Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też:inne znaczenia tej nazwy.Lwówek Śląskiwymowaⓘ (pol. hist.Lwów[13][14];cz. Lemberk;niem. Löwenberg in Schlesien,Löwenbergⓘ;łac. Leopolis[15][16],Leoberga[17]) –miasto leżące naDolnym Śląsku, wwoj. dolnośląskim, siedzibapowiatu lwóweckiego igminy miejsko-wiejskiej Lwówek Śląski, Agatowa Stolica Polski[18].W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało dowoj. jeleniogórskiego. Miasto leży nadBobrem oraz jego dopływami:Płóczką,Srebrną iWidnicą, w obrębieNiecki Lwóweckiej[19], jego lewobrzeżna część leży naPogórzu Izerskim, zaś prawobrzeżna znajduje się naPogórzu Kaczawskim[20]. Największe pod względemliczby ludności (8661 mieszkańców[21]) ipowierzchni (16,64 km²) miasto w powiecie lwóweckim. Co roku, od 1998, w drugi weekend lipca odbywa sięLwóweckie Lato Agatowe – największa impreza mineralogiczna wPolsce[22].
Dawna stolicaksięstwa lwóweckiego[23].
Od 1975 roku miasto wwojewództwie jeleniogórskim. Od 1 stycznia 1999 miasto weszło w skład województwa dolnośląskiego.
W 2016 r. Lwówek Śląski brał udział, jako jedno z sześciu miastDolnego Śląska towarzyszącychWrocławiowi, w rządowym programie pt.„Europejska Stolica Kultury”[24]. Lwówek Śląski współtworzył wrazBoguszowem-Gorcami,Wołowem,Obornikami Śląskimi,Bogatynią,Dzierżoniowem i WrocławiemEuropejską Stolicę Kultury Wrocław 2016[25][26].
Według danychGUS z 30 czerwca 2021 r. miasto liczyło 8661 mieszkańców[21].
Lwówek Śląski jest jednym z najstarszych miast Polski (prawa miejskie uzyskał w 1217 roku, lokowany naprawie magdeburskim). Do czasu wojny trzydziestoletniej Lwówek Śląski był jednym z najbogatszych i zarazem jednym z największych miast naŚląsku,miastem królewskim[27], które posiadało m.in.: prawo do organizacji targów i jarmarków, handlu solą czy bicia własnej monety (nabyte w 1327[28])[29]. W mieście istnieje przypuszczalnie najstarszy browar w Polsce i jeden z najstarszych wEuropie, „Browar Lwówek” z tradycjami piwowarskimi sięgającymi 1209 roku[30].
Od XIV wieku Lwówek Śląski należał dozwiązku miast śląskich. Współcześnie Lwówek Śląski jest członkiemZwiązku Miast Polskich. Współdziała również wraz z innymi gminami w ramach Stowarzyszenia LGD Partnerstwo Izerskie[31].
Wstarożytności, wgPtolemeusza, miasto nazywało sięLupphurdum[33][34] (Lupfurdum[35][36]).Prefiks Lup- może wskazywać nałaciński wyrazlupus – wilk, na co wskazuje znajdujący się w okolicy miasta (Mojesz) potok Wilczyca (niem.Wolfs-Bach[37]). Dalsza część nazwy miasta może stanowić zniekształcony wyraz gród wywodzący się odpraindoeuropejskiego rdzenia*g’herdh-, wspólnego w językachgermańskich isłowiańskich[38][39]. Na terenie słowiańszczyzny*gordъ „umocnienie, ogrodzona osada”. Poświadczone we wszystkich językach słowiańskich np.scsgradъ „miasto, gród”, podobnierosyjskiegòrod, polskiegród „zamek, gród warowny” itd.
Według niektórych mieszkańców Lwówka Śląskiego w zamierzchłej przeszłości – przed IX wiekiem i ukształtowania sięplemienia Bobrzan wzdłużrzeki Bóbr – miasto miało nazywać się Lunak, który był głównym grodem plemienia Lunaków. W późniejszym czasie Lunakowie mieli przekształcić się w Bobrzan. Plemię Lunaków wspomniano wGeografie Bawarskim pod nazwąLuoolane.Etymologię ich nazwy należy wywodzić odjastrzębi, które przez dolnośląskichSłowian zwane były wówczas lunakami[40][41].
Gród nazywał się Lunak do czasu, kiedy oparł się nawet księciu czeskiemuBrzetysławowi I z dynastiiPrzemyślidów. Stało się to, gdy wojska Brzetysława zniszczyły i splądrowałyPolskę wczesnopiastowską. Jedynym wówczas niezdobytym na drodze wojsk czeskich grodem miał być właśnie Lunak.
Wieść o skarbach wiezionych ze zwycięskiej kampanii przez Brzetysława doPragi dotarła wkrótce do mieszkańców grodu Lunak. Wśród zdobyczy wojennych Brzetysława znajdowało się dwanaście złotych tablic zrabowanych wcześniej zkatedry gnieźnieńskiej, a także złota trumna i szczątkiśw. Wojciecha Sławnikowica. Zrabowane tablice miały być tak ciężkie, że potrzeba było po dwóch chłopów do ich uniesienia i położenia na wozy ciągnięte przezwoły. Łupy wojenne wiezione były doCzech przezRawicz,Legnicę i Lwówek Śląski, skąd dalej miały trafić przezChrastawę iSychrów do Pragi.
Mieszkańcy Lunaku ruszyli za orszakiem Brzetysława, gdy ten znalazł się w okolicy ich grodu i jeszcze tej samej nocy napadli na jegotabor. Potem zabrali siedem wozów napełnionych złotem i szczęśliwie powrócili do grodu. Rozwścieczony Brzetysław przez prawie ćwierć roku próbował sforsować gród Lunaków broniony dzielnie przez mieszkańców. Skutecznie odpierali oni ataki i próbyoblężenia przez wrogie wojska. Brzetysław nakazał przerwać oblężenie dopiero wtedy, gdy zdał sobie sprawę, że nie uda mu się złamać oporu mieszkańców, którzy dzielnie niczym lwy walczyli przeciwko jego wojom. Podczas opuszczania obozowiska, Brzetysław, na dowód uznania bohaterstwa i waleczności przeciwnika. pozostawił pod grodem Lunaków wykutą w kamieniu rzeźbęlwa czeskiego, będącego symbolem roduPrzemyślidów[40][41].
Wieść o tym zuchwałym rabunku i dzielnej obronie grodu szybko się rozniosła, a dzięki złotu i kosztownościom wykradzionymczeskiemu księciowi, gród Lunaków rozwinął się. Od tej pory osada była znana z tych wydarzeń, a przestała być utożsamiana z lunakami (jastrzębiami). Symbol lwa miał stać się w późniejszym czasie pretekstem do nadania miejscowości nowej nazwy. Niespełna sto lat później, za panowaniaBolesława III Krzywoustego, leżące na lewym brzegu rzekipodgrodzie Lunaku zmieniło się już w dużą osadę, na której głównym placu ustawiono figurę lwa ofiarowaną przez Brzetysława. Tej figurze, jak i waleczności, Lwówek Śląski miał zawdzięczać swoją nową nazwę. Najpierw miasto nazwanoWysokim Lwowem, potemLwią Górą, a o wiele wieków późniejLwówkiem[40][41].
Wedługlegendy nazwę miasta nadano po jednym z polowań w pobliżu ówczesnej osady, gdy na jednym ze wzgórz znaleziono trzy młode lwy, które uległy strzałom z łuku tutejszego księcia Henryka, lokalnego możnowładcy[42]. Po tym wyjątkowym polowaniu na te niespotykane w tych stronach stworzenia miasto miało otrzymać swoją nazwę[43].
Według innych doniesień miasto miało otrzymać w swoim herbie lwa (i swoją nazwę) dzięki górniczymemigrantom zMiśni, którzy przybyli wydobywaćzłoto z okolic Lwówka Śląskiego i wraz ze swoim pojawieniem się na tych terenach przywieźli ze sobą herb Miśni. Spopularyzowali oni w ten sposób przede wszystkim lwa przedstawionego na herbie Miśni. Mieszkańcom Lwówka Śląskiego tak bardzo miał spodobać się miśnieński herb, że postanowili go zaadaptować dla własnego grodu i po drobnych zmianach lew stał się symbolem miasta nad Bobrem[28].
W roku 1613 śląski regionalista i historykMikołaj Henel zPrudnika wymienił miejscowość w swoim dziele o geografii Śląska pt.Silesiographia podając jej łacińską nazwę:Leoberga[44]. W dzieleMatthäusa Meriana pt.Topographia Bohemiae, Moraviae et Silesiae z 1650 roku miejscowość wymieniona jest pod nazwamiLemberg orazLewenberg[45]. W 1750 roku polska nazwa „Lwow” oraz niemieckaLewenberg wymieniona jest w języku polskim przezFryderyka II pośród innych miast śląskich w zarządzeniu urzędowym wydanym dla mieszkańców Śląska[46].
Polską nazwęLwia Góra oraz niemieckąLewenberg w książceKrótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej wydanej wGłogówku w 1847 wymienił śląski pisarzJózef Lompa[47].Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wydany pod koniec XIX wieku wymienia dwujęzyczne nazwy miejscowości – polskąLwów oraz niemieckieLoewenberg,Lemberg[13]. Obecna nazwa obowiązuje od 7 maja 1946 r.[48]
| Historyczne nazwy Lwówka Śląskiego | |||
|---|---|---|---|
| Rok | Nazwa | ||
| 1217 | Lewenberc[49] | ||
| 1223 | Lewinbergensi[49] | ||
| 1228 | Leuberk[49] | ||
| 1241 | Lewinberg[49] | ||
| 1249 | Lewinberc[49] | ||
| 1253 | Levumberc[49] | ||
| 1281 | Löwenberg[49] | ||
| 1283 | Lewinberc[49] | ||
| 1292 | Lenberk[49] | ||
| 1298 | Lewenberk[49] | ||
| ok. 1300 | Lembergk[49] | ||
| 1310 | Lewenberck[49] | ||
| 1334 | Lewinberge[49] | ||
| 1474 | Löwenberg[49] | ||
| 1549 | der Stadt Lewenberg[49] | ||
| 1600 | Leoberga,Lemberg[50][51] | ||
| 1651 | Lemberg[49] | ||
| 1677 | Leoberg[49] | ||
| 1687 | Löwenberg[49] | ||
| 1687/88 | Lembergae[49] | ||
| 1736 | Leonberg[17] | ||
| 1786 | Loewenberg[49] | ||
| 1845 | Löwenberg[49] | ||
| Rok | Nazwa polska | Nazwa niemiecka | Nazwa łacińska |
| 1847 | Lwia Góra, Lwiogora, Lwiogóra[52] | Lewenberg[47] | Leoberga, Leorinum, Leoris, Leopolis[28] |
| przed 1870 | Lewnberg, Lempergk, Lämberg, Lehenberg, Leuperc[28] | ||
| 1878 | Lwów | Lemberg, Löwenberg[53][54] | |
| 1880 | Lwów[13][14] | Loewenberg,Lemberg,Lempergk,Lümberg[13] | |
| 1886 | Lwów Śląski,Lwów Szlązski[55] | ||
| 1897 | Lwówek Śląski[56] | ||
| 1941 | Lowenberg, Lwówek[49] | ||
| 7.05.1946 r. | Lwówek Śląski[48] | Löwenberg in Schlesien | |
Lwówek Śląski położony jest w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim. Miasto znajduje się 20 km na południe odBolesławca i 35 km na północ odJeleniej Góry. Znajduje się na pograniczuPogórza Izerskiego iPogórza Kaczawskiego w odległości około 40 km w linii prostej od szczytuŚnieżka wKarkonoszach i ok. 320 km odMorza Bałtyckiego. Znajduje się również na pograniczuZiemi Łużyckiej.
Lwówek Śląski Leży głównie na lewym brzeguBobru, wNiecce Lwóweckiej i jest wydłużone wszerz rzeki (rozciąga się na ok. 7,5 km w kierunku wschód-zachód i ok. 3,3 km w kierunku północ-południe). W obrębie miasta znajduje się ok. 5,5 km biegu rzeki. Szerokość koryta Bobru waha się od ok. 12 m w miejscu nowego koryta Bobru do 50 m w miejscukamiennego mostu na Bobrze oraz tamy na Bobrze za ogródkami działkowymi. Część lewobrzeżna miasta (głównie Stare Miasto) jest położona w Kotlinie Lwóweckiej. Część prawobrzeżna –Płakowice – znajduje się w Dolinie Widnicy. Pozostała, południowo-zachodnia część miasta leży w Dolinie Płóczki. Lwówek Śląski stanowi główny punkt monocentrycznej aglomeracji lwóweckiej[57], którą tworzy nieprzerwanyteren zabudowany miejscowości gminy Lwówek Śląski: Lwówek Śląski,Brunów,Chmielno,Dworek,Mojesz,Płóczki Dolne,Płóczki Górne,Radłówka,Rakowice Małe,Rakowice Wielkie,Skorzynice iZbylutów[58]. Liczba mieszkańców aglomeracji lwóweckiej 30 czerwca 2014 wynosiła 13 315 osób.
Miasto jest położone na PogórzuSudeckim na wysokości od 205 do 299 m n.p.m. (wzgórze Skałka), między Wzgórzami Dwóch Dębów na północy a Górą Szpitalną (265 m n.p.m.) na południu. Najwyższym szczytem jest znajdująca się na pograniczu Lwówka Śląskiego (Płakowic) i wsiChmielno góra Jaglarz mierząca 301 m n.p.m.[59] Miasto leży nad rzekąBóbr i trzema jej dopływami, które zasilają ją w granicach miasta:Płóczką,Srebrną iWidnicą. Dodatkowo na terenie miasta znajduje się kilka strug. Lwówek Śląski czerpie wodę pitną z obszaru terenów wodonośnych zasilanych wodami podziemnymi. Miasto posiada oczyszczalnię ścieków przy wyjeździe w kierunkuBolesławca. Południowo-wschodnia część miasta graniczy zParkiem Krajobrazowym Doliny Bobru, w którym znajduje się masyw skalnySzwajcaria Lwówecka. Najniżej w Lwówku Śląskim położonym punktem jest brzegBobru przy granicy zBrunowem (205 m n.p.m.)[60].
Lwówek Śląski według podziałuGumińskiego należy do podsudeckiej dzielnicy rolniczo-klimatycznej. Według rejonizacji pluwiotermicznej PolskiSchmucka położony jest w obrębie podgórskiego regionu klimatycznego. W regionie występują warunki pośrednie pomiędzy klimatemSudetów aNiziny Śląskiej. Decydujący dla klimatu jest wpływ polarno-morskich mas powietrza znadOceanu Atlantyckiego. Mniejszy wpływ mają masy powietrza polarno-kontynentalne docierające znadEuropy północno-wschodniej. Najcieplejszym miesiącem jest lipiec ze średnią temperaturą 17 °C a najzimniejszym styczeń z temperaturami na poziomie od −2 do −3 °C. Średnie roczne temperatury leżą w granicach od 6 do 8 °C.Opady atmosferyczne wynoszą rocznie, średnio pomiędzy 600 a 900 mm. Maksimum opadów przypada w lipcu (128 mm) i sierpniu (110 mm), minimum w lutym (59 mm), w marcu i listopadzie po 65 mm.Lato izima mają zbliżoną długość – około 12 tygodni. Śnieg pada zwykle od początku listopada do kwietnia. Potencjalnie śnieg może padać 160–170 dni. Przeciętna liczba dni z tym opadem wynosi 45.Okres wegetacyjny ma długość pomiędzy 180 a 200 dni[61].
| Miesiąc | Sty | Lut | Mar | Kwi | Maj | Cze | Lip | Sie | Wrz | Paź | Lis | Gru | Roczna |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rekordy maksymalnej temperatury [°C] | 14.5 | 16.3 | 20.4 | 28.4 | 30.2 | 34.2 | 35.9 | 35.9 | 28.5 | 25.1 | 17.2 | 13.3 | 35,9 |
| Średnie temperatury w dzień [°C] | 1,3 | 2,7 | 7,4 | 13,3 | 18,7 | 21,3 | 23,4 | 23,3 | 18,3 | 13,0 | 6,3 | 2,6 | 12,6 |
| Średnie dobowe temperatury [°C] | -1,3 | -0,5 | 3,2 | 8,0 | 13,1 | 15,9 | 17,8 | 17,5 | 13,2 | 8,6 | 3,5 | 0,2 | 8,3 |
| Średnie temperatury w nocy [°C] | -4,1 | -3,6 | -0,4 | 3,0 | 7,4 | 10,6 | 12,4 | 12,0 | 8,7 | 4,8 | 0,8 | -2,4 | 4,1 |
| Rekordy minimalnej temperatury [°C] | -26.3 | -23.9 | -14.6 | -6.9 | -2.9 | 1.3 | 5.1 | 3.9 | -0.1 | -6.0 | -13.5 | -22.9 | −26,3 |
| Opady [mm] | 43 | 36 | 44 | 36 | 53 | 66 | 90 | 75 | 52 | 37 | 44 | 48 | 623 |
| Średnia liczba dni z opadami | 12 | 10 | 11 | 8 | 10 | 12 | 12 | 11 | 10 | 8 | 10 | 12 | 126 |
| Źródło: Na podstawie 35-lecia 1979-2013[62] | |||||||||||||
| Klimatogrami dla Lwówka Śląskiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
34 -1 -6 | 30 1 -5 | 33 7 -1 | 46 13 4 | 66 18 7 | 72 21 11 | 79 23 13 | 78 22 12 | 48 18 9 | 41 13 5 | 43 6 1 | 42 1 -4 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Temperatury w °C Opad całkowity w mm Źródło: climate-data.org[63] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Osobny artykuł:Przyroda w Lwówku Śląskim.| Parki i skwery | ||
|---|---|---|
| Lp. | Nazwa | Lokalizacja |
| 1. | Park Krajobrazowy Doliny Bobru | przy ul. Jaśkiewicza |
| 2. | Park na Bucholcu | przy ul. Kombatantów |
| 3. | Park Jordanowski (Miejski) | przy ul. Partyzantów |
| 4. | Planty Miejskie | wokół murów obronnych, przy al. Wojska Polskiego |
| 5. | Skwer imieniaAleksandra hrabiego Fredry | przy ul. Zwycięzców[64] |
| 6. | Skwer imieniaMarszałka Józefa Piłsudskiego | przy ul. Sienkiewicza |
| 7. | Skwer imieniaNapoleona I Bonaparte[65] | Między ślepym końcem ul. PCK ial. Wojska Polskiego |
| 8. | Skwer imieniaŻołnierzy Wyklętych | przy ul. Jana Pawła II |
| 9. | SkwerMiast Partnerskich | przy ul. Brodatego |
| 10. | Skały Kawalerskie | przy ul. Jastrzębiej[66] |
| 11. | Skały Panieńskie | przy ul. Polnej |
| 12. | Szwajcaria Lwówecka | przy ul. Jaśkiewicza |
W Lwówku Śląskim zarejestrowano obecność ponad wielu gatunków ptaków, z których większość ma tu swoje miejsca gniazdowania. Podobnie jak w innych miastach polski, najliczniejsze sągołębie. Inne spotykane gatunki to m.in.:wróbel,mazurek,czyżyk,gawron,wrona,kawka,sroka,jaskółka,łabędź niemy,kaczka krzyżówka,mewa śmieszka,sikorka,szpak,zięba,sójka,gil,kukułka,dzięciołek,dzięcioł duży,puchacz.
Ponadto na terenie miasta żyją m.in.:szczury,jeże,lisy,dziki,wiewiórki,sarny,bobry,borsuki.
.png)
| Wybrana Fauna występująca we Lwówku Śląskim | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Ptaki | Ssaki | ||||
| Lp. | Zdjęcie | Nazwa | Lp. | Zdjęcie | Nazwa |
| 1. |  | Bielik[67][68] | 1. |  | Borsuk |
| 2. |  | Błotniaki[68] | 2. |  | Bóbr europejski |
| 3. |  | Bocian biały[69] | 3. | .jpg) | Dzik |
| 4. |  | Bocian czarny[67][68][70] | 4. |  | Gronostaj europejski[68] |
| 5. | .jpg) | Czyżyk zwyczajny | 5. |  | Jeleń[68] |
| 6. | .jpg) | Dudek[68] | 6. |  | Jenot[68] |
| 7. |  | Dzięcioł duży | 7. | .jpg) | Jeżowate |
| 8. |  | Dzięciołek | 8. |  | Kuna[68] |
| 9. |  | Gawron | 9. |  | Lis |
| 10. |  | Gil zwyczajny | 10. |  | Łasica[68] |
| 11. |  | Gołąb skalny | 11. |  | Mroczek[68] |
| 12. |  | Jaskółkowate | 12. |  | Mysz domowa |
| 13. |  | Kaczka krzyżówka | 13. |  | Nocek duży |
| 14. |  | kawka zwyczajna | 14. |  | Norka europejska[68] |
| 15. |  | Kobuz[68] | 15. |  | Piżmak[68] |
| 16. |  | Krogulce[68] | 16. |  | Popielica[68] |
| 17. |  | Kukułka zwyczajna | 17. |  | Sarna europejska |
| 18. |  | Łabędź niemy | 18. |  | Szczur |
| 19. |  | Mazurek | 19. |  | Tchórz[68] |
| 20. | .jpg) | Mewa śmieszka[71] | 20. |  | Wiewiórka pospolita |
| 21. | .jpg) | Muchołówka białoszyja[68] | 21. |  | Wydra[68] |
| 22. |  | Muchołówka mała[68] | 22. |  | Zając[68] |
| 23. |  | puchacz zwyczajny | |||
| 24. | .jpg) | puszczyk zwyczajny[68] | |||
| 25. |  | Rybołów[68] | |||
| 26. | .jpg) | Sikory | |||
| 27. |  | sójka zwyczajna | |||
| 28. |  | Sroka zwyczajna | |||
| 29. | _Leek_Wootton.jpg) | szpak zwyczajny | |||
| 30. |  | Uszatka[68] | |||
| 31. |  | Wilga[68] | |||
| 32. |  | włochatka zwyczajna[68] | |||
| 33. | _(11).jpg) | Wrona siwa | |||
| 34. |  | wróbel zwyczajny | |||
| 35. |  | Zięba | |||
| 36. |  | Żuraw zwyczajny[68] | |||
Osadnictwo na ziemi lwóweckiej sięgaepoki brązu (1800–700 lat p.n.e.)[72].
Z nielicznych źródeł niewiele wiadomo o grodzie pod panowaniem plemienia Lunaków.Gród ten znajdować się miał naostrowie rzecznym, objętym przezrzekę Bóbr swoimi dwoma ramionami, naprzeciwko ujścia do niego złączonych wódpotoku Srebrnej, Kwilicy i Wilczycy. Według innych przypuszczeń gród miał się znajdować na szczycie skałpiaskowcowych (zwróconych stromym brzegiem w stronę potoku Srebrnej, na prawym jej brzegu), które przywodzą na myśl okoliceSzwajcarii Lwóweckiej. Mieszkańcy zajmowali sięmyślistwem,rybołówstwem,pasterstwem iuprawą roli, a doplemienia Bobrzan zostali zaliczeni o wiele później, gdy ludy znad Bobru połączyły się w jeden organizm. Nieznane są okoliczności i czas porzucenia przez ludność tubylcząrodzimowierstwa słowiańskiego, ani nie wiadomo kto ichochrzcił[40].
Pod koniec pierwszego tysiąclecia naszej ery okolice te zamieszkiwało plemięBobrzan – jedno z wielu śląskich plemionsłowiańskich. Swoją nazwę wzięli odrzeki Bóbr, w której to dolinie zaczęto wydobywaćzłoto i na gdzieniegdzie zaludnione tereny w szybkim tempie zaczęło przybywać nowych mieszkańców[73].
Lwówek Śląski należy do grupy najstarszych miastDolnego Śląska. Miejscowi kronikarze podają jako datę rozpoczęcia budowyzamku książęcego w Lwówku Śląskim rok 1140[74]. Brak jest jednak na to datowanie wiarygodnych źródeł. Według dokumentu znanego z odpisu z 1407 r., w 1209 książęHenryk l Brodaty nadał Lwówkowi prawo warzenia piwa iprawo mili[75]. Miasto było własnością książęcą, a później otrzymało miano miasta królewskiego[27]. Już we wczesnym średniowieczu Lwówek stał się lokalnym centrum gospodarczym i ośrodkiem osadnictwa wiejskiego. Jego rozwój przyspieszyło także dogodne położenie przy znanym szlaku handlowym zwanym Królewską Drogą (Via Regia) lub Drogą Wysoką[23], łączącymRuś zSaksonią[27] oraz eksploatacjazłota na obszarze dawnych Płakowic (szacuje się, że złoża w okolicach Lwówka mogły zawierać około 2gramówurobku złota natonęskały płonnej)[76]. Czynniki te przyczyniły się do wczesnej lokacji – już w 1217 roku Henryk l Brodaty nadał Lwówkowi Śląskiemu prawa miejskie wzorowane namagdeburskich. Założenie miasta na prawie niemieckim było raczej tylko uporządkowaniem istniejącego układu, toteż plan miasta nie jest regularną szachownicą. Już wcześniej były tu rynek, zamek i kościół. Data nadania praw miejskich pochodzi wprawdzie ze sfałszowanego przywileju lokacyjnego, ale dokument ten opierał się istniejących w mieście zapisach, zawierających decyzje i nadania książęce od czasów Henryka Brodatego aż do Bolesława Rogatki[77]. Henryk Brodaty miał zwyczaj wydawać uprawnienia i posiadłości bez dokumentów. Później, gdy pisemna dokumentacja okazała się potrzebna, mieszczanie zestawili swoje nadania w popularnej formie przywileju lokacyjnego[78].Zasadźcami i pierwszymi znanymi wójtami Lwówka byli Tomasz i Hartlieb. Tomasz towarzyszył późniejHenrykowi Pobożnemu w walce zMongołami i poległ podLegnicą[79]. Hartlieb prawdopodobnie założył równieżSkorzynice (niem.Hartliebsdorf)[80]. WedługBenedykta Zientary, autora książkiHenryk Brodaty i jego czasy, historykGerard Labuda podważył autentyczność dokumentu lokacyjnego Lwówka Śląskiego, jak iZłotoryi[29]. Układ urbanistyczny z mocno wydłużonym rynkiem (60-80 na 120 m) świadczy o znacznie wcześniejszym od lokacji istnieniu osady targowej i stanowi dowód handlowego znaczenia Lwówka z okresu przed nadaniem mu praw miejskich[23]. Według badań z końca lat 90. XX wieku, Lwówek na przełomie XIII/XIV w. był większy odPoznania iLegnicy[potrzebny przypis].
Adaptacja prawamagdeburskiego do potrzeb i warunków lokalnych musiała wyjść władzom Lwówka Śląskiego dość dobrze, skoro prawa lwóweckie stosowano w innych polskich miastach. M.inKęty, rodzinne miasto świętegoJana Kantego, otrzymało w dokumencie nadanym w 1277 roku przez księcia opolskiegoWładysława sądownictwo miejskie na wzór„iuris lembergensis”. Istniejąca w mieście dwuwładza dzieląca się naksiążęcą imieszczańską musiała być uciążliwa dla mieszkańców, skoro w 1377 r. mieszczanie wykupili wójtostwo reprezentujące księcia. W 1385 r. ogromny pożar miasta w znacznym stopniu strawił Lwówek i w celu zgromadzenia w szybkim czasie pieniędzy na odbudowę szkód, urząd wójta został odsprzedany. Gdy stan kasy miejskiej po pewnym czasie się poprawił, w 1442 wójtostwo odkupiono[potrzebny przypis].
Znajdujący się na terenie miastalwówecki zamek książęcy tylko w XII wieku służył książętompiastowskim. W późniejszym czasie rezydował tam jedynieburgrabia, którego uprawnienia wykupiono w 1444 r.Księstwo świdnicko-jaworskie, do którego wówczas należał Lwówek Śląski, w 1392 przeszło pod panowanie królaczeskiego. Zamek książęcy spłonął w pożarze w 1472, i zadecydowano o nieodbudowywaniu go, a teren po zamku miasto otrzymało w 1501 r. od króla w formiedarowizny, w zamian za wybudowanie szpitala i kościoła pod wezwaniemśw. Macieja, królewskiego patrona[23], jednak budowle te nie zachowały się do współczesności[23]. Po zaniechaniu odbudowyzamku książęcego w Lwówku Śląskim głównym ośrodkiem władzy w mieście zostałlwówecki ratusz[potrzebny przypis]. Obecnie w mejscu zamku znajdują się zabudowania browaru[81].
Lokacja i związane z nią przywileje spowodowały szybki rozwój miasta. Lwówek nie tylko rozwijał się gospodarczo – wzrosła także jego rola jako ośrodka władzy. 24 lutego 1243 roku książęBolesław Rogatka zorganizował w mieście pierwszy naŚląsku turniej rycerski, a w latach 1278–1286 Lwówek był siedzibą kolejnego zPiastówświdnicko-jaworskich,Bernarda Zwinnego i stolicą samodzielnegoksięstwa. Lwówek Śląski, będąc wówczas najbogatszym miastem w tej części Śląska posiadał podwójny pierścień murów obronnych i własnąmennicę, w której wybijano monety dla księstwa lwóweckiego iksięstwa jaworskiego[82]. W następnym okresie miasto stało się integralną częściąksięstwa świdnicko-jaworskiego i dzieliło jego losy. Stopniowo, w miarę wyczerpywania się złóż złota, podstawą utrzymania mieszkańców stało sięrzemiosło, główniesukiennictwo itkactwo, handel oraz obróbka kamienia budowlanego (piaskowiec)[83].
W 1327 r. miasto uzyskało przywilej bicia własnej monety. W 1329 roku liczyło ono około 11 tysięcy mieszkańców i należało do najludniejszych ośrodków miejskich naŚląsku. W miarę rozwoju miasta lwóweccy mieszczanie uzyskiwali różne przywileje. W 1340 r. miasto nabyło prawo organizowania targu solnego i uzyskało monopol handlusolą w okręgu[27]. W Lwówku istniało kilka cechów, z których najbardziej znaczącym był cech skupiającysukienników.
W 1392 roku, po śmierci księżnejAgnieszki, Lwówek przeszedł pod panowanie czeskie. Sto lat później, w 1498 roku, królczeskiWładysław Jagiellończyk nadał Lwówkowi herb, który, z wyjątkiem krótkiej przerwy, jest używany do dziś .
W 1442 r. miasto wykupiło urząd wójta, przez co lwówecka Rada stała się niezależna. W XVI w. trwał największy rozkwit miasta, tzw. złoty wiek Lwówka. Miasto opasane było podwójnym murem obronnym. Działały liczne cechy: sukienników, piekarzy, rzeźników, krawców, szewców i wiele innych. Miasto było znane w regionie z produkcji piwa[27].
Na początku XVII wieku miasto liczyło ponad 8 tysięcy mieszkańców. Funkcjonowało w nim 450 warsztatów sukienniczych, które wspaniale prosperowały.
Kres prosperity przyniosławojna trzydziestoletnia (1618–1648), w trakcie której Lwówek został spustoszony i dokumentnie zniszczony. Zniszczenia wojenne, straty ludnościowe oraz pożary w latach 1659 i 1704, spowodowały, że prawie przez cały wiek XVIII miasto wegetowało. Niewielkie ożywienie gospodarcze nastąpiło pod koniec XVIII wieku. Lwówek, liczący wówczas nieco ponad 2600 mieszkańców, skorzystał z koniunktury, jaka zapanowała wPrusach. Rozwój gospodarczy został zahamowany w trakciewojen napoleońskich[potrzebny przypis].
Z 450 mistrzów sukienniczych działających w Lwówku Śląskim przed 1618, w 1654 roku pozostało ich zaledwie 14.
Przez pierwsze latawojny trzydziestoletniej różne wojska, pojawiające się w okolicach miasta oczekiwały tymczasowego kwaterunku oraz wyżywienia. Pod koniec lat 20. na ziemię lwówecką przybyli dragoni pruscy pod dowództwem gen. Lichtensteina. Efektem ich pobytu była przymusowa katolicyzacja ewangelickich świątyń oraz wygnanie z miast i wsi protestanckich duchownych. Ponadto starosta księstwa wysyłał do Lwówka Śląskiego jezuitów, zmuszających ludność do uczestnictwa w katolickich mszach. Doprowadziło to do opuszczenia miasta przez część mieszczan, którzy nie chcieli zmienić wyznania. Z tego powodu dragoni pruscy prawie każdego dnia wykonywali patrole w celu schwytania i doprowadzenia do miasta uciekinierów, zmuszając ich do nawrócenia. Później miastem na przemian władali protestanci lub katolicy.
Wiosną 1640 r., gdy miasto znajdowało się w rękach szwedzkich, w celach militarnych wyburzono znaczną część budynków położonych przy (obecnie nieistniejącej) Bramie Złotoryjskiej, a tereny wokół miasta ufortyfikowano. Do jednych z największych walk o miasto doszło 16 lipca, jednak stacjonującym tutaj żołnierzom udało się je przetrwać. W 1642 r. miasto zdobyły wojska cesarskie. Utrzymały je jednak tylko przez kilka miesięcy i dopiero w grudniu 1643 r. skutecznie odbiły je z rąk Szwedów[85].
Po zakończeniu wojny trzydziestoletniej (1648), znaczna część Lwówka Śląskiego była zniszczona, a miasto częściowo wyludnione, stając się prowincjonalnym ośrodkiem o znaczeniu lokalnym.
Wydarzenia, które miały miejsce w Lwówku Śląskim podczas wojny trzydziestoletniej wiosną 1631 r. określa się mianem „babskiej wojny”[86].
W okolicy miasta zostały rozegrane dwie bitwy podczas kampanii śląskiejWojny VI Koalicji. W roku 1813, w czasiewojen napoleońskich, wojskafrancuskie stoczyły nad Bobrem pod Lwówkiem Śląskim (Płakowice) dwie bitwy. Po stronie Napoleona walczyły wojska polskie. Pierwsza bitwa nad Bobrem 22 sierpnia zakończyła się zwycięstwemNapoleona nad wojskamipruskimi. Jednak już siedem dni później 29 sierpnia miała miejsce druga bitwa nad Bobrem, która przyniosła Francuzom klęskę. Dywizjon generała Puthoda, który nie brał udziału wbitwie nad Kaczawą wycofywał się w kierunku Jeleniej Góry, aby tam przeprawić się na lewy brzeg Bobru. Wezbrana rzeka pozrywała jednak mosty i Francuzi ruszyli w dół rzeki. WPłakowicach chcieli zbudować przeprawę, ale wzburzone wody im to uniemożliwiły. Naciskani przez korpusLangerona Francuzi podjęli próbę przebycia rzeki wpław. Skończyło się to tragicznie. W nurtach Bobru zginęło 2000 żołnierzy w tym generał i pułkownik. Przez rzekę podobno udało przeprawić się jedynie 40 żołnierzom[87]. Przez kilka następnych dni ciała topielców były wyrzucane na brzegi rzeki. Pochowano je w zbiorowej mogile na łące podBrunowem[88].
Osobny artykuł:Pierwsza bitwa nad Bobrem.
Pierwsza bitwa nad Bobrem, 21 sierpnia 1813 r. wstępne natarcie wojsk Armii Bobru (marszałekMacdonald) dowodzonych przez gen.Lauristona[89] zakończyło się taktyczną porażką na skutek silnego ostrzału artylerii Armii Śląskiej dowodzonej przezGebharda Blüchera zlokalizowanej na wzgórzach w okolicach Płakowic oraz Brunowa. Na skutek tej bitwy ucierpiało też samo miasto ostrzeliwane przez wojska pruskie, by zmusić Francuzów do ataku przez rzekęBóbr w miejscu bardziej dogodnym dla obrońców, w końcu wojska pruskie wycofały się na skutek ataku flankowego w okolicachWlenia przez brygadę stacjonującą wcześniej w okolicachLubania iLubomierza oraz szybki atak w okolicachBrunowa, a także zgodnie z wytycznymi z Trachenbergu. Te okoliczności spowodowały, że pomimo przegranej potyczki, Francuzi odnieśli zwycięstwo strategiczne poprzez sforsowanie Bobru[90].
Osobny artykuł:Druga bitwa nad Bobrem.Druga bitwa nad Bobrem (29 sierpnia 1813 roku)[92] miała miejsce na skutek porażki wojsk francuskich wbitwie nad Kaczawą. Brygada dowodzona przez generałaJacques’a Pierre Louis Puthoda wycofująca się w okolice Lwówka Śląskiego, została zaatakowana przez przednią strażBlüchera, poszukując przeprawy przez rozlewisko wezbranego Bobru, otoczona, ostrzelana lekką artylerią w dużej mierze została zmuszona do poddania się do niewoli po ataku na bagnety. Sam Puthoud wraz z grupką żołnierzy i oficerów przeprawił się wpław i uszedł. W bitwie zginęło, utopiło lub poddało się blisko 3000 żołnierzy, z czego blisko 1000 znalazło śmierć w wodach rzeki[90]. Niektóre źródła podają również informacje, że w tym czasie w mieście broniły się oddziały francuskie, najprawdopodobniej próbujące przyjść z odsieczą oddziałom Pacthouda, bitwa zakończyła się porażką Francuzów, którym co prawda udało się utrzymać miasto, ale nie mieli wpływu na przebieg działań za rzeką[89].
W pobliżu miało też miejsce mniejsze starcie wojsk generałavon Yorcka z wojskami kontyngentu Wirtembergii. Wojska von Yorcka przeprawiły się przez młyńską odnogę Bobru we wsiŻerkowice (w pobliżu zakładu wytwarzania oklein), a po spotkaniu silnego oporu w potyczce, wycofały[93].
Często jest mylnie podawane, że Napoleon przebywał w Lwówku w tym okresie, co jest skutkiem odezwy do żołnierzy generałaBlüchera[90], oraz przeświadczeniem gen.Langerona, że to cała armia Napoleona atakuje, co spowodowało jego przyspieszone wycofanie z okolic Pielgrzymki po napotkaniu przedniej straży wojsk francuskich, pomimo wyraźnych rozkazów, że ma wieś utrzymać. Niewykluczone też, że wojska francuskie miały rozkaz informować wroga[93], że to cesarz osobiście dowodzi, aby zdemoralizować przeciwnika lub zmusić do bezładnego wycofania, co nie pozwoliłoby Armii Śląska na wzięciu udziału w działaniach w Saksonii (rozkazy Macdonalda były, aby unikał bitwy chyba że będzie pewny, że jest w stanie ją wygrać – Macdonald dał się więc złapać we własną pułapkę, zaatakował, był bowiem pewien, że Armia Śląska jest w słabej dyspozycji na skutek zachowania Langerona, który wycofywał się dość bezładnie). Sam Blücher około 24 sierpnia zdał sobie sprawę, że Napoleon najprawdopodobniej odmaszerował z jednym z korpusów w kierunku Chojnowa[93], a na skutek sprzeczek zLangeronem i von Yorckiem zdecydował się wydać bitwę w okolicachJawora (bitwa nad Kaczawą)[94].
W rzeczywistości cesarz był wtedy w okolicachŻytawy, a następnie zebrał swoje oddziały z okolicLubania iZgorzelca i ruszył z odsieczą naDrezno[95][96].
Dopiero w drugiej połowie XIX nastąpiło pewne ożywienie gospodarcze. Lwówek uzyskał połączenie kolejowe zeZłotoryją (1884) iGryfowem Śląskim (1885) oraz znacznie później zJelenią Górą (1909). W mieście i okolicy zaczęła rozwijać się turystyka wspierana przez aktywne kołoTowarzystwa Karkonoskiego (Riesengebirgsverein – RGV), a dzięki kapeli dworskiej, koncertującej w pałacuHohenzollernów, stał się centrum kulturalnym. Także w tym okresie rozwijał się przemysł spożywczy – w mieście powstały między innymi nowoczesny browar Hohbergów oraz wytwórnia wódek. Nastąpił dalszy rozkwit lokalnych kamieniołomów, powstała kopalniagipsu ianhydrytu[97].
Na początku lat 20. XX wieku w mieście wprowadzonopieniądz zastępczy –Notgeld emitowany przez urząd miejski w ratuszu[98]. Opróczmonet (Notgeld Pfennig)[99] emitowano teżbony jednostronne. Początkowo o nominałach 50, 100 i 500 tys. marek, notgeldy wydano na papierze bezznaku wodnego. Podczas drugiejemisji wprowadzono do obiegu bony wydane na czekachStadtgemeinde o nominałach 1 i 3 mln marek. Ostatnia emisja bonów jednostronnych, wydanych na papierze ze znakiem wodnymFabrik i jednym lub dwoma podpisami, wprowadzała nominały 1, 2 i 5 mln marek[100].
.JPG)
W okresie międzywojennym nadzieje na bardziej aktywny rozwój nie spełniły się. Wprawdzie liczba ludności wzrosła do ponad 6 tysięcy, ale zmalała liczba zakładów przemysłowych i rzemieślniczych. Procesu degradacji gospodarczej miasta nie zdołał nawet zatrzymać specjalny program pomocy prowincjom wschodnimRzeszy Niemieckiej wdrożony w 1937 roku. W czasieII wojny światowej pogłębił się zastój gospodarczy miasta, które w 1945 r. zostało zniszczone w 40%[101][102][103][104].
Lwówek Śląski, został zdobyty przez wojska radzieckie 16 lutego 1945 roku, został na mocy ustaleń konferencji poczdamskiej przekazany Polsce. Dotychczasową ludność miasta wysiedlono do Niemiec. Już w maju 1945 miasto stało się ośrodkiem polskiej administracji powiatowej, funkcję tę pełniło do czerwca 1975 roku i ponownie od roku 1999. Ponadto od 1973 roku jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej, obejmującej aktualnie miasto Lwówek Śląski i 28 wsi. W czasach Polski Ludowej w mieście działała płatkarnia, zakłady przemysłu terenowego i duże zakłady piwowarskie[105].
W 2017 roku gmina i miasto Lwówek Śląski przystąpiła do porozumienia sygnatariuszy Sudety 2030 skupiającego 107 podmiotówjednostek samorządu terytorialnego ze zintegrowanych inwestycji terytorialnychAglomeracji Wałbrzyskiej i ZITAglomeracji Jeleniogórskiej oraz pozostałych pomimo tego, że gmina nie należy do żadnej z wymienionych aglomeracji[106].
Osobny artykuł:Ludność Lwówka Śląskiego.| Demografia | ||||
|---|---|---|---|---|
| Lp. | Epoka | Data | Liczba ludności[107] | Komentarz |
| 1. | Średniowiecze | 1329 | ok. 11 000 | Gwałtowny napływ ludności dzięki dużym złożom złota pod miastem |
| 2. | XV wiek | ok. 4000 | Częściowe wyczerpanie się złóż złota. | |
| 3. | Nowożytność | XVI wiek | ok. 6500 | Złoty wiek dla rozwoju miasta. Ze względu na udział w przebudowie miasta architektów zeZgorzelca, wielerenesansowych budowli w obu miastach miało podobne cechy. |
| 4. | 1543 | 4100 | ||
| 5. | XVII wiek | ponad 8000[108] | Jedno z największych miast regionu, ludnościowo przewyższa m.in.Zgorzelec. | |
| 6. | 1617 | ok. 6000 | ||
| 7. | 1640 | ok. 960[109] | Wojna trzydziestoletnia – Ioblężenie i zdobycie miasta przez wojskaszwedzkie pod dowództwemKarola XII Wittelsbacha | |
| 8. | 1643 | ok. 150[110] | Wojna trzydziestoletnia – II oblężenie i zdobycie miasta przez oddziały cesarskie | |
| 9. | 1740 | 1495 | Odbudowa miasta i powolny napływ ludności po wojnie trzydziestoletniej. | |
| 10. | 1756 | 2116 | ||
| 11. | 1771 | 2198 | ||
| 12. | 1775 | 2462 | ||
| 13. | 1776 | 2475 | ||
| 14. | 1777 | 2486 | ||
| 15. | 1778 | 2433 | ||
| 16. | 1780 | 2500 | ||
| 17. | 1781 | 2537 | ||
| 18. | 1784 | 2597 | ||
| 19. | 1785 | 2660 | ||
| 20. | 1786 | 2724 | ||
| 21. | 1787 | 2619 | ||
| 22. | 1797 | 3928 | ||
| 23. | 1816 | 3684 | W 1815 r. sprowadzono do miasta mechaniczną przędzarkę. W późniejszych latach Lwówek otrzymał status miasta powiatowego, ale nie rozwijał się w nim większy przemysł. Działał browar, niewielka fabryka chemiczna, tartak i dwie drukarnie[110]. | |
| 24. | 1825 | 3552 | ||
| 25. | 1840 | 3770 | ||
| 26. | 1861 | 4628 | Niewielkie ożywienie gospodarcze. W 1885 r. połączono Lwówek Śląski linią kolejową zGryfowem Ślaskim, a na początku XX w. zJelenią Górą. | |
| 27. | 1871 | 4798 | ||
| 28. | 1885 | 4720 | ||
| 29. | 1897/1900 | 5293[111] | ||
| 30. | 1905 | 5682 | ||
| 31. | 1910 | 6339[111] | ||
| 32. | Czasy najnowsze | 1920 | 6319 | Okresdwudziestolecia międzywojennego. |
| 33. | 1921/1925 | 6047[111] | ||
| 34. | 1931/1933 | 6068[111] | ||
| 35. | 1939 | 6328[111] | ||
| 36. | 1941 | 6063 | II wojna światowa. Część ludności wcielono do armii. | |
| 37. | 1945 | 6238 | ||
| 38. | 1946 | 3364[111] | Wysiedlenie rdzennej ludności niemieckiej z terenówZiem Odzyskanych. Napływ ludności głównie z dawnychKresów Wschodnich RP. | |
| 39. | 1950 | 3411 | Systematyczny wzrost ludności miasta w czasachPRL i na pocz.III RP. | |
| 40. | 1960 | 5517 | ||
| 41. | 1970 | 6714 | ||
| 42. | 1978 | 7776 | ||
| 43. | 1988 | 9266[112] | ||
| 44. | 1995 | 9435 | ||
| 45. | 1996 | 9406 | Powolne wyludnianie się miasta. | |
| 46. | 1997 | 9317 | ||
| 47. | 1998 | 9269 | ||
| 48. | 1999 | 8923 | ||
| 49. | Współczesność | 2000 | 9983 | PrzyłączeniePłakowic. |
| 50. | 2001 | 9875 | Częściowy upadek przemysłu w Lwówku Śląskim, m.in. Słodownia Browaru Lwówek przy ul. Jaśkiewicza, fabryka mebli „Sikora” przy ul. Budowlanych, zburzenie budynków dawnej rzeźni (ul. Oświęcimska) i ubojni (ul. Kościuszki). W handlu początek powstawania wielu nowych supermarketów w mieście. | |
| 51. | 2002 | 9823 | ||
| 52. | 2003 | 9723 | ||
| 53. | 2004 | 9807 | ||
| 54. | 2005 | 9717 | ||
| 55. | 2006 | 9631 | ||
| 56. | 2007 | 9536 | ||
| 57. | 2008 | 9434 | ||
| 58. | 2009 | 9350 | ||
| 59. | 2010 | 9480 | Powolny proces wyludniania się miasta za granice Polski w celach zarobkowych i zjawiskosuburbanizacji, czyli przeprowadzania się mieszkańców do domów jednorodzinnych w podlwóweckich wsiach. | |
| 60. | 2011 | 9435 | ||
| 61. | 2012 | 9338 | ||
| 62. | 2013 | 9271 | ||
| 63. | 2014 | 9115 | ||
| 64. | 2015 | 9102 | ||
| 65. | 2016 | 9051 | ||
| 66. | 2017 | 8895 | ||
| 67. | 2018 | 8859[113] | ||
| 68. | 2019 | 8822[21] | Przyspieszony procesdepopulacji starszej części mieszkańców miasta w związku z koronawirusemCOVID-19. | |
| 69. | 2020 | 8753[21] | ||
| 70. | 2021 | 8661[21](I półrocze) | ||
Wykres liczby ludności miasta Lwówek Śląski na przestrzeni kilku ostatnich stuleci[114]
Piramida wieku mieszkańców Lwówka Śląskiego w 2014 roku[115].
Lwówek Śląski jest 40. miastem w województwie dolnośląskim, pod względem liczby mieszkańców (na całkowitą liczbę 91 miast). Szczegółowe dane z 30 czerwca 2014 r.[116]
Lwówek Śląski jest 54. miastem w województwie dolnośląskim, pod względem gęstości zaludnienia (na całkowitą liczbę 91 miast). Szczegółowe dane z 30 czerwca 2014 r.
