Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Maksar

Na mapach:Ziemia35°51′38″N 9°12′21″E/35,860556 9,205833
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maksar
‏مكثر‎
Ilustracja
Łuk Trajana w Maksarze
Państwo

 Tunezja

Wilajet

Siljana

Wysokość

1000 m n.p.m.

Populacja (2013)
• liczba ludności


12 702[1]

Kod pocztowy

6140

Położenie na mapie Tunezji
Mapa konturowa Tunezji, u góry znajduje się punkt z opisem „Maksar”
Ziemia35°51′38″N 9°12′21″E/35,860556 9,205833
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Maksar (także:Maktar;arab.مكثر,fr.Makthar,łac.Mactaris) – miasto w północno-środkowejTunezji, w gubernatorstwieSiljana, ok. 13 tys. mieszkańców (stan z 2013 roku). W pobliżu znajdują się ruiny starożytnego miastarzymskiego, oddzielone od nowych zabudowań niewielkimwąwozem.

Historia

[edytuj |edytuj kod]

Historia starożytnego miasta sięga II wieku p.n.e., kiedynumidyjski władcaMasynissa nakazał zbudowanie twierdzy chroniącej przed napaściamiBerberów. Największy rozkwit Maksaru przypadł jednak na okres panowania Rzymian w II wieku n.e., gdy zyskał on statuskolonii pod nazwąColonia Aelia Aurelia Mactaris. W połowie XI stulecia dawne miasto doszczętnie zniszczyły muzułmańskie plemionaBanu Hilal. Miasto współczesne zostało założone w XIX wieku przezfrancuskiego oficera o nazwisku Bordier.

Stanowisko archeologiczne

[edytuj |edytuj kod]

Na terenie rozległego kompleksu wykopalisk zachowały się m.in. pozostałościpunickiegotofetu imegalitycznego sanktuarium, zaś z czasów rzymskich ruinyforum,bazyliki,term,świątyń igimnazjonu, a także kościołów starochrześcijańskich. W czasach rzymskich utrzymywały się również tradycje punickie, o czym świadczy kilka zachowanychinskrypcjineopunickich oraz funkcjonowanie tofetu poświęconegoBaalowi Hammonowi.

W pobliżu forum usytuowany jestłuk triumfalnyTrajana z 116 roku, naprzeciw którego znajdują się pozostałości bazyliki Hildegunsa z V wieku n.e., zwanej również „kościołemWandalów”. Nieco dalej zachowały się resztkischola juvenum przekształconej w obiekt sakralny. Na południowo-zachodnim krańcu kompleksu natrafiono nanekropolę wczesnochrześcijańską i starsze grobowce numidyjskie.

Poza ścisłym obszarem kompleksu wykopalisk w Maksarze znajdują się także m.in. pozostałości starożytnej świątyniApollina w stylu miejscowej architektury, drugi łuk triumfalny oraz grobowiecdolmenowy położony w samym centrum współczesnego miasta.

Galeria

[edytuj |edytuj kod]
  • Schola juvenum
    Schola juvenum
  • Budowle megalityczne
    Budowle megalityczne
  • Łaźnie rzymskie
    Łaźnie rzymskie

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Tunisie: Les villes les plus grandes avec des statistiques de la population. [w:]World Gazetteer [on-line]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-07-20)]. (fr.).

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
  • Daniel Jacobs, Peter Morris: Tunezja. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2006, s. 357-359, seria: Przewodnik Pascala.ISBN 83-7304-564-3.
  • Encyklopedia sztuki starożytnej. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1974, s. 288-289.
Kontrola autorytatywna (gmina w Tunezji):
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maksar&oldid=71054142
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp