianę manaizmu. Z podobnym pojęciem –manitu – możemy również spotkać się w wierzeniachIndian północnoamerykańskich.