Z tym tematem związana jest kategoria:Ludzie związani z Lwówkiem Śląskim. Z tym tematem związana jest kategoria:Ludzie urodzeni w Lwówku Śląskim.Herbem Lwówka Śląskiego jest wizerunek lwa i orła.Symbolem miasta jest lew. Aktualnie stosowany wzór herbu został przyjęty przezRadę Miejską w Lwówku Śląskim w 1996 r.
Osobny artykuł:Herb Lwówka Śląskiego.Barwami Lwówka Śląskiego są kolory:żółty,biały wywodzące się z herbu Lwówka Śląskiego ibłękitny[a].
Osobny artykuł:Flaga Lwówka Śląskiego.Codziennie o godz. 12:00 z Wieży Zegarowej (Ratuszowej)Ratusza Miejskiego w Lwówku Śląskim odgrywany jesthejnał lwówecki.
Osobny artykuł:Rada Miejska w Lwówku Śląskim.| Wybory do rady gminy | |
|---|---|
| Wybory do rady gminy 1998 | |
| Ilość mandatów zdobytych w wyborach samorządowych do rady gminy w 1998 roku przez partie polityczne w Lwówku Śląskim[117]: | |
W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji | |
| Wybory do rady gminy 2002 | |
| Ilość mandatów zdobytych w wyborach samorządowych do rady gminy w 2002 roku przez partie polityczne w Lwówku Śląskim[118]: | |
W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji | |
| Frekwencja:48,34% | |
| Wybory do rady gminy 2006 | |
| Procent głosów zdobytych w wyborach samorządowych do rady gminy w 2006 roku przez partie polityczne w Lwówku Śląskim[119]: | Ilość mandatów zdobytych w wyborach samorządowych do rady gminy w 2006 roku przez partie polityczne w Lwówku Śląskim: |
W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji | W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji |
| Frekwencja:44,00% | |
| Wybory do rady gminy 2010 | |
| Procent głosów zdobytych w wyborach samorządowych do rady gminy w 2010 roku przez partie polityczne w Lwówku Śląskim[120]: | Ilość mandatów zdobytych w wyborach samorządowych do rady gminy w 2010 roku przez partie polityczne w Lwówku Śląskim[120]: |
W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji | W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji |
| Frekwencja:42,81% | |
| Wybory do rady gminy 2014 | |
| Procent głosów zdobytych w wyborach samorządowych do rady gminy w 2014 roku przez partie polityczne w Lwówku Śląskim: | Ilość mandatów zdobytych w wyborach samorządowych do rady gminy w 2014 roku przez partie polityczne w Lwówku Śląskim[121]: |
W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji | W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji |
| Frekwencja:44,26% | |
| Wybory do rady gminy 2018 | |
| Procent głosów zdobytych w wyborach samorządowych do rady gminy w 2018 roku przez partie polityczne w Lwówku Śląskim[122]: | Ilość mandatów zdobytych w wyborach samorządowych do rady gminy w 2018 roku przez partie polityczne w Lwówku Śląskim[123]: |
W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji | W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji |
| Frekwencja:50,86% | |
| Wybory burmistrza | |
|---|---|
| Wybory burmistrza 2002 | |
| Wybory burmistrza 2002 – I Tura | Wybory burmistrza 2002 – II Tura |
W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji | W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji |
| Wybory burmistrza 2006 | |
| Wybory burmistrza 2006 – I Tura | Wybory burmistrza 2006 – II Tura |
W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji | W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji |
| Wybory burmistrza 2010 | |
W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji | |
| Wybory burmistrza 2014 | |
| Wybory burmistrza 2014 – I Tura | Wybory burmistrza 2014 – II Tura |
W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji | W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji |
| Wybory burmistrza 2018 | |
| Wybory burmistrza 2018 – I Tura[124] | Wybory burmistrza 2018 – II Tura[124] |
W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji | W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony.Więcej informacji |
Mieszkańcy miasta wybierają do Rady Miejskiej w Lwówku Śląskim 15 radnych[125]. Organem wykonawczym samorządu jest burmistrz miasta.
| Burmistrzowie Lwówka Śląskiego[126] | ||||
|---|---|---|---|---|
Wczesne Święte Cesarstwo Rzymskie | ||||
| Lp. | Lata | Burmistrz | ||
| 1. | 1163 – 1166 | Sebastian Brogelius | ||
| 2. | XII wiek, około 1217 | Tomasz Hartlieb | ||
| 3. | 1223 – 1224 | Georg Hosumann | ||
| 4. | 1253 – 1254 | Janko Silszo | ||
| 5. | 1255 | Matthias Ruprecht (Rupprecht) | ||
| 6. | 1256 – 1257 | Janko Silszo | ||
| 7. | 1258 | Matthias Ruprecht | ||
| 8. | 1320 | Nitsche Kuder | ||
| 9. | 1335 | Nicklos Seidler | ||
| 10. | 1341 | Leo de Len | ||
| 11. | 1342 | Nycolaus Schildow (magister civium) | ||
| 12. | 1344 | Michael Lewte | ||
| 13. | 1358 | Hannus Kelbechin | ||
| 14. | 1364-1366 | Hentschel Helwig (właściciel folwarku w Brunowie)[128] | ||
| 1366 – Lwówek otrzymuje przywilej wolnego wyboru burmistrza | ||||
| Lp. | Lata | Burmistrz | ||
| 15. | 1367 – 1368 | Niklas Ruprecht (Rupprecht) | ||
| 16. | 30.03.1369 | Niklas Schoppiecz | ||
| 17. | 1369 | Hentschel Helwig | ||
| 18. | 1375 | Jakob Gos(s)win Ny. Eyffred Nitsche Goswin | ||
| 19. | 1376 | Peter Stirbe | ||
| 20. | 1377 | Peter Sporn | ||
| 21. | 1378 – 1379 | Nicze (Nitsche) Smotil | ||
| 22. | 1381 | Johannes Sartonicht | ||
| 23. | 1382 | Jakob Grosswein | ||
| 24. | 1385 | Nitsche Herdan | ||
| 25. | 1386 | Nitsche Smotel | ||
| 26. | 1387 | Nickloz Funken | ||
| 27. | 1399 | Hannus Bonman (Borman) | ||
 Święte Cesarstwo Rzymskie | ||||
| Lp. | Lata | Burmistrz | ||
| 28. | 1406 | Laurentius Rimer | ||
| 29. | 1411 | Nicklos Beyer | ||
| 30. | 1417 | Hannus Schacz (Schapcz) | ||
| 31. | 1417 | Bartel Klemm | ||
| 32. | 1417 – 1419 | Bartel Klemm | ||
| 33. | 1422 – 1423 | Alexius Schadewaldt | ||
| 34. | 1432 – 1433 | Andreas (Andres) Egler (aptekarz) | ||
| 35. | 1437 | Bartusch Schapcz | ||
| 36. | 1437 – 1438 | Niklas Klemm | ||
| 37. | 1439 | Simon Beyer | ||
| 38. | 1440 – 1441 | Andreas Egler | ||
| 39. | 1442 – 1443 | Niklas Gro | ||
| 40. | 1444 – 1445 | Nicklas Klemm (Clemme) | ||
| 41. | 1450 | Andreas Egler | ||
| 42. | 1470 – 1471 | Hans Schleusser | ||
| 43. | 1476 | Bartel (Bartholomeo) Sauer | ||
| 44. | 1477 | Nicol Ehrhardt | ||
| 45. | 1480 | Martin Büttner | ||
| 46. | 1481 | Michel Goldmann | ||
| 47. | 1482 | Nicol Utman (Nikol Utmann) | ||
| 48. | 1483 – 1484 | Johann Schwob | ||
| 49. | 1485 | Michel Goldmann | ||
| 50. | 1487 – 1488 | Pankratius Scheps | ||
| 51. | 1497 | Nickol Utmann | ||
| 52. | 1499 | Franz Grundmann | ||
| 53. | 1500 | Martin Büttner | ||
| 54. | 1501 | Martin Hans Ruprecht (Ruppricht) | ||
| 55. | 1502 | Nickol Utmann (Uthmann) | ||
| 56. | 1503 | Martin Büttner | ||
| 57. | 1504 | Adam Tschörtner (Tschertner) | ||
| 58. | 1505 | Nikolaus Beyer | ||
| 59. | 1506 | Nickol Utmann | ||
| 60. | 1507 | Martin Büttner | ||
| 61. | 1508 | Andreas Hertrampft (vel Hartranpf, Harttrampft) | ||
| 62. | 1509 | Christoph Anders | ||
| 63. | 1510 | Martin Scholz | ||
| 64. | 1511 | Simon Hoffmann | ||
| 65. | 1512 | Martin Büttner | ||
| 66. | 1513 | Franz Beyer | ||
| 67. | 1514 | Andreas Hertrampft (Harttrampft) | ||
| 68. | 1515 | Franz Beyer | ||
| 69. | 1516 | Christoph Anders | ||
| 70. | 1517 | Andreas Hertrampft (Harttrampft) | ||
| 71. | 1518 | Vitus Tietz | ||
| 72. | 1519 | Franz Beyer | ||
| 73. | 1520 | Andreas Hertrampft (Harttrampft) | ||
| 74. | 1521 | Simon Hoffmann | ||
| 75. | 1522 | Franz Beyer | ||
| 76. | 1523 | Andreas Hertrampft (Harttrampft) | ||
| 77. | 1524 | Christoph Johannes Fritschner | ||
| 78. | 1525 | Jakob Weygler | ||
| 79. | 1526 | Christoph Fritschner | ||
| 80. | 1527 | Andreas Hertrampft (Harttrampft) | ||
| 81. | 1528 | Christoph Fritschner | ||
| 82. | 1529 | Franz Beyer | ||
| 83. | 1530 | Christoph Fritschner | ||
| 84. | 1531 | Nikol Edler | ||
| 85. | 1532 | Christoph Fritschner | ||
| 86. | 1533 | Michel Klette (Klett) | ||
| 87. | 1534 | Franz Mohaupt | ||
| 88. | 1535 | Franz Beyer | ||
| 89. | 1536 | Franz Mohaupt | ||
| 90. | 1537 | Kacper Pausewang (Casper Pausewange) | ||
| 91. | 1538 | Georg Kütting | ||
| 92. | 1539 | Franz Beyer | ||
| 93. | 1540 | Michel Klette | ||
| 94. | 1541 | Nikol Edler (Edeler) | ||
| 95. | 1542 | Kacper Becker | ||
| 96. | 1543 | Kacper Pausewang | ||
| 97. | 1544 | Franz Helbig | ||
| 98. | 1545 | Georg Eyssig | ||
| 99. | 1546 | Franz Mohaupt | ||
| 100. | 1547 | Georg Essig | ||
| 101. | 1548 | Kacper Becker | ||
| 102. | 1549 | Peter Hübner | ||
| 103. | 1550 | Georg Fröder | ||
| 104. | 1551 | Peter Hübner | ||
| 105. | 1552 | Thomas Geissler | ||
| 106. | 1553 | Peter Hübner | ||
| 107. | 1554 | Thomas Geisseler | ||
| 108. | 1555 | Peter Hübner | ||
| 109. | 1556 | Georg Fröder | ||
| 110. | 1557 | Kaspar Orthmann | ||
| 111. | 1558 | Georg Fröder | ||
| 112. | 1559 | Peter Hübner | ||
| 113. | 1560 | Valentius (Valentin) Zeidler | ||
| 114. | 1561 | Kaspar Orthmann | ||
| 115. | 1562 | Valentius Zeidler | ||
| 116. | 1563 | Martin Ender | ||
| 117. | 1564 | Valentius Zeidler | ||
| 118. | 1565 | Martin Ender | ||
| 119. | 1566 | Valentin Zeidler | ||
| 120. | 1567 | Martin Ender | ||
| 121. | 1568 | Valentin Zeidler | ||
| 122. | 1569 | Martin Ender | ||
| 123. | 1570 | Johannes Hans Pommer(n) | ||
| 124. | 1571 | Michel Scholz | ||
| 125. | 1572 | Valentin Zeidler | ||
| 126. | 1573 | Michel Scholz | ||
| 127. | 1574 | Johann Pommer(n) | ||
| 128. | 1575 | Martin Ender | ||
| 129. | 1576 | Valentin Zeidler | ||
| 130. | 1577 | Michel Scholz | ||
| 131. | 1579 | Hans Brendel | ||
| 132. | 1580 | Jeremias Steiger | ||
| 133. | 1581 | Hans Brendel | ||
| 134. | 1582 | Johannes Hans Pommer(n) | ||
| 135. | 1583 | Hans Brendel | ||
| 136. | 1584 | Nicklas Klette | ||
| 137. | 1585 | Hans Brendel | ||
| 138. | 1586 | Niklas Klette | ||
| 139. | 1587 | Hans Brendel | ||
| 140. | 1588 | Valentin Zeidler - junior | ||
| 141. | 1589 | Hans Brendel | ||
| 142. | 1590 | Valentin Zeidler - junior | ||
| 143. | 1591 | Matthäus Renner | ||
| 144. | 1592 | Johann Hans Pommer(n) | ||
| 145. | 1593 | mgr Christoph Reussner | ||
| 146. | 1594 | Valentin Zeidler - junior | ||
| 147. | 1595 | mgr Christoph Reussner | ||
| 148. | 1596 | Nicklas Klette | ||
| 149. | 1597 | Niklas Winckler | ||
| 150. | 1598 | Niklas Klette | ||
| 151. | 1599 | Franz Moller (Möller) | ||
| 152. | 1601 | mgr Christoph Reussner | ||
| 153. | 1602 | Georg Becker | ||
| 154. | 1603 | Georg Schulze | ||
| 155. | 1604 | Chryzostom (Chrisostemus) Schubart | ||
| 156. | 1605 | Georg Schulze | ||
| 157. | 1606 | Chryzostom Schubart | ||
| 158. | 1607 | Georg Schulze | ||
| 159. | 1608 | Chrisostemus Schubart | ||
| 160. | 1609 | Georg Schulze | ||
| 161. | 1610 | Chryzostom Schubart | ||
| 162. | 1611 | Georg Schulze | ||
| 163. | 1612 | Chrisostom Schubart | ||
| 164. | 1613 | Georg Schulze | ||
| 165. | 1614 | Chrisostemus Schubart | ||
| 166. | 1615 | Georg Schulze | ||
| 167. | 1616 | Chrisostom Schubart | ||
| 168. | 1617 | Kaspar Reinchhardt | ||
| 169. | 1618 | Kacpar Gleisberg | ||
| 170. | 1619 | Georg Schulze | ||
| 171. | 1620 | Chryzostom Schubart | ||
| 172. | 1621 | Georg Schulze | ||
| 173. | 1622 | dr Bernhard Lange | ||
| 174. | 1623 | Martin Schöps | ||
| 175. | 1624 | Chryzostom Schubart | ||
| 176. | 1625 | Franz Möller | ||
| 177. | 1626 | Chryzostom Schubart | ||
| 178. | 1627 | Franz Möller | ||
| 179. | 1628 | Chryzostom Schubart | ||
| 180. | 1629 | Bartholomäus Hoppe Franz Müllerbrat JuliusElias SeilerGeorge SeifertMelchior HübnerDaniel SeilerMelchior Scholz | ||
| 181. | 1630 | Friedrich Folmhauss | ||
| 182. | 1631 | Daniel Seiler | ||
| 183. | 1632 | Bartholomäeus Hoppe | ||
| 184. | 1633 | Christoph Hoppe | ||
| 185. | 1634 | Melchior Kreckler | ||
| 186. | 1635 | Jeremias Schöps | ||
| 187. | 1636 | Bartholomäus Hoppe | ||
| 188. | 1637-1638 | Daniel Seiler | ||
| 189. | 1639 | Friedrich Folmhauss | ||
| 190. | 1640 | Bartholomäus Hoppe | ||
| 191. | 1641 | Christoph Hoppe | ||
| 192. | 1642 | Daniel Seiler Christoph Hoppe Daniel Seiler Melchior Klein | ||
| 193. | 1643 | Thobias Scholze | ||
| 194. | 1644-1646 | Daniel Seiler | ||
| 195. | .JPG) 1647–1654 | Caspar Zeidler[129] (Kasper Seidler) | ||
| 196. | 1655-1657 | Friedrich König | ||
| 197. | 1658-1659 | Friedrich Fuchs | ||
| 198. | 1660-1663 | Friedrich König | ||
| 199. | 1664-1666 | Friedrich Fuchs | ||
| 200. | 1667-1674 | Friedrich König | ||
| 201. | 1674-1687 | Bernhard Joseph Augustin Hoffmann | ||
| 202. | 1688-1691 | Matthäus Wache | ||
| 203. | 1692-1695 | Chrisostom Gulitz | ||
| 204. | 1696-1697 | Johann Heinrich Volkmann | ||
| 205. | 1698 | Chrisostom Gulitz | ||
| 206. | 1699-1702 | Johann Heinrich Volkmann | ||
| 207. | 1703-1705 | Ferdinand Friedrich Herbst | ||
| 208. | 1706 | Ignatius Kühn | ||
| 209. | 1707-1741 | Ferdinand Friedrich Herbst | ||
| 210. | 1742 | Joachim Heinrich Löwe (Lewe) | ||
| 211. | 1743-1744 | Ferdinand Friedrich Herbst | ||
| 212. | 1745-1753 | Heinrich Richard von Hagen | ||
| 213. | 1754–1779 | Johann Georg Gädicke | ||
| 214. | 1779–1796 | Martin Wilhelm Bones | ||
| 215. | 1796–1808 | Carl Gottlieb Fischer | ||
 Związek Niemiecki | ||||
| Lp. | Lata | Burmistrz | ||
| 216. | 1808 | Johann Gottlieb Rasper | ||
| 217. | 1829–1848 | Ehrmann | ||
 Związek Północnoniemiecki | ||||
| Lp. | Lata | Burmistrz | ||
| 218. | 1848–1861 | Fliegel | ||
| 219. | 1861–1874 | Otto Rüppel | ||
| 220. | 1874 | Marzahn | ||
 Republika Weimarska | ||||
| Lp. | Lata | Burmistrz | ||
| 221. | 1900–1924 | Artur Klau | ||
| 222. | 1924–1938 | dr Werner Lohmann | ||
 Trzecia Rzesza | ||||
| Lp. | Lata | Burmistrz | ||
| 223. | 1938 | Schäfer | ||
| 224. | 19.02.1945 | Adolf Möller | ||
 Polska Rzeczpospolita Ludowa | ||||
| Lp. | Data rozpoczęcia/Lata piastowania urzędu | Naczelnik | ||
| 225. | 25.06.1945 | Jan Frankowski | ||
| 226. | 08.1945 | Stanisław Dudzik | ||
| 227. | 21.12.1946 | Mikołaj Chruszczyński | ||
| 228. | 12.1947 | Aleksander Zaremba | ||
| 229. | 25.10.1948 | Józef Myśliński | ||
| 230. | 1.08.1949 | Zofia Piotrowska | ||
| 231. | 03.03.1950 | Piotr Pysz | ||
| 232. | 03.03.1951 | Feliks Rosiak | ||
| 233. | 09.1954 | Jarosław Jaworski | ||
| 234. | 12.11.1955 | Antoni Rzeczycki | ||
| 235. | 14.01.1957 | Antoni Rejowski | ||
| 236. | 29.09.1957 | Jarosław Jaworski | ||
| 237. | 04.11.1958 | Piotr Pysz | ||
| 238. | 01.02.1960 | Julian Szafrański | ||
| 239. | 27.04.1961 | Wacław Rzeczycki | ||
| 240. | 04.10.1966 | Władysław Baworowski | ||
| 241. | 14.08.1970–20.12.1973 | Michał Pawłowicz | ||
| 242. | 01.01.1973 | Bronisław Paprotny | ||
| 243. | 20.12.1973 | Michał Pawłowicz | ||
| 244. | 01.06.1975 | Bogusław Nowakowski | ||
| 245. | 01.06.1977 | Ryszard Ćwioro | ||
| 246. | 01.04.1981 | Sylwester Michalak | ||
| 247. | 1985–25.04.1990 | Zdzisław Rzewuski[130] | ||
 Rzeczpospolita Polska | ||||
| Lp. | Lata | Kadencji | Burmistrz | Przynależność partyjna lub partia popierająca |
| 248. | 19.06.1990–23.04.1991 | - | Bożena Buszewicz | |
| 249. | 23.04.1991–14.05.1991 | - | p.o. Wojciech Pruss (radny) | |
| 250. | 14.05.1991–2002 | 3 | Hilary Modelski |  Przymierze Samorządowe |
| 251. | 10.11.2002–2014 | 3 | Ludwik Kaziów | Wspólnota Samorządowa Lwówek Śląski |
| 252. | od 8.12.2014-2024 | 2 | Mariola Szczęsna |  |
| 253. | od 06.05.2024 | 1 | Dawid Kobiałka | Po Stronie Mieszkańców |
Lwówek Śląski oficjalnie dzieli się administracyjnie na 2 dzielnice, stanowiące jednostki pomocnicze miasta (Lwówek Śląski iPłakowice). Niegdyś miasto nie składało się z żadnych dzielnic.
Oficjalne dzielnice miasta:
| Dzielnice Lwówka Śląskiego | ||
|---|---|---|
| Lp. | Nazwa dzielnicy | TERYT:SIMC[131] |
| 1. | Lwówek Śląski (właściwy) | 0936227 |
| 2. | Płakowice | 0190880 |
W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Lwówka Śląskiego wyróżnia się podział miasta na 4 obręby. Jest to przymiarka władz miejskich do podzielenia miasta na dzielnice wraz z rozwojem Lwówka Śląskiego w przyszłości. Niektóre z obrębów już dziś pełnią funkcję dzielnicy/osiedla. Obręby w Lwówku Śląskim:
| Obręby miasta Lwówek Śląski | ||||
|---|---|---|---|---|
| Lp. | Obręb | Część miasta | Nazwa | Plany zagospodarowania |
| 1. | Obręb I | północno-zachodnia[132] | Zał. graf. nr 4. MPZP dla obrębu nr 1 m. Lwówek Śląski Zał. graf. nr 3. MPZP dla obrębu nr 1 m. Lwówek Śląski | |
| 2. | Obręb I | centralna | Stare Miasto[133] | Zał. graf. nr 2. MPZP dla obrębu nr 1 m. Lwówek Śląski |
| 3. | Obręb II | południowo-zachodnia[134] | Osiedle Chopina[135] (Osiedle Szopena[136]) | Zał. graf. nr 1. MPZP dla obrębu nr 2 m. Lwówek Śląski |
| 4. | Obręb III | południowo-wschodnia | Bucholec[137] | Zał. graf. nr 1. MPZP dla obrębu nr 3 m. Lwówek Śląski |
| 5. | Obręb IV | północno-wschodnia | Płakowice[138] | Zał. graf. nr 1. MPZP dla obrębu nr 4 m. Lwówek Śląski |
Obręby posiadające nieoficjalne nazwy to:
Nie są to nazwy urzędowe, a jedynie używane przez mieszkańców wmowie potocznej.
Osobny artykuł:Zabytki w Lwówku Śląskim.W Lwówku Śląskim mimo zniszczeń wojennych i powojennych dewastacji (75% budynków[139]) zachowała się część budowli w stanie pierwotnym, bądź odrestaurowano je po wojnie.
Do wyróżniających się należą:
Oprócz tego w mieście zachowało się wiele zabytkowych kamienic reprezentujących style historyczne pochodzących z XIX i początków XX wieku, które władze samorządowe starają się w ramach specjalnych programów rewitalizacyjnych sukcesywnie poddawać renowacjom.
Jako jedno z nielicznych miast w Europie Lwówek Śląski ma niemalże w pełni zachowane dwa pierścienie średniowiecznychmurów obronnych, przez co często nazywany jest polskimCarcassonne.
Lwówecki ratusz z XIII wieku jest jednym z najstarszych ratuszy w Polsce. Wielokrotnie przebudowywany, jest to obecniezabytek 1. klasy[141].
Osobny artykuł:Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lwówku Śląskim.Kościół zbudowany ok. 1300 roku przez joannitów, w miejscu stojącego tu już w XII wieku kościoła drewnianego. Murowany z kamienia ciosowego, z masywną fasadą zwieńczoną dwoma wieżami rozdzielonymi portalem z czerwonego piaskowca z ok. 1300 roku. We wnętrzu kościoła wiele cennych elementów wyposażenia min.; w przedsionku lewego wejścia do kościoła, najstarszy na Śląsku drewniany krzyż z 1410 roku, obraz „Koronacja Matki Boskiej” z 1771 roku; kamienna renesansowa chrzcielnica z 1560 roku; 40-głosowe organy z XVIII wieku; drewniana ambona; trzy kamienne ołtarze; ołtarz Matki Boskiej Ostrobramskiejoraz konfesjonały.
Osobny artykuł:Kościół ewangelicki w Lwówku Śląskim.Kościół Ewangelicki z poł. XVIII w., XIX w., obecnie istnieje tylko wieża. Wieża z 1846 r. jest jedyną pozostałością po nieistniejącym już kościele.
Osobny artykuł:Kaplica Świętego Krzyża w Lwówku Śląskim..JPG)
Późnogotyckakaplica Świętego Krzyża zbudowana w 1496 roku na czas przebudowy kościoła parafialnego pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Postawiono ją na miejscu ówczesnej kaplicy cmentarnej pw. św. Szczepana i Wawrzyńca. Do czasu wybudowania kościoła w kaplicy odbywały się msze. W 1682 roku została odbudowana po wcześniejszym zniszczeniu i zwrócona fundatorowi, którego w niej później pochowano. Po spaleniu podczas wielkiego pożaru miasta w 1752 roku kaplica została ponownie odbudowana w 1755 roku. Trzyosiowe wnętrze budowli pokrywa sklepienie sieciowe z 1496 roku (data na zworniku), wsparte na wspornikach wyciętych w części na kształt ludzkich głów. Całość jest nakryta czterospadowym dachem zwieńczonym barokową sygnaturką z małym dzwonem. Z czasu budowy kaplicy pochodzi też znajdujący się na północnej ścianie niewielki gotycki portal ostrołukowy. Okna kaplicy rozszerzają się na zewnątrz. Część z nich ma zachowane maswerki. Na wyposażenie wewnętrzne składają się klasycystyczny, drewniany ołtarz z trzeciego kwartału XVIII wieku z obrazem Ukrzyżowania, dwa rokokowe epitafia z XVIII wieku i płyta nagrobna z ok. 1500 roku[142].
Osobny artykuł:Parafia św. Franciszka z Asyżu w Lwówku Śląskim.Kościół budowany w latach 1264–1320, pierwotnie jednonawowy. W XV wieku dobudowano nawę południową, a następnie północną. W 1810 roku po kasacie zakonu, zespół klasztorny przeszedł we władanie państwa pruskiego. Od XIX wieku często zmieniali się włodarze zespołu klasztornego. W latach 1873–1875 budynek klasztorny przebudowano i nadano mu obecny wygląd. W latach 1905–1945 w murach kościelnych mieściło się Muzeum Historyczne Powiatu Lwóweckiego. Po wojnie w budynku siedzibę miała straż pożarna, a potem urządzono magazyn materiałów budowlanych i składnicę maszyn rolniczych[potrzebny przypis].
Osobny artykuł:Zespół klasztorny franciszkanów w Lwówku Śląskim.Zespół Klasztorny z XIII-XIV w.
Osobny artykuł:Dawna Komandoria Joannitów w Lwówku Śląskim.
Barokowa komandoria joannitów zbudowana została w 1728 r. przez miejscowego komtura zakonuhr. Jana Józefa von Götzen na miejscu poprzedniej renesansowej komandorii. Świadczy o tym piękny barokowy portal z kartuszem herbowym z 1728 r. Budynek komandorii został przebudowany w 1752 r. oraz w 1782 r., kiedy otrzymał obecny wygląd. Potwierdza to znajdujący się nad oknem I piętra kartusz herbowy hrabiegoJózefa Wenegerskiego, składający się z herbu, krzyża i orderu joannitów. Od momentu powstania, aż do kasaty tego zakonu rycerskiego w r. 1810, budowla znajdowała się w posiadaniu joannitów. Po sprzedaży majątku joannitów przez komisarza pruskiego, właścicielem byłej komandorii stał się żydowski kupiec –Dawid Meier Löwenberg. W budynku przebywały znakomite osobistości, m.in. 23 maja 1813 r. kwaterował car RosjiAleksander I. Przebywali w nim również generałowie i oficerowie sztabowi wojsk napoleońskich. Od 1860 r. w obiekcie mieścił się szpital w którym pracowały siostry Boromeuszki zTrzebnicy. Następnie od początku XX wieku do 1945 r. mieściło się w nim przedszkole katolickie. Po wojnie budynek wykorzystywała parafia, m.in. odbywały się w nim lekcje religii. Obecnie w dawnej komandorii znajduje się Ośrodek Kolonijno-Szkoleniowy „Caritas”.
Osobny artykuł:Cmentarz Komunalny w Lwówku Śląskim.Cmentarz komunalny znajduje się przy ul. Wojska Polskiego, po południowej stronie miasta, poniżej Szpitalnej Góry (256 m n.p.m.). Założono go w XV wieku, kiedy zabrakło miejsc do pochówku na cmentarzach przykościelnych. W I połowie XVI w. wzniesiono na nim kościół cmentarny św. Mikołaja, który wielokrotnie niszczony podczas wojen i odbudowywany, ostatecznie został zniszczony przez żołnierzy szwedzkich w czasie wojny trzydziestoletniej. Dopiero w XIX w. pobudowano neogotycką kaplicę cmentarną, do dzisiaj użytkowaną. Główne wejście na cmentarz prowadzi od ul. Wojska Polskiego przez kamienny mostek nad rzekąPłóczką, lewym dopływem Bobru. Na bramie cmentarza i ścianach kaplicy cmentarnej znajdują się epitafia z XVII i XVIII w.; część z nich przeniesiono z kościoła franciszkańskiego. Dużo starych grobowców zachowało się na starym południowym i zachodnim murze cmentarza. Są tu epitafia z XVII i XVIII w., ale także groby poległych w czasie I wojny światowej oraz zmarłych w latach 30. XX w. Najbardziej okazałym grobowcem jest mogiła rodu Hohberg, która znajduje się w centralnej części cmentarza. Wykonana jest w formie okrągłej otwartej kaplicy wspartej na doryckich kolumnach z napisem przed wejściem „Familie Hohberg”. Pochowani są w niej byli właściciele lwóweckiego browaru, m.in. Julius Hohberg (1839-1907), który nabył browar miejski w 1861 r., a w latach 1882–1892 zbudował nowy duży zakład, Edward Hohberg (1872-1935), Paweł Hohberg (1873-1940). Po wielu mogiłach zaginął ślad. Nie zachowały się groby wybitnych postaci pochodzących z Lwówka, np. Moritza Hanemanna (1808-1875) – pierwszego muzyka kapeli królewskiej oraz Hansa Pfuhla (1846-1914) – wybitnego artysty rzeźbiarza, autora wielu monumentalnych kompozycji rzeźbiarskich, m.in. w Berlinie, Atenach, Poznaniu. W niewielkiej odległości od kaplicy cmentarnej znajduje siępomnik osadników wojskowych z dwoma mieczami i napisem „W hołdzie osadnikom wojskowym, kombatantom II wojny światowej w roku 40-lecia PRL 19 maja 1984 – Społeczeństwo miasta i gminy Lwówka Śl.”[143].
Osobny artykuł:Planty w Lwówku Śląskim.Lwówek Śląski to jedno z najstarszych miastDolnego Śląska. Wśredniowieczu należał do najlepiej rozwijających się ośrodków miejskich. Jego założenie urbanistyczne w drugiej połowie XIII wieku otoczyły kamienne obwarowania. W XV stuleciu poprzedził je drugi ciąg murów. Pomiędzy nimi znajdowała się fosa. Obwarowania straciły na znaczeniu w XVIII wieku. W następnym stuleciu rozpoczęto sukcesywną ich rozbiórkę. W drugiej połowie XIX wieku zasypano fosę. Władze miejskie podjęły wówczas decyzję o przekazaniu tego terenu pod ciąg spacerowy. W 1870 r. wzdłuż wewnętrznego muru obronnego oddano do użytku miejskie planty. Teren zasypanej w większości fosy obsadzono drzewami i krzewami, wytyczono ścieżki i ustawiono ławki. Mieszkańcy zyskali doskonałe miejsce do spacerów i wypoczynku. Zieleń doskonale uzupełniła pozostawione elementy obwarowań, które w pierwszej połowie XX wieku odnowiono i poddano częściowej rekonstrukcji. Planty i dziś stanowią ozdobę Lwówka Śląskiego. 22 czerwca 1995 r. podjęto decyzję o objęciu plant ochroną konserwatorską[potrzebny przypis].
Osobny artykuł:Mury Obronne w Lwówku Śląskim.
Lwóweckie mury obronne składają się z dwóch pierścieni otaczających miasto i zachowały się niemal w całości. Należą one do najciekawszych na Dolnym Śląsku. Najciekawsze zachowane odcinki murów przy wieżach bramnych – Bolesławieckiej i Lubańskiej.
Osobny artykuł:Baszta Bramy Lubańskiej.Zbudowana w XIII wieku jako jedna z trzech wież broniących bram miejskich. Wielokrotnie przebudowywana. XVI-wieczne błędy konstrukcyjne sprawiły, że w 1616 r. runęła. Remont wieży przerwaławojna trzydziestoletnia, więc dopiero w 1661 r. osadzono na niej barokowy hełm. W 1752 r. wieżę strawił pożar, podobnie jak większą część miasta. Po 32 latach odbudowy uzyskała swój stan podobny do dzisiejszego. W 1809 r. w wieżę uderzył piorun, oszczędzając budowlę, zniszczył jedynie barokowy hełm, który szybko odrestaurowano. Około 1935 r. dokonano kompleksowej, lecz niezbyt wiernej rekonstrukcji wieży i przybramnego odcinka murów, odtwarzając średniowieczny pomost i kryty ganek straży. PodczasII wojny światowej przechowywano w wieży zbiory biblioteki wrocławskiej. Po wojnie zabytkiem opiekowali się harcerze, a po remoncie z lat 1966–1977 utworzono tu Izbę Pamięci. Obecnie wieża znajduje się pod opieką lwóweckiego OddziałuPTTK[potrzebny przypis].
Osobny artykuł:Baszta Bramy Bolesławieckiej.
Wieża Bramy Bolesławieckiej, mniejsza od Lubańskiej, powstała w XIII wieku, przebudowana w wieku XVI. Swoją górną część straciła podczas wojny 1641 r. Po odbudowaniu urządzono tu więzienie z izbą tortur i lochem głodowym. Strawiona przez pożar w 1752 roku, straciła barokowyhełm i odtąd popadała w ruinę. W 1905 wykuto w przyziemiu wieży dolne wejście, natomiast loch głodowy wykorzystywano do przechowywania lodu. Prace mające na celu odbudowę wieży prowadzono w latach 1959–1960, wówczas wieża została przykryta płaskim dachem. Ponowna konserwacja dokonana przez Powiatowy Ośrodek Sportu, Turystyki i Wypoczynku miała miejsce w latach 1971–1972, prowadzono prace adaptacyjne do celów użytkowych i turystycznych. Nowy (obecny) hełm przykrył wieżę w 1986 roku[potrzebny przypis].
.JPG)
.JPG)
Osobny artykuł:Ratusz w Lwówku Śląskim.Ratusz pierwotny wzniesiono w połowie XIII w., co potwierdzają wzmianki z wieku następnego.
Najstarsze partie budowli obecnej pochodzą z ok. 1480 r. obok wieży dostawionej do nich w latach 1500–1504. Obecną formę otrzymał ratusz po przebudowie w latach 1522–1524, projektowanej niewątpliwie przezWendela Roskopfa przy współpracy monognamisty T.L., a obejmującej dekoracyjne sklepienia parteru, oraz po dalszych pracach przy elewacjach rozpoczętych ok. 1546 r. Ostatnia przebudowa z lat 1902–1905 powiększyła obiekt o handlowe podcienia w parterze i nową klatkę schodową od północy. Częściowo spalony w 1945 r., został odbudowany w latach 1955–1958. Obecnie jest to budynek murowany na rzucie prostokąta, dwukondygnacjowy, dwutraktowy, z wieżą od zachodu. Fasady wschodnia i zachodnia ujęte są w pary szczytów o geometrycznych podziałach wewnętrznych. Fasadę południową akcentuje portal i szereg zdwojonych okien prostokątnych o ozdobnych obramieniach z kanclowanych pilastrów o roślinnej i maszkaronowej dekoracji. We wnętrzach szereg sal nakrytych skomplikowanymi w rysunku żeber sklepieniami sieciowymi oraz obszerna sień z centralnym filarem. Zgromadzono tu w pocz. XX w. szereg płyt nagrobnych z dawnego klasztoru franciszkańskiego z najciekawszą z nich – płytą księcia Henryka jaworskiego i jego żony Agnieszki, pochodzącą z ok. 1350 r. Pierwszym budynkiem pełniącym funkcję ratusza miejskiego był piętrowy Dom Kupców, wzniesiony na placu targowym w połowie XIII wieku, za czasów panowaniaBolesława Rogatki. Ostatni wielki remont z przebudową dokonano w latach 1902–1905, pod okiemHansa Poelziga. Wtedy też stworzono reprezentacyjną siedzibę burmistrza – obecnie Sala Ślubów oraz zamontowano wewnątrz wszystkie płyty epitafijne, przeniesione z klasztoru franciszkanów. Na trzecim co do wielkości rynku wPolsce, stoi gotycko-renesansowy ratusz lwówecki. Jest to budowla dwukondygnacyjna, na rzucie wydłużonego czworoboku, nakryta wysokim dachem dwuspadowym. Do elewacji zachodniej dostawiona jest kamienna wieża, o podstawie kwadratowej z galerią, z której wyłania się część walcowa z czterema zegarami, a wyżej część ośmioboczna z małymi otworami okiennymi, zwieńczona hełmem z prześwitem. W rozczłonkowanej bryle można dostrzec najstarszą cześć budowli – fragmenty dawnego Domu Kupców, z połowy XIII wieku. Jest to zachodnia cześć ratusza, przylegająca do wieży, z łukowymi oknami. Na północnej ścianie tego budynku, w płytkiej wnęce, zamontowano rzeźbę XVI wiecznego lwa, z łacińskim napisem: „który tłumaczy się: „sprawiedliwy jak lew”. Do Domu Kupców przylega budynek Ławy Sądowej. Jego szczyt widoczny jest tylko w połowie, gdyż drugą, południową stronę fasady, zasłoniła wieża, dostawiona później. Renesansowa elewacja południowa jest najefektowniejszą elewacją lwóweckiego ratusza. Ciekawe obramienia okienne, wzorowane na dojrzałym rzymskim renesansie, są czymś tak wyjątkowym naŚląsku, co każe przypuszczać, że twórcami tej kamieniarki musiał być zapewne jakiś mistrz włoski. Do dziś robią wrażenie podwójne renesansowe okna parteru. To właśnie południowy portal z bogatym obramieniem, od XVI wieku był głównym wejściem do ratusza. Główne wejście od strony południowej wiedzie przez renesansowy, efektowny portal do obszernej sieni, która była węzłowym miejscem ruchu wewnętrznego. Stąd można było wejść do winiarni w piwnicach, do Mieszczańskiej Sali Obrad lub schodami na piętro, do Ławy Sądowej i Sali Rajców. W sieni znajdują się dwie prostokątne, kamienne płyty nagrobne członków rodu rycerskiego –Talkenbergów. Obie płyty pochodzą z franciszkańskiego kościoła klasztornego. Nad schodami do piwnicy, średniowiecznej winiarni, znajdują się dwie kamienne rzeźby. Jedna z nich przedstawia męską postać z cyrklem w dłoniach i monogramem T.L. Co może symbolizować domniemanego budowniczego, ostatnio zidentyfikowanego, jakoTomas Lindener. Druga rzeźba przedstawia parę młodych w objęciach, ze splecionymi dłońmi. Z lewej strony sieni znajduje się wejście do Mieszczańskiej Sali Obrad. Było to największe pomieszczenie budynku, a jego główną ozdobą pozostało dziś sklepienie sieciowe Schody z sieni wiodą na pierwsze piętro, gdzie znajdują się następne trzy płyty epitafijne. Najefektowniejszą salą pierwszego pietra jest Sala Ślubów, wyłożona ciemnym drewnem, z drewnianym pseudosklepieniem. W rogach sali stoją cztery ozdobne filary, do których przylegają metalowe, ornamentowe kraty podtrzymujące spływy łuków sklepienia. Wnętrze ozdobione jest wieloma snycerskimi detalami oraz interesującymi neogotyckimi witrażami. Z Salą Ślubów sąsiadują pomieszczenia obecnie wykorzystywane jak Biblioteka Miejska. Na zachodniej stronie korytarza, od strony południowej, znajduje się pomieszczenie Ławy Sądowej. Na ścianie wschodniej zachowało się malowidło z uskrzydlonymi, kobiecymi alegoriami. Z ławy Sądowej przechodzi się do sali tortur i usytuowanego w najniższej kondygnacji wieży lochu więziennego. Naprzeciwko Ławy Sądowej znajdują się dwa pomieszczenia, w których eksponuje się dziś zbiory tworzonego muzeum lwóweckiego, którym zarządza obecnieLwówecki Ośrodek Kultury[144][145].
Codziennie w południe w lwóweckim rynku wybrzmiewa melodia hejnału lwóweckiego granego z wieży ratusza.
Osobny artykuł:Pałac Hohenzollernów w Lwówku Śląskim.
Pałac z drugiej poł. XIX w., siedziba władz miejskich i powiatowych. W latach 50. XIX stulecia Lwówek Śląski stał się prawdziwą potęgą na koncertowej mapie Śląska, a nawet Europy. Wszystko za sprawą wielkich miłośników muzyki, księciaKonstantyna von Hohenzollern-Hechingen (chrześniaka samegoNapoleona Bonaparte), oraz jego żony Amalii. W 1851 r. pochodzący z Wirtembergii książę osiadł w odziedziczonym po matce pałacu w niedalekiej Skale, sprowadzając ze sobą własną orkiestrę symfoniczną. Po przeprowadzce, zgodnie z obowiązującą wśród ówczesnej arystokracji modą, zapragnął wybudować rezydencję zimową. Tak doszło do powstania w Lwówku Śląskim klasycystycznego pałacu, którego głównym, reprezentacyjnym pomieszczeniem była sala koncertowa. Z występami gościli w niej jedni z największych kompozytorów tamtej epoki:Liszt,Wagner iBerlioz. Na koncertach obowiązywały eleganckie stroje: panie pojawiały się w kosztownych sukniach, panowie we frakach. Czasami książę po powrocie do Skały chciał jeszcze posłuchać kwartetu smyczkowego. Zespół dowożono wówczas specjalnym powozem zwanym „harfą”. Obecnie w pałacu mieści się siedziba władz gminnych i powiatowych, więc sala koncertowa zamiast melomanom służy urzędnikom jako miejsce obrad, a jedynym śladem po Hohenzollernach jest umieszczony nad wejściem kartusz herbowy księcia, trzymany przez stojące po bokach psy[146].
Osobny artykuł:Basteja Archonattiego w Lwówku Śląskim.
Basteja Archonattiego w Lwówku Śląskim to dawny element średniowiecznych fortyfikacji miejskich. W XVI wieku została przebudowana i dostosowana do ówczesnych wymogów wojennych.
Basteja do dziś posiada otwory strzelnicze dostosowane do broni palnej i armat[147].
Tradycjewarzenia piwa w Lwówku Śląskim sięgają co najmniej roku 1209, kiedy toHenryk Brodaty nadał miastu przywilej „mili piwnej”. Oprócz mieszczan korzystał z niego także miejscowyzakon joannitów. Ich wyrób nie cieszył się jednak najlepszą opinią – aż do dnia, gdy po mieście rozeszła się wieść, że dotychczasowy cienkusz nabrał nieoczekiwanie znakomitego smaku. Lwóweckie tradycjepiwowarskie podtrzymuje do dziśbrowar wybudowany pod koniec XIX wieku przezJuliusa Hohberga na dawnych terenach zamkowych. W 1999 r. podupadającą firmę przejął niemiecki przedsiębiorca, który zmodernizował zakład, zachowując tradycyjne metody produkcji z wykorzystaniem oryginalnych przedwojennych kadzi i otwartych basenów fermentacyjnych. W ciągu następnych lat piwo z Lwówka zdobyło uznanie, potwierdzone licznymi nagrodami. Dla grup zorganizowanych istnieje możliwość zwiedzenia zakładu[148].
Krzyż pokutny znajduje się przy wjeździe do miasta od strony Rakowic Wielkich.
Murowana budowla z końca XIX w., zryzalitem i trójkątnymszczytem. Ma ostrołukowyportal i okna w opaskach[107].
Osobny artykuł:Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych w Lwówku Śląskim.Budynek obecnego Zespołu Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych został wzniesiony w latach 1912–1913 według planów architekta miejskiego Möllera. W budynku mieściły się ewangelicka szkoła i szkoła średnia dla dziewcząt. Budowla była tak rozplanowana, że wszystkie klasy miały okna od strony wschodniej, skierowane na znajdujący się obok cmentarz. Na dachu była platforma do obserwacji nieba. Na południowej fasadzie znajduje się duży zegar słoneczny ze znakami Zodiaku. Nad jednym z dwóch wejść do szkoły są rzeźby ze scenami z niemieckich bajekbraci Grimm:Szczęśliwy Jaś,Stoliczku, nakryj się,Siedmiu zuchów ze Szwabii. Po wojnie w niezniszczonym budynku uruchomiono w 1946 r. Szkołę Podstawową i Liceum Ogólnokształcące, tzw. „11-latkę”, której dyrektorem w latach 1948–1972 był Stanisław Brutkowski. W roku 1960 Szkoła Podstawowa została przeniesiona do innego budynku, a Liceum Ogólnokształcące otrzymało imięHenryka Brodatego. W ostatnich latach nastąpiło połączenie pod jednym kierownictwem Liceum Ogólnokształcącego z Zespołem Szkół Zawodowych. Przy głównym wejściu znajdują się dwie tablice pamiątkowe odsłonięte z okazji 50-lecia i 60. rocznicy powstania Liceum[potrzebny przypis].
Osobny artykuł:Kamienny Most na Bobrze w Lwówku Śląskim.Most z 1558 roku.
