 Rybus w 2022 roku | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 19 sierpnia 1989 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 173 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Maciej Rybusⓘ (ur.19 sierpnia1989 wŁowiczu) –polskipiłkarz, występujący na pozycjipomocnika lubobrońcy. W latach 2009–2021reprezentant Polski. UczestnikMistrzostw Świata 2018,Mistrzostw Europy 2012 i2020.
Maciej Rybus swoją karierę rozpoczynał w 2004 wPelikanie Łowicz, skąd w 2005 przeniósł się doMSP Szamotuły.
W 2007 trafił doLegii Warszawa. W jej barwach zadebiutował 15 listopada 2007, w meczuPucharu Ekstraklasy przeciwkoDyskobolii Grodzisk Wielkopolski, pojawiając się na boisku w 46. minucie spotkania, w zastępstwieMarcina Smolińskiego. Po dobrym występie w tym meczu trener Legii,Jan Urban, postanowił, że młody zawodnik będzie od tej pory trenował z pierwszym zespołem.
WEkstraklasie zadebiutował 24 listopada 2007, kiedy to pojawił się na boisku w 86. minucie spotkania zPolonią Bytom (1:2), znów zmieniając Marcina Smolińskiego. Mimo że Rybus nie był pierwotnie zgłoszony do rozgrywek Ekstraklasy, debiut umożliwił mu wpisanie na tzw. „Listę C” – przeznaczoną dla maksymalnie dwóch zawodników, którzy rozegrali więcej niż 4 mecze wMłodej Ekstraklasie. 8 grudnia 2007 w meczu zGórnikiem Zabrze Maciej strzelił swoją pierwszą bramkę dla Legii w rozgrywkach Ekstraklasy. Ostatni mecz w barwach Legii rozegrał 24 lutego 2012 w 1/16 finałuLigi Europy zeSportingiem. W Legii Warszawa w latach 2007–2012 rozegrał łącznie 132 spotkania, w których zdobył 16 bramek. W tym czasie zdobył z LegiąSuperpuchar Polski oraz trzykrotnie sięgał po trofeumPucharu Polski.
13 lutego 2012 został zawodnikiem rosyjskiegoTereka Grozny. Klub ze stolicyCzeczenii zapłacił za niego 2,7 mln euro. Zawodnik był 3. najdroższym graczem sprzedanym przez Legię (poŁukaszu Fabiańskim iDawidzie Janczyku) i 2. (poMarcinie Komorowskim) kupionym przez Terek. WPriemjer-Liga zadebiutował 3 marca 2012 w wygranym 1:0 meczu zTom Tomsk, zaś pierwszego gola w nowym klubie zdobył w drugim występie, w ligowym meczu przeciwkoFK Krasnodar (3:1)[1]. W barwach Tereka Rybus rozegrał łącznie 109 spotkań, w których strzelił 18 goli i zanotował 20 asyst.
21 czerwca 2016 podpisał trzyletni kontrakt z francuskim klubemOlympique Lyon[2]. W nowym zespole zadebiutował 19 sierpnia 2016 w wygranym 2:0 meczu 2 kolejkiLigue 1 przeciwkoSM Caen[3]. 14 września 2016 w wygranym 3:0 meczufazy grupowej zDinamem Zagrzeb debiutował w rozgrywkachLigi Mistrzów[4].
19 lipca 2017 podpisał trzyletni kontrakt z rosyjskimLokomotiwem Moskwa[5]. Zadebiutował 30 lipca 2017 w ligowym meczu zAnży Machaczkała. Polak rozegrał całą drugą połowę, a spotkanie zakończyło się zwycięstwem jego drużyny 1:0[6]. 15 marca 2018 w rewanżowym spotkaniu1/8 finału Ligi Europy zAtlético Madryt (1:5) zdobył swoją pierwszą bramkę dla Lokomotiwu[7]. Łącznie w sezonie 2017/18 wystąpił w 27 meczach, strzelając 1 bramkę i zdobył z klubemmistrzostwo Rosji[8].
