Mahīśāsaka to jedna ze szkółwczesnego buddyzmu. Wyróżniła się ze szkołyvibhajjavādy w II w.n.e. Jej nazwa prawdopodobnie pochodzi od nazwiska jej twórcy lub od miejsca jej powstania. Jednym z jej pierwszych wyznawców byłAsanga, jednak zrezygnował z jej nauk i założył szkołęyogacara zwana też szkołątantryczną. Z tej tradycji wywodziło się wieludharmaguptaków.
Przyjmują poglądy:
- Rzeczywiste są jedynie teraźniejszedharmy, przeszłe i przyszłe dharmy nie istnieją
- Porzuceniem niedoli jest ujrzenieCzterech Szlachetnych Prawd
- Anuśaya (negatywne tendencje uśpione w umyśle) i "oczywista przyczyna" to dwie różne rzeczy i muszą być postrzegane oddzielnie
- Nie istnieje stan pośredni
- Istnieje cnotliwe życie (brāhmacarya) w świecie dev (bóstw)
- Nawetarahant może gromadzić zasługi
- Wszystkie pięć rodzajówvjñāna są podmiotem namiętności (rāga) i jej braku
- Pudgala przenika wszystko
- śrotāpatti (wkraczający w strumień) może dostąpićdyāna
- Zwykłe istoty mogą porzucić namiętności i niegodziwość
- Budda jest tożsamy z sanghą
- Wyzwolenie (nirwana)Buddy iśrāvaki ("ucznia") jest takie samo
- Nie można dostrzec pudgali
- Ani umysł, ani jego manifestacje, ani cokolwiek, co było zawarte w poprzednich narodzinach nie przechodzi do następnego
- Wszystkie rzeczy złożone są nietrwałe
- Ponowne narodziny są przedłużeniemsamsary, lecz nie istnieją wiecznie
- Karma jest taka jak umysł
- Nie ma wolności ciała ani mowy
- Wszystko podlega degeneracji
- Nie ma zasług za odwiedzaniecaitya (stupy)
- Jakiekolwiek obecne zdarzenie jest zawsze anuśaya
- Dostrzeżenie nietrwałości złożonych rzeczy jest wkroczeniem w prawdę
- "The Life of the Buddha and the early history of his order: derived from Tibetan works in the Bkah-hgyur and Bstan-hgyur followed by notices on the early history of Tibet and Khoten" / tłumaczenie W. [William] Woodville Rockhill <1854 - 1914>. -- London