Osobny artykuł:Szwajcaria Lwówecka.Skałki „Szwajcaria Lwówecka” to zgrupowanie piaskowcowych form skalnych, największe poza Górami Stołowymi w całych Sudetach. Ciąg baszt i murów skalnych na długości ok. 200 m. wznosi się nad głęboko wciętą doliną potoku Srebrna /lewostronny dopływ Bobru/. W północnej ścianie skalnej o łącznej wysokości do 20 m. znajdują się cztery wolnostojące baszty skalne oraz szereg ambon, półek skalnych, szczelin i jaskiń szczelinowych. „Szwajcaria Lwówecka” od wielu dziesięcioleci była zapleczem rekreacyjnym dla mieszkańców Lwówka Śląskiego i turystów. Skałki te są udostępnione schodami i ścieżkami. W ich zasięgu są szlaki turystyczne, znajdują się tam również punkty widokowe pozwalające podziwiać piękno Ziemi Lwóweckiej. Skałki „Szwajcaria Lwówecka” ze względu na swoje walory przyrodnicze i geomorfologiczne – przedII wojną światową były uznane jako państwowy rezerwat przyrody, jednakże w okresie powojennym ochrona rezerwatowa nie była kontynuowana. „Szwajcaria Lwówecka” znajduje się na terenieParku Krajobrazowego Doliny Bobru[149].
| Lista pomników i miejsc pamięci narodowych w Lwówku Śląskim | ||||
|---|---|---|---|---|
| Lp. | Zdjęcie | Obiekt | Informacje | Lokalizacja |
| 1. | .JPG) | Lapidarium | Planty Miejskie przy ul. Szkolnej | |
| 2. |  | Kamienny Lew z Bucholca | Kamienny Lew ze Wzgórza Bucholec | przy ul. Orzeszkowej (od 2016 r.) |
| 3. | | Krzyż Pokutny | przy ul. Przyjaciół Żołnierza | |
| 4. |  | Obelisk naCmentarzu Żołnierzy Radzieckich | ||
| 5. |  | Pomnik Honorowych Dawców Krwi | pomnik z 2003 r. | przy ul. PCK |
| 6. |  | PomnikNapoleona Bonaparte | pomnik z 2008 r. | Do grudnia 2021Górny Rynek[151][152], od 12.2021 Skwer im. Napoleona I Bonaparte[65] naPlantach Miejskich |
| 7. |  | Pomnik Kombatantów | Wzgórze Kombatantów przy ul. Kombatantów | |
| 8. |  | Pomnik Pamięci Ofiar ZbrodniOUN-UPA wKorościatynie i naKresach Wschodnich | Cmentarz Komunalny w Lwówku Śląskim | |
| 9. |  | Pomnik ofiar I Wojny Światowej | Planty Miejskie przy ul. Zamkowej | |
| 10. |  | Pomnik Niepodległości w Lwówku Śląskim (Obelisk) | Planty Miejskie przy ul. Sienkiewicza | |
| 11. | .JPG) | Pomnik Sukienników | pl. Wolności,Fontanna Sukienników | |
| 12. | Pomnikśw. Floriana | przy ul. Sikorskiego | ||
| 13. |  | Pomnik św. Jana Nepomucena | przy południowej ścianieKościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny | |
| 14. | Pomnik św.Jana Pawła II | pomnik z 2014 roku | pl. papieski św. Jana Pawła II | |
| 15. |  | PomnikŻołnierzy Wyklętych | pomnik z 2017 r. | skwer Żołnierzy Wyklętych |
| 16. | Pręgierz | w sali mieszczańskiejlwóweckiego ratusza | ||
| 17. | Tablica Pamiątkowa 750-lecia Praw Miejskich | Tablica z 1967 roku | wmurowana w południową ścianęlwóweckiego ratusza | |
| 18. | Tablica Pamiątkowa 790-lecia Miasta | Tablica z 2007 roku | przy skrzyżowaniu ul. Gryfowskiej i al. Wojska Polskiego | |
| 19. | Tablica Pamiątkowa 800-lecia Miasta | Tablica z 2017 roku | Wjazd do centrum miasta – ul. Orzeszkowej | |
| 20. |  | Tablica Pamiątkowa Fundatorom Mostu na Bobrze | wmurowana wkamienny most na Bobrze przy ul. Betleja | |
| 21. |  | Tablica Pamiątkowa Ku Pamięci Sierot z Korei przebywających w Płakowicach w latach 60. XX wieku | wmurowana w budynekSzkoły Podstawowej nr 3,Płakowice ul. Pałacowa | |
| 22. |  | W Hołdzie Osadnikom – Wojskowym Kombatantom II Wojny Światowej | Cmentarz Komunalny w Lwówku Śląskim | |
Na płycie lwóweckiego rynku, oprócz zabytkowego ratusza i kilku kamienic, zachowały się trzy fontanny, które stanowią dziś ciekawą atrakcję turystyczną miasta[153].
Lista fontann w Lwówku Śląskim:
Osobny artykuł:Fontanna Sukienników w Lwówku Śląskim.Najstarszą z fontann jest fontanna sukienników, która jest również największą z wszystkich fontann.Wcześniej w miejscu tym stała studnia miejska, którą w XVIII wieku przerobiono na fontannę. Przebudowy dokonał niemiecki architekt Paul Schulz z Wrocławia. W dwudziestoleciu międzywojennym w fontannie umieszczono pomnik Sukienników, od którego pochodzi nazwa tejże fontanny.
Osobny artykuł:Fontanna z Lwem w Lwówku Śląskim.Fontanna z lwem znajduje się w zachodniej części rynku. Swoją nazwę zawdzięcza figurze lwa, która jest jej zwieńczeniem. Powstała w XVIII wieku w miejscu studni, gdzie wzniesiono betonowy murek z głową delfina. W centralnym miejscu wzniesiono toskańską kolumnę z rzeźby lwa trzymającą herb miasta z wyrytym na cokole 1711 rokiem. Figurę lwa na początku XXI wieku zdemontowano i zastąpiono kopią. Oryginał mieści się w budynku ratusza.
Osobny artykuł:Fontanna z Sową w Lwówku Śląskim.Najmniejszą i najmłodszą fontanną jest fontanna z sową, mieszcząca się w narożniku ratusza. Powstała w czasie prac renowacyjnych, które przeprowadzono w pierwszej połowie XX wieku. Jest to fontanna przykryta owalnym daszkiem, u podłoża zamieszczono niski murek, który otacza miskę fontanny. Na szczycie fontanny zamontowano rzeźbę sowy, która w pewnym stopniu odzwierciedla nazwę i kształt fontanny.
.JPG)
W bloku śródrynkowym znajdują się renesansowe domy. Między kamienicami, a ratuszem przebiega wąska uliczka.
Zabytkowe kamienice w Rynku:
Ponadto na terenie miasta w obrębie murów obronnych zachowały się m.in.:
Osobny artykuł:Zamek w Płakowicach.Na skraju Lwówka Śląskiego w malowniczej dolinie rzeki Bóbr znajduje się wyjątkowa[według kogo?] rezydencja. Wzniesiona w połowie XVI w. należy obecnie do grupy największych i najpiękniejszych budowli rycerskich na Dolnym Śląsku. Renesansowa siedziba jest również doskonałym przykładem[według kogo?] szczytowego rozwoju murowanych dworów szlacheckich tego okresu. Początki średniowiecznej osady zwanej Płakowicami sięgają końca XII w., kiedy to w okolicy pojawili się liczni koloniści poszukujący złotonośnego piasku. Po założeniu wsi (1217) obok mostu na rzece Bóbr postawiono drewnianą komorę celną. Jej zadaniem było pobieranie opłat od kupców przyjeżdżających do Lwówka Śl., a zarazem podróżujących po wielkim szlaku handlowym – „Drodze Królewskiej” (Via Regia) z Rusi na zachód Europy. Wieś początkowo stanowiła własność książęcą. Sytuacja ta zmieniła się w XIV stuleciu, kiedy książę jaworski Henryk podarował ją dla zasłużonego roduvon Raussendorf. Mieszczańsko-rycerska rodzina była wówczas najbogatszą i najbardziej wykształconą w okolicy. Przedstawiciele tego rodu pełnili funkcje sędziów nadwornych, kanoników wrocławskich i legnickich oraz wójtów i burgrabiów lwóweckich. Najprawdopodobniej w miejscu dawnej komory celnej nowi dziedzice wznieśli w XIV w. gotycki dwór obronny. Dotychczas we wszystkich opracowaniach początki istnienia drugiej płakowickiej rezydencji przesuwano na połowę XVI stulecia. Zupełnie niesłusznie, albowiem z 1480 r. zachował się dokument podający, że w tym czasie we wsi stały dwa dwory, do których doprowadzono ciek wodny w celu utworzenia fosy. Ostatnim właścicielem jednej z gotyckich siedzib był rycerzGunczel, który chciał ułatwić sobie pośmiertną drogę do nieba, opłacając w lwóweckim kościele franciszkańskim dwie msze w tygodniu (1482). Jego córka wyszła za mąż zaKrzysztofa von Talkenberga, starostę głogowskiego (1480), a później radcę królewskiego i starostę Królestwa Czech (1490). Pod koniec życiaGunczel von Raussendorf nakazał sporządzić testament, w którym wszelkie dobra przekazał swemu wnukowi,Rumpoldowi von Talkenbergowi. Nowy dziedzic postanowił rozebrać skromny dwór odziedziczony po dziadku i wznieść okazałą rezydencję. W tym celu ok. 1550 r. pozyskał wybitnego architektaFranciszka Parra, który poprowadził prace budowlane. Mimo iż korpus budynku ukończono kilka lat później (1558), prace wykończeniowe trwały jeszcze do 1563 r. Z zewnątrz do dziś widać, jak bardzo dwór odwoływał się do najlepszych wzorców bazujących na książęcym zamku w Brzegu. Dzięki dobremu stanowi zachowania obiektu można sobie wyobrazić, co widzieli pierwsi goście przybywający na zaproszenie właścicieli. Powstałe trzy trójkondygnacyjne skrzydła wyposażono w charakterystyczne kwadratowe alkierze basztowe, otoczone fosą i wysokim murem obwodowym. Najbardziej ozdobiona została frontowa fasada budynku bramnego. Cała została pokryta bogatymi dekoracjami rzeźbiarskimi. Po przejściu po moście nad fosą i zbliżeniu się do wyjątkowo pięknym portalem uwagę przykuwały: liczne płaskorzeźby, inskrypcje, osiem kartuszy herbowych i dwa medaliony portretowe; pierwszy z głową rycerza Rumpolda w antycznym hełmie, a drugi z wizerunkiem jego żony w czepku z brokatu. Powyżej umieszczono dwie wstęgi. Pierwsza zawierała informację o fundatorze dworu, zaś druga miała religijne przesłanie. Kierując się dalej, goście wchodzili na niewielki dziedziniec, na którym ponoć właściciele mieli demonstrować swe rycerskie umiejętności. Podczas pokazów walk bronią obusieczną lub obuchową tłum gapiów usadawiał się pod otaczającymi dziedziniec ozdobnymi krużgankami podtrzymywanymi przez zdobione roślinną dekoracją jońskie kolumny, połączone szerokimi i półkolistymi archiwoltami. Pozostali udawali się na piętro, gdzie były trzy ganki z balustradami wzorowanymi sztuką włoskiego renesansu zamknięte murem kurtynowym z ozdobna balustradą. Pierwotnie dziedziniec był otwarty w kierunku wschodnim i ograniczony fosą, dopiero z czasem zamknięto go istniejącym do dzisiaj murem kurtynowym z ozdobną balustradą. Zewnętrzne piękno biło niemal z każdego miejsca. Wystarczyło zerknąć na zdobienia obramień okien i drzwi, wyposażone w rzadko spotykany na Śląsku rysunek wieńca laurowego, podobny do występującego na książęcym zamku wBrzegu. Uwagę przykuwały również balustrady ganku oraz położony na piętrze głównego skrzydła reliefowo dekorowany portal. Na koniec goście udawali się na spoczynek, gdzie czekała ich kolejna niespodzianka. Bogato wyposażone komnaty z zawieszonymi na ścianach obrazami, bogatymi zbiorami broni, zdobionymi tkaninami i meblami. Niektóre z pokojów w 1558 roku ozdobiono polichromią z dekoracją kwiatową, dziś niestety zachowaną fragmentarycznie. Po śmierci Rumpolda majątek przejęła jego córka Magdalena, która rezydencję wniosła w posagu, wychodząc za mąż zaKacpra von Schaffgotscha z zamkuChojnik iGryf, wolnego pana naŻmigrodzie. Córkę Rumpolda złożono w Lwówku w pięknej kaplicy rodowej w kościele franciszkanów (wówczas jednej z najokazalszych na Śląsku), gdzie od kilkudziesięciu lat spoczywały zwłoki jego ojca, Krzysztofa von Talkenberga. W mauzoleum nie złożono zwłok Kaspra, albowiem ten zmarł w Snowidzy koło Jawora (1616) i tam też został pochowany. Płyty Magdaleny i Krzysztofa cudem przetrwały kolejne stulecia. Dzięki temu dziś w północnej ścianie sieni lwóweckiego ratusza możemy zobaczyć uwiecznioną w piaskowcu właścicielkęrezydencji w Płakowicach –Magdalenę von Schaffgotsch z domuRaussendorf (zm. 1605). Przez kolejne dekady pałac wPłakowicach przechodził rozmaite koleje losu. W czasach wojen napoleońskich podczas toczących się kilkaset metrów od zamku dwóch bitew (1813), miano zakopać kasę z pieniędzmi przeznaczonymi na żołd. Skarbu poszukiwano później wielokrotnie, ale za każdym razem bezskutecznie. W 1824 rokuAugust Ludwig von Nostitz sprzedał pałac królewskiemu rządowi. Po opróżnieniu pomieszczeń z ozdobnych kominków, portali z kartuszami i innych kilkusetletnich dekoracji, obiekt został przeznaczony na Prowincjonalny Zakład Opiekuńczy. Niebawem renesansową rezydencję przemianowano na Zakład dla Umysłowo Chorych (1829). Kolejna zmiana nastąpiła w latach 1866–1870 podczaswojny prusko-austriackiej. Z płakowickiego Zakładu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych zostali usunięci pacjenci, a pomieszczenia dawnego pałacu przeznaczono na wojskowy lazaret, w którym przebywali m.in. ranni i chorzy austriaccy żołnierze. Kilkadziesiąt lat później w pobliżu pałacu dobudowano pawilon dla chorych i kilka innych budynków. Na tajne polecenie wyższych władzIII Rzeszy w płakowickim kompleksie szpitalnym miano prowadzić systematyczną eutanazję pacjentów. Po zakończeniu wojny w dawnym pałacu przez pewien czas kwaterowały sieroty wojenne zGrecji,Macedonii iKorei, a następnie batalion żołnierzy. Przez kilka kolejnych dekad majątek był w zasadzie nieużytkowany, co walnie przyczyniło się do pogorszenia jego stanu technicznego. Pod koniec lat 80. Kenneth i Giselle Herweynen nawiązali współpracę z domem dziecka w Płakowicach i starali się założyć centrum religijno-szkoleniowo-rehabilitacyjne. W 1992 roku kilkusetletnia nieruchomość stała się ich nowym domem zwanym odtąd Chrześcijańskim Ośrodkiem Elim. Bardzo drogie i pracochłonne roboty budowlane trwają tu nieustannie, co jednak nie przeszkadza w zwiedzaniu pałacu, który należy do nielicznego grona najwcześniejszych, a zarazem najpiękniejszych, największych i najlepiej zachowanych renesansowych siedzib rycerskich w Polsce[potrzebny przypis].
Gospodarka Lwówka Śląskiego, zarówno przed, jak i po wojnie, opierała się głównie narolnictwie. Poza rolnictwem spore znaczenie ma również drobna przedsiębiorczość, albowiem w okolicy miasta znajduje się niewiele dużych zakładów przemysłowych. W mieście występujeprzemysł spożywczy, związany zmateriałami budowlanymi,drzewny,odzieżowy iwłókienniczy. W pobliżu Lwówka Śląskiego eksploatowane są złożaanhydrytu,kruszywa i kamieni budowlanych (główniepiaskowce). W mieście znajduje się też towarowy węzeł kolejowy[19].
W 2019 roku dochody miasta wyniosły 73 mln 192 tys. 948,96 zł, a wydatki 74 mln 300 tys. zł. W planie budżetu na 2020 rok dochody Lwówka Śląskiego zaplanowano w wysokości 73 mln 882 tys. 662,09 zł, a wydatki 69 mln 241 tys. 498,70 tys. zł[157]. W zakładanej prognozie budżetu Lwówka Śląskiego dochód miasta w 2028 roku ma wynieść 83 mln 183 tys. zł[158][159].
| Lp. | Zdjęcie | Zakład | Adres |
|---|---|---|---|
| 1. | ART Płakowice | Płakowice, ul. Nowy Świat 2 | |
| 2. | Bad Element Polska Sp. z o.o. | Rakowice Małe 17D | |
| 3. | Bürkle | Rakowice Małe 17b | |
| 4. | | Browar Lwówek | ul. Traugutta 7 |
| 5. |  | Kopalnia Gipsu i Anhydrytu Nowy Ląd | Niwnice 147 |
| 6. | Zakład Kamieniarski Gruszecki[160] | ul. Oświęcimska 7a | |
| 7. | Zakład Prefabrykacji Betonu Comfort S.A. | Rakowice Małe 17 |
| Lp. | Zdjęcie | Zakład | Zlikwidowano | Adres |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Ubojnia | b.d. | ul. Kościuszki 5 | |
| 2. | Rzeźnia Miejska[161] | 2009 | ul. Sikorskiego 2 | |
| 3. | Słodownia | 2010 | ul. Jaśkiewicza 4 | |
| 4. | Meble Sikora | b.d. | ul. Budowlanych 4 |
Dnia 22 lipca 2017 r. weszło w życie Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 czerwca 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie kamiennogórskiej specjalnej strefy ekonomicznej. Rozporządzenie m.in. wskazuje na wydzielenie Podstrefy Lwówek Śląski jako częściKamiennogórskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości. Podstrefa Lwówek Śląski obejmuje łącznie obszar o powierzchni 8,66 ha i jest w całości terenem niezabudowanym[162].
| Supermarkety | |||
|---|---|---|---|
| Lp. | Nazwa sklepu | Adres | |
| 1. | Biedronka | ul. Jaśkiewicza 4[163] | |
| 2. | Biedronka | ul. Orzeszkowej 17[164] | |
| 3. | Biedronka | ul. Oświęcimska 3b[165] | |
| 4. | Intermarché | ul. Kościuszki 5[166] | |
| 5. | Lidl | ul. Jaśkiewicza 22A[167][168] | |
| 6. | Netto | ul. Betleja 2a[169] | |
| 7. | Polomarket | al. Wojska Polskiego 32A[170] | |
| 8. | Dino | ul. Widokowa 1A[171] | |
Lwówek Śląski, często nazywany perłą Dolnego Śląska, znalazł się w zestawieniu „10 ciekawych miast i miasteczek w Polsce, które trzeba zobaczyć”[172] portalu Onet Podróże i w zestawieniach serwisu Polska Zachwyca: „Zaskakująco ciekawe miasta idealne na weekend w Polsce”[173] i „11 miast z potencjałem, które warto odwiedzić w 2020 r.”[174][175]. W 2018 roku w mieście działało 5 turystycznych obiektów noclegowych[176].
W 2019 roku liczba zarejestrowanych bezrobotnych zamieszkałych na terenie miasta wynosiła 227 osób[potrzebny przypis].
Wiele inwestycji i projektów realizowanych na terenie miasta otrzymało wsparcie ze środków Unii Europejskiej, m.in. renowacja ratusza czy budowa ścieżki rowerowej do Pławnej. W latach 2014–2020 władze miasta pozyskały 9 mln 249 tys. 908,87 zł z funduszów unijnych, co plasuje Lwówek Śląski na 575 miejscu w zestawieniu 2238 polskich gmin i miast na prawach powiatów, które pozyskały najwięcej unijnych środków[177].
Lwówek jest węzłem dróg wojewódzkich:
| Droga | Trasa |
|---|---|
| 297 | Nowa SólS3E65 –Kożuchów283293296 –Szprotawa12 –BolesławiecA4E40A18E36382 – Lwówek Śląski364 –Pasiecznik30 |
| 364 | LegnicaA4E40394 –Złotoryja328382 – Lwówek Śląski297 –Gryfów Śląski30360 |
Struktura sieci drogowej Lwówka jest silnie zorientowana na centrum miasta, mając kształt promienisty.W mieście funkcjonują przystanki komunikacji drogowej. Miejscowość obsługuje regularna liniaPKS Tour Jelenia Góra (Jelenia Góra – Lwówek Śląski). Ponadto Lwówek Ślaski posiada bezpośrednie połączenia autobusowe m.in. z:Wrocławiem,Bolesławcem,Złotoryją,Świeradowem-Zdrój. W okresie sezonu letniego dostępne połączenie autobusowe doUnieścia[178].
Lwówek Śląski posiada nieczynny dworzec kolejowy z 1885 roku[179].
Z Lwówka Śląskiego wychodziły linie kolejowe w kierunkach:
Ponadto istnieje nieczynny fragment linii kolejowej:
Ruch pasażerski na wszystkich liniach został zlikwidowany.
Rzeka wypływa na stokach góry Lasocin w czeskichKarkonoszach i ma długość 268 km, ujście do Odry na km 516,0 rz. Odry. Szlak o długości 239,8 km zaczyna się w Marciszowie Dolnym, a przy niskim stanie wód w Lwówku Śląskim. Jest to szlak dość trudny i uciążliwy, wymaga aż 45 przenoszeń kajaka, na jego przebycie potrzeba 10 dni. W granicach województwa dolnośląskiego długość szlaku wynosi 128,7 km, a przy niskim stanie wód – 56,3 km. Do Lwówka Śląskiego nurt rzeki jest bardzo szybki, poniżej Lwówka Śląskiego nieco słabszy, ale ten odcinek rzeki aż do ujścia zaliczono do szlaków górskich. Na szlaku występuje 18 elektrowni wodnych, z których największe to: Wrzeszczyn, Pilchowice I, Kraszowice i Stara Olesna. Rzeka na swojej długości jest mocno zróżnicowana ze względu na warunki spływu. Atrakcyjność szlaku podnoszą przepiękne okolice i walory krajoznawcze, szlak przypomina spływDunajcem, lecz jest trudniejszy i bardziej uciążliwy.
Rozpoznane miejsca do biwakowania:
Stan czystości wód Bobru wg „Raportu o stanie środowiska województwa dolnośląskiego w roku 2002” nie odpowiada normom ze względu na przekroczenia dopuszczalnych norm: substancji biogennych (azot azotynowy), wskaźników fizyko-chemicznych, stanu sanitarnego. Na odcinku od miejscowości Dobra k. Bolesławca do miejscowości Buczek (woj. lubuskie) szlak wodny przebiega przez terenOśrodka Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych Żagań będącego terenem zamkniętym zgodnie z art. 2 ust. 9 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne Utrudnieniem w ruchu turystycznym mogą być ćwiczenia prowadzone na przeprawie rzecznej dla pojazdów wojskowych (km 91,380 – km 91,880). Szlak graniczy lewobrzeżnie z OSPWL Żagań. Utrudnieniem mogą być ćwiczenia prowadzone na Ośrodku Przepraw Wodnych przy rz. Bóbr (km 117,5 – km 119,2)[180].
| Gmina przy szlaku wodnym | Dostępność komunikacyjna rzeki | ||
|---|---|---|---|
| Powiązanie rzeki z siecią dróg | Powiązanie rzeki z siecią kolejową | ocena zbiorcza – wnioski | |
| Lwówek Śląski | skrzyżowanie dróg wojewódzkich nr 297 i 364, dostęp do rzeki drogą wojewódzką nr 297 oraz przez drogi powiatowe i gminne | stacja kolejowa w Lwówku Śląskim na linii lokalnej, w bezpośrednim sąsiedztwie rzeki | korzystne warunki dostępności |
| Infrastruktura turystyczna rzeki | |||
| Ośrodki sportów wodnych, przystanie, stacje paliw dla żeglugi, kempingi, pola biwakowe itp. | Rozpoznane warunki do biwakowania | ocena zbiorcza – wnioski | |
| pole biwakowe i kąpielisko OSIR | km 167,4 – miejsce na biwak przy kąpielisku miejskim km 154,6 – Włodzice Małe – miejsce na biwak przy moście drogowym (L) | rozwinięta baza turystyczna | |
Na terenie gminy zlokalizowane są trzy trasy rowerowe oraz dwie ścieżki rowerowe. W Lwówku Śląskim jest około 20[181] km tras i ścieżek rowerowych. W 2004 roku uruchomiono najnowszą ścieżkę rowerową prowadzącą aż doPławnej. W mieście działają również firmy taksówkarskie.
Ścieżki i trasy rowerowe przebiegające przez miasto:
Ścieżka rowerowa w mieście – „pomarańczowa” – 2,9 km:
Urząd Skarbowy → ul. Graniczna (przejazd kolejowy) → plac sportowy → przejazd kolejowy → śluza naBobrze → ogródki działkowe → „ścieralnia” → ul.Wiejska /mostek/ Urząd Skarbowy;
Ścieżka rowerowa Lwówek Śląski –Pławna – 7,6 km
Lwówek Śląski →Mojesz →Pławna Dolna →Pławna Średnia →Pławna Górna;
Trasa rowerowa – „żółta” – 9,2 km
Lwówek Śląski →Płóczki Dolne →Mojesz → Lwówek Śląski;
Trasa rowerowa – „fioletowa” – 21,2 km
Lwówek Śląski →Mojesz →Dębowy Gaj →Sobota →Pieszków →Dworek → Lwówek Śląski;
Trasa rowerowa – „zielona” – 55,5 km
Lwówek Śląski →Mojesz →Dębowy Gaj →Sobota →Bielanka →Zbylutów →Gaszów →Skała →Żerkowice →Rakowice Małe →Kotliska →Niwnice →Radłówka → Lwówek Śląski;
Trasa rowerowa – czerwona – „Pętla Lwówecka” – 93 km
Lwówek Śląski →Radłówka →Niwnice →Gradówek →Rząsiny →Ubocze →Gryfów Śląski →Wieża →Brzeziniec →Mirsk →Rębiszów →Grudza →Janice →Popielówek →Lubomierz →Wojciechów →Radomice →Klecza →Wleń →Bystrzyca →Przeździedza →Górczyca →Sobota →Dębowy Gaj →Mojesz → Lwówek Śląski;
Euroregionalny Szlak Rowerowy ER-4 (Szlak Średniowiecznych Miast):
Görliz →Zgorzelec →Pokrzywnik →Gronów →Sławnikowice →Henryków Lubański →Radogoszcz →Uniegoszcz →Lubań →Radostów Średni → Radostów →Mściszów →Niwnice →Radłówka → Lwówek Śląski →Złotoryja →Jawor →Wrocław;
Euroregionalny Szlak Rowerowy ER-6 – 122 km:
Lubawka →Kamienna Góra →Marciszów →Janowice Wielkie →Jelenia Góra →Siedlęcin →Barcinek →Pokrzywnik →Pilchowice →Nielestno →Czernica →Modrzewie →Wleń →Przeździedza →Górczyca →Sobota →Dębowy Gaj → Lwówek Śląski →Rakowice Wielkie →Rakowice Małe →Włodzice Małe →Bolesławiec;
Euroregionalny Szlak Rowerowy ER-10 – 60 km:
Lwówek Śląski →Mojesz →Pławna Dolna →Pławna Średnia →Pławna Górna →Lubomierz →Chmieleń →Mirsk →Giebułtów →Wolimierz →Jindřichovice pod Smrkem →Frydlant[182].
Biuro Informacji Turystycznej mieści się w Dolnym Rynku przy pl. Wolności 1.
Lwówek Śląski odwiedza rocznie ponad 4.500 turystów[183], a podczasLwóweckiego Lata Agatowego w mieście może przebywać nawet 50 000 osób.
Miasto posiada kilka punktów widokowych zlokalizowanych w różnych miejscach, są to m.in.:Baszta Lubańska, Góra Okrąg, Wieża Ratuszowa, masyw skalnySzwajcaria Lwówecka.
Szlaki turystyczne przebiegające przez miasto:
Szlak Agatowy:Lwówek Śląski →Płóczki Dolne (jaskinie) →Płóczki Górne → Wzgórze Lipień (pola agatowe) → Szpitalna Góra → Lwówek Ślaski. Długość – 12,5 km;
plac Wolności (Fontanna Sukienników) → ul.Browarna → ul.Brodatego → Góra Szpitalna →Panieńskie Skały → ul.Polna →Droga Wojewódzka nr 297 → ścieżka pieszo-rowerowa →Szwajcaria Lwówecka → Park Bucholec → Wzgórze Kombatantów. Długość – 6,6 km.
Dolnośląski Rowerowy Szlak Papieski[184][185][186][187][188][189]:Bolesławiec → Lwówek Śląski →Lubomierz →Mirsk →Świeradów-Zdrój →Szklarska Poręba →Sobieszów →Zamek Chojnik →Jelenia Góra →Karpacz →Kowary →Kamienna Góra →Krzeszów →Szczawno-Zdrój →Książ →Świebodzice
Szlak Pielgrzymkowyśw. Jakuba –Via Regia:Brzeg → Oława →Wrocław →Środa Śląska →Legnica →Legnickie Pole →Złotoryja → Lwówek Śląski →Lubań →Zgorzelec;Via Regia przebiega następującymi ulicami Lwówka Śląskiego: ul.Płakowicka → ul.Złotoryjska → ul.Słoneczna → ul.Widokowa → ul.Złotoryjska → ul.Betleja → ul.Jaśkiewicza → ul.Sienkiewicza → Plac Wolności → ul.Orzeszkowej → ul.10. Dywizji → ul.Sobieskiego[190];
TrasaNordic Walking – 4,2 km (59 min):ul. Zamkowa → Góra Szpitalna → Panieńskie Skały → ul. Jaśkiewicza →Szwajcaria Lwówecka → ul. Graniczna → Panieńskie Skały → Góra Szpitalna[192]
Jawor →Warmątowice Sienkiewiczowskie →Legnica →Prochowice →Lubin →Chocianów →Chojnów →Kliczków →Gościszów →Skała → Lwówek Śląski (Płakowice) →Czocha →Leśna →Radomierzyce →Świecie →Zapusta →Olszyna Dolna →Rząsiny →Nagórze →Lubomierz → Lubomierz →Proszówka →Stara Kamienica →Rybnica →Jelenia Góra (Sobieszów) → Jelenia Góra (Cieplice Śląskie-Zdrój) →Staniszów → Staniszów → Jelenia Góra →Wleń
Szlak żółty:Lwówek Śląski →Radłówka →Niwnice. Długość – 10 km;
Szlak żółty:Lwówek Śląski → Lwóweckie Skały →Dębowy Gaj →zamek Lenno →Wleń. Długość 15 km;
Szlak zielony:Lwówek Śląski →Płóczki Górne →Nagórze →Oleszna Podgórska →Gryfów Śląski. Długość 18 km;
Szlak zielony:Lwówek Śląski →Chmielno →Skała →Żerkowice →Włodzice Wielkie. Długość 15 km;
Szlak niebieski:Lwówek Śląski →Dworek →Bielanka →zamek Grodziec. Długość 21 km;
Szlak czarny:Lwówek Śląski →Płóczki Dolne (jaskinie) →Gradówek (Pirszyn) →Rząsiny. Długość 11 km[196].
.JPG)
Lwówecki Ośrodek Kultury (LOK) jest instytucją działającą na terenie miasta. Siedziba mieści się przy ul. Przyjaciół Żołnierza 5. Lwówecki Ośrodek Kultury jest instytucją, która prowadzi wiele imprez kulturalnych, rozrywkowych i oświatowych na terenie miasta. Angażuje w życie kulturalne samych mieszkańców, oferując zajęcia stałe prowadzone przez wyspecjalizowane osoby. Wielu lwówczan może się aktywnie włączyć w animację życia kulturalnego miasta, poprzez uczestnictwo w różnego rodzaju zajęciach plastycznych, muzycznych, tanecznych, rozrywkowych.
W budynku Lwóweckiego Domu Kultury mieszczą się m.in.[potrzebny przypis]:
Biblioteka zapewnia obsługę biblioteczną mieszkańców gminy. Rozwija i zaspokaja potrzeby czytelnicze i informacyjne mieszkańców, upowszechnia wiedzę i sprzyja rozwojowi kultury. Przy bibliotece działa Dyskusyjny Klub Książki, ponadto organizowane są różnego rodzaju wystawy, a także konkursy[197]. PiMBP w Lwówku Śląskim ma kilka filii na terenie Gminy w tym w:ChmielnieKotliskach,Płóczkach Górnych (zawieszona od 1 czerwca 2008 r.[198]),Sobocie,Rakowicach Wielkich,Niwnicach. Filia wRadłówce z powodu niewielkiej ilości czytelników, a także braku wystarczających funduszy decyzją rady gminy została zlikwidowane[potrzebny przypis].
W Lwówku Śląskim zarejestrowano wieleorganizacji pozarządowych (NGO):
W Lwówku Śląskim znajduje się dwa znaczące obiekty muzealne:
W Lwówku Śląskim w Lwóweckim Domu Kultury działa kino:
Baseny:
Kąpieliska odkryte, niestrzeżone działające sezonowo:
Koniec drugiej wojny światowej zastał Lwówek Śląski w znacznej części zniszczony. Miasto wyzwolone 16-17 II 1945 r. ostatecznie zostało zajęte przez wojska radzieckie 8-9 V. W ciągu kilkunastu następnych tygodni została utworzona polska administracja. Powstanie Komendy Milicji Obywatelskiej i Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego zachęcało do osadnictwa. Dla przybywających, oprócz służby zdrowia, zaczęto organizować pierwsze sklepy i zakłady. Przybywali tu zarówno osadnicy z województw centralnych, jak i osoby wysiedlone z Kresów Wschodnich. Lwówek Śl. i jego okolice przekazano głównie na zasiedlanie przez żołnierzy i ich rodziny, w szybkim czasie dał się odczuć deficyt różnych profesji. Dlatego wśród przybywających tu cywilów, pierwszeństwo mieli ci rzemieślnicy, których najbardziej brakowało. Pilnie poszukiwano urzędników, księży oraz nauczycieli.
W takich warunkach