11 czerwca 2022 roku ogłoszono jego przejście doSpartaka Moskwa, na zasadziewolnego transferu z Lokomotiwu[9]. Jego przejście do rosyjskiego klubu, w trakcie trwaniawojny rosyjsko-ukraińskiej i tendencji odpływu zawodników z ligi rosyjskiej, wywołało kontrowersje i liczne publiczne dyskusje[10][11][12][13][14], a fakt ten w Rosji próbowano wykorzystać propagandowo[15]. Decyzję piłkarza skrytykował wówczas m.in. polskiwiceminister spraw zagranicznych[16].
9 lipca 2022 zadebiutował w zespole w przegranym 0:4 meczu oSuperpuchar Rosji przeciwkoZenitowi Petersburg[17]. Swój ligowy debiut, mecz 1. kolejki przeciwkoAchmatowi Grozny, zakończył w 41. minucie po otrzymaniu czerwonej kartki odsędziegoWładisława Biezborodowa[18]. W Spartaku w sezonie 2022/2023 zagrał 8 meczów, zdobył 1 gola[19]. 21 czerwca 2023 rozwiązał kontrakt z Rosjanami za porozumieniem stron[19].
Kontynuując karierę w Rosji, 23 czerwca 2023 Rybus podpisał roczny kontrakt zRubinem Kazań[20]. W 2023 wystąpił w dwóch meczach (jednym ligowym, jednymPucharu Rosji)[21], z meczów po sierpniu 2023 wykluczyła go kontuzja kolana, której nabawił się na treningu[22]. Wrócił do gry 24 kwietnia 2024, wygranym 2:0 meczem przeciwkoZenitowi Petersburg[23]. W czerwcu 2024 opuścił klub, w wyniku braku wydłużenia kontraktu i jego słabego stylu gry[24].
.jpg)
Wreprezentacji do lat 21 zadebiutował 9 czerwca 2009 w wygranym 2:0 meczu z młodzieżową reprezentacją Liechtensteinu w eliminacjach Mistrzostw Europy U-21. W meczu tym Rybus zdobył również debiutanckiego gola.
Wreprezentacji Polski zadebiutował 14 listopada 2009 w meczu towarzyskim przeciwkoRumunii rozegranym wWarszawie. W debiucie na boisku spędził 16 minut. Pierwszego gola zdobył w kolejnym meczu towarzyskim, przeciwkoKanadzie, 18 listopada 2009. 2 maja 2012 został powołany przez selekcjoneraFranciszka Smudę, na współorganizowane przezPolskę,Euro 2012. Na tym turnieju wystąpił 8 czerwca 2012 w zremisowanym 1:1 meczu otwarcia zGrecją. 4 czerwca 2013 w towarzyskim meczu zLiechtensteinem (2:0), strzelił 1300. gola w historii reprezentacji Polski[25]. 12 maja 2016 znalazł się w powołanej przezAdama Nawałkę, szerokiej kadrze reprezentacji Polski naEuro 2016, jednak z wyjazdu na turniej ostatecznie wyeliminowała go kontuzja barku[26].
4 czerwca 2018 znalazł się na liście powołanych naMistrzostwa Świata 2018 w Rosji[27], na których wystąpił w dwóch meczach[28].
20 czerwca 2022Polski Związek Piłki Nożnej poinformował, że piłkarz nie będzie brany pod uwagę przy powołaniach na meczeLigi Narodów UEFA 2022/23, mecze towarzyskie w drugiej połowie 2022 roku iMistrzostwa Świata 2022[29]. Jako powód podano „jego aktualną sytuacją klubową”[29], czyli dołączenie do Spartaka Moskwa w czasie trwaniainwazji Rosji na Ukrainę[30].
| Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar kraju | Puchar ligi | UEFA[a] | Inne[b] | Razem | ||||||
| Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | |||
| Legia Warszawa | 2007/08 | Ekstraklasa | 10 | 4 | 4 | 0 | – | – | – | 14 | 4 | |||
| 2008/09 | Ekstraklasa | 27 | 3 | 2 | 0 | – | 3 | 0 | 1 | 0 | 33 | 3 | ||
| 2009/10 | Ekstraklasa | 29 | 2 | 3 | 1 | – | 4 | 0 | – | 36 | 3 | |||
| 2010/11 | Ekstraklasa | 20 | 2 | 4 | 0 | – | – | – | 24 | 2 | ||||
| 2011/12 | Ekstraklasa | 16 | 2 | 1 | 1 | – | 10 | 1 | – | 27 | 4 | |||
| Ogólnie | 102 | 13 | 14 | 2 | 0 | 0 | 17 | 1 | 1 | 0 | 135 | 16 | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Terek Grozny | 2011/12 | Priemjer-Liga | 11 | 3 | 1 | 0 | – | – | – | 12 | 3 | |||
| 2012/13 | Priemjer-Liga | 19 | 4 | 1 | 0 | – | – | – | 20 | 4 | ||||
| 2013/14 | Priemjer-Liga | 16 | 0 | 2 | 0 | – | – | – | 18 | 0 | ||||
| 2014/15 | Priemjer-Liga | 27 | 3 | 1 | 0 | – | – | – | 28 | 3 | ||||
| 2015/16 | Priemjer-Liga | 28 | 8 | 3 | 0 | – | – | – | 31 | 8 | ||||
| Ogólnie | 101 | 18 | 8 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 109 | 18 | ||
| Olympique Lyon | 2016/17 | Ligue 1 | 19 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 7 | 0 | – | 28 | 0 | |
| Ogólnie | 19 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 7 | 0 | 0 | 0 | 28 | 0 | ||
| Lokomotiw Moskwa | 2017/18 | Priemjer-Liga | 20 | 0 | 1 | 0 | – | 6 | 1 | – | 27 | 1 | ||
| 2018/19 | Priemjer-Liga | 16 | 1 | 1 | 0 | – | 2 | 0 | 1 | 0 | 20 | 1 | ||
| 2019/20 | Priemjer-Liga | 19 | 0 | 1 | 0 | – | 5 | 0 | 1 | 0 | 26 | 0 | ||
| 2020/21 | Priemjer-Liga | 26 | 1 | 4 | 0 | – | 6 | 0 | 1 | 0 | 37 | 1 | ||
| 2021/22 | Priemjer-Liga | 21 | 0 | 0 | 0 | – | 4 | 0 | 1 | 0 | 26 | 0 | ||
| Ogólnie | 102 | 2 | 7 | 0 | 0 | 0 | 23 | 1 | 4 | 0 | 135 | 3 | ||
| Spartak Moskwa | 2022/23 | Priemjer-Liga | 8 | 0 | 0 | 0 | – | –[c] | 1 | 0 | 8 | 0 | ||
| Ogólnie w karierze | 333 | 33 | 30 | 2 | 1 | 0 | 47 | 2 | 6 | 0 | 417 | 37 | ||
| Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|
| Polska | |||
| 2009 | 2 | 1 | |
| 2010 | 10 | 0 | |
| 2011 | 6 | 0 | |
| 2012 | 5 | 0 | |
| 2013 | 3 | 1 | |
| 2014 | 6 | 0 | |
| 2015 | 8 | 0 | |
| 2016 | 4 | 0 | |
| 2017 | 4 | 0 | |
| 2018 | 5 | 0 | |
| 2019 | 2 | 0 | |
| 2020 | 3 | 0 | |
| 2021 | 8 | 0 | |
| Suma | 66 | 2 | |
18 marca 2018 poślubiłOsetyjkę zWładykaukazu[32], Lanę Bajmatową[33]. Mają dwóch synów: Roberta (ur. 2018)[34] i Adriana (ur. 2021)[35].
28 maja 2018 został Honorowym ObywatelemŁowicza[36].
9 maja 2024 wraz z innymi piłkarzamiRubina Kazań złożył kwiaty pod pomnikiem w parku zwycięstwa wMoskwie z okazji obchodówDnia Zwycięstwa wRosji. Spotkało się to z liczną krytyką polskich mediów i kibiców[37].
|
|
|
