Malafon –francuskarakietotorpeda, używana na okrętach francuskiej marynarki wojennej od 1966 do 1997. Nazwa powstała jako skrót od nazwy producentaLatécoère (MArine LAtécoère FONd).
Malafon był pierwszą i jedyną francuską rakietotorpedą, skonstruowaną w ramach poszukiwania środków zwalczaniaokrętów podwodnych na większych odległościach. Prace nad systemem rozpoczęły w 1956 wspólnie firmy ECAN z Saint-Tropez i wytwórnia lotnicza Latécoère. Pierwszych odpaleń próbnych pocisków dokonano w 1959 ze stanowiska brzegowego, okrętu doświadczalnego "Ile d'Oléron" i samolotu. Przebiegły one pomyślnie. W ciągu dalszych lat trwały prace nad systemem kierowania,torpedą kierowaną Alcatel L4 oraz wyrzutnią. Jako pierwszy kompletny system otrzymałniszczyciel "La Galissonnière" typu T56, pełniący rolę jednostki doświadczalnej, który wszedł do służby w 1962. Prowadzono na nim dalsze próby rakietotorpedy, łącznie z pierwszymi odpaleniami kierowanymi. System ostatecznie został przyjęty do służby operacyjnej w 1966.
System Malafon używany był tylko przez marynarkę francuską, otrzymało go 12 okrętów: niszczyciel "La Galissonnière", 2 niszczyciele rakietowetypuSuffren, 3 niszczyciele rakietowetypuTourville, 5 niszczycielitypuT47 przebudowanych do wariantuprzeciwpodwodnego i fregata "Aconit" (F56).
System wycofano z użytku w 1997, a zadania broni do walki z okrętami podwodnymi na większych odległościach przejęły ostatecznie śmigłowce pokładoweWestland Lynx.
Rakietotorpeda Malafon składa się z trzech głównych zespołów:płatowca, posiadającegokadłub,skrzydła i w ogonowej częściusterzenie; zamocowanej w przedniej części kadłuba i w 1/3 długości wystającej z niego torpedy L4 oraz z dwóchrakietowych silników startowych na paliwo stałe, mocowanych pod tylną częścią. Na końcach skrzydeł sąsmugacze, umożliwiające wizualną kontrolę lotu. W skład systemu wchodzi obrotowa jednoprowadnicowa wyrzutnia szynowa o masie 10,5 t, magazyn – hangar mieszczący 13 pocisków w stanie rozmontowanym i obsługę oraz pomieszczenia z wyposażeniem elektronicznym. Składniki te, zajmujące sporo miejsca, ograniczają zastosowanie systemu do dużych okrętów. Pociski są ostatecznie montowane przed umieszczeniem na wyrzutni.
Cel – zanurzony okręt podwodny wykrywany jest wstępnie za pomocą okrętowejstacji hydrolokacyjnej lub innych środków, w tym przy użyciu samolotów i śmigłowców. Rakietotorpeda jest wystrzeliwana z wyrzutni ustawionej w kierunku celu, pod kątem 15°. Podczas pierwszych 4 sekund lotu jest napędzana przez silniki startowe, nadające jej prędkość 230 m/s (828 km/h) i wysokość lotu 200 m, następnie silniki się oddzielają, a pocisk przechodzi do lotu szybowego, kierowany przez automatycznego pilota. Tor lotu może też być w pewnym zakresie korygowany drogą radiową, w zależności od wyliczeń urządzeń kierowania walką okrętu. W rejonie celu płatowiec jest hamowany przezspadochron hamujący i oddziela się od niego torpeda, która wpada do wody. Torpeda następnie poszukuje celu za pomocąsonaru, zataczając kręgi. Zasięg systemu wynosi maksymalnie 18 km (13 km lotu i 5 km torpedy).
System Malafon uznawany był za średnio udany z powodu ujemnych cech, jak umiarkowany zasięg, duże rozmiary oraz niskaszybkostrzelność.
Pocisk
Torpeda