Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Macierzanka tymianek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Macierzanka tymianek
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

jasnotowate

Rodzaj

macierzanka

Gatunek

macierzanka tymianek

Nazwa systematyczna
Thymus vulgarisL. 1753
Sp. pl. 2:591. 1753
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Multimedia w Wikimedia Commons

Macierzanka tymianek, tymianek właściwy[4], macierzanka zwyczajna[5] (Thymus vulgarisL.) –gatunek rośliny należący do rodzinyjasnotowatych. W naturze rośnie w zachodniej części basenuMorza Śródziemnego – odHiszpanii, poprzez południowąFrancję po południoweWłochy[6][7], ale został szeroko rozprzestrzeniony i rośnie zdziczały także m.in. w Grecji[7] i Turcji[8]. Występuje w formacjach zwanychgarig itomillares[5], w miejscach suchych i skalistych[7], na podłożu zwykle wapiennym[6]. Jest uprawiany w wielu regionach świata. Zawieraolejek tymiankowy o działaniu bakterio- i grzybostatycznym, wykorzystywany leczniczo. Ziele tymianku wykorzystywane jest jakoprzyprawa do potraw mięsnych i z roślin strączkowych, zup, sałatek, służy także do aromatyzowania napojów alkoholowych[5].

Morfologia

[edytuj |edytuj kod]
Pokrój
W naturze roślina trwała –półkrzew (w dolnej części pędy drewnieją) dorastająca do 20–30 cm wysokości (w klimacie chłodniejszym roślina uprawiana jest jako roczna lub krótkowieczna bylina)[5].Łodygi są bardzo silnie rozgałęzione, zwykle prosto wzniesione, czasem rozpostarte[7], czterokątne, gęsto owłosione (szaro filcowate)[5], cała roślina ma kolor szarozielony[7].
Liście
Zimozielone[7].Ulistnienie naprzeciwległe, krótkoogonkowe, górne prawie siedzące. Blaszka podługowatojajowata, eliptyczna do równowąskiej, długości do 1,2 cm i 0,5 cm szerokości; całobrzega, podwinięta z obu stron, gruczołkowato kropkowana, spodem białojedwabista.
Kwiaty
Drobne, krótkoszypułkowe, osadzone w nibyokółkach w kątach liści, na szczytach pędów skupionych w kuliste lub owalne główki, w dole przerywane[7]. Kielich dzwonkowaty, dwuwargowy, pokryty sztywnymi włoskami, z 10–13 żyłkami[7].Korona dwuwargowa, z rurką krótszą od górnej wargi, biała do jasnofioletowej[7].
Owoc
Rozłupnia rozpadająca się na cztery jajowate, nieco spłaszczone rozłupki[5].
  • Pokrój
    Pokrój
  • Owłosiona łodyga
    Owłosiona łodyga
  • Liście
    Liście
  • Kwiaty
    Kwiaty

Biologia

[edytuj |edytuj kod]

Liczbachromosomów u podgatunku nominatywnego wynosi2n=28, 30, zaś u podgatunkuaestivus 2n=58, 60[6].

Systematyka

[edytuj |edytuj kod]

Gatunek typowy rodzajumacierzankaThymus[9]. W obrębie rodzaju zaliczany do sekcjiThymus (jednej z 8 tradycyjnie wyróżnianych w rodzaju), a w jej obrębie do podsekcjiThymus (jednej z dwóch wyróżnianych w ramach sekcji), do której należy w sumie 9 gatunków[6].

W obrębie gatunku wyróżniane są dwa podgatunki[6]:

W naturze tworzy mieszańce zThymus funkii (T. ×lainziiSanchez Gomez, Fernandez Jimenez and Saez in Sanchez Gomez & Fernandez Jimenez),Thymus hyemalis,Thymus lacaitae (T. ×armuniaeR. Morales),Thymus leptophyllus (T. ×moralesiiMateo and M. B. Crespo in Mateo),Thymus loscosii (T. ×rubioiFont Quer),Thymus mastichina (T. ×eliasiiSennen and Pau in Sennen),Thymus mastigophorus (T. ×severianoiUribe-Echebarria),Thymus membranaceus (T. ×guerraeSaez and Sanchez Gomez in Saez, Sanchez Gomez and Morales),Thymus moroderi (T. ×carrioniSaez and Sanchez Gomez in Saez, Sanchez Gomez and Morales),Thymus piperella (T. ×josephi-ungeliMansanet and Aguilella),macierzanką zwyczajnąThymus pulegioides (T. ×carolipauiMateo and M. B. Crespo in Mateo),Thymus serpylloides (T. ×aitanaeMateo),Thymus zygis (T. ×monrealensisPau ex R. Morales)[6].

Zastosowanie

[edytuj |edytuj kod]
  • Tymianek stosuje się jako aromatycznąprzyprawę. Dodawany jest do potraw mięsnych – pieczeni, wędlin, drobiu i pasztetów, do potraw z roślin strączkowych, zup, sałatek i marynat. Wykorzystywany jest także do aromatyzowania napojów alkoholowych –wódek i ziołowychlikierów (np.benedyktynki)[5].
  • Roślina lecznicza. Olejek tymiankowy ma działanie bakterio- i grzybobójcze oraz wykrztuśne. Używa się go przy kaszlu, dolegliwościach gardła (kaszel, chrypka) do poprawiania apetytu, a także trawienia[10]. Zawarte w liściach substancje wykazują również działanie przeciwutleniające[11].
  • Ze względu na swoje właściwości bakteriostatyczne olejek tymiankowy stosowany jest do przygotowania past do zębów, płukanek jamy ustnej i innych kosmetyków i preparatów do higieny osobistej[5].

Uprawa

[edytuj |edytuj kod]

Gatunek uprawiany jest w wielu krajach, w tym zwłaszcza w niemal całej Europie i Ameryce Północnej. Uprawy sięgają na północy nawet do 70° szerokości geograficznej (Norwegia iIslandia). Tradycyjnie największymi ośrodkami produkcji tymianku pozostawały kraje południa Europy: Hiszpania, Portugalia, Francja, Włochy, Grecja, Bułgaria, ale też Niemcy. Na kontynencie północnoamerykańskim obszary koncentrują się wKalifornii[5].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni,A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248,DOI10.1371/journal.pone.0119248,PMID25923521,PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F.,Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden,2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).
  3. Thymus vulgaris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 485.ISBN 83-214-1305-6.
  5. abcdefghiMarian Rejewski: Rośliny przyprawowe i używki roślinne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1992, s. 162-164.ISBN 978-83-09-01484-3.
  6. abcdefRamon Morales: The history, botany and taxonomy of the genus Thymus. W: Thyme. Elisabeth Stahl-Biskup, Francisco Saez (red.). London, New York: Taylor & Francis, 2002, s. 1-43.ISBN 0-415-28488-0.
  7. abcdefghiMarjorieM. Blamey MarjorieM.,Wild flowers of the Mediterranean,ChristopherCh. Grey-Wilson (red.), London: A & C Black, 2004, s. 398,ISBN 0-7136-7015-0 .
  8. Musa Özcan, Jean-Claude Chalchat. Aroma profile of Thymus vulgaris L. growing wild in Turkey. „Bulg. J. Plant Physiol”. 30, 3-4, s. 68-73, 2004. 
  9. Thymus. [w:]Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2021-04-28].
  10. GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni,Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005,ISBN 3-8331-1916-0,OCLC 271991134 .
  11. Remigius Chizzola. Antioxidative Properties of Thymus vulgaris Leaves: Comparison of Different Extracts and Essential Oil Chemotypes. „J. Agric. Food Chem.”. 56. 16. s. 6897–6904. 
Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Macierzanka_tymianek&oldid=76117708
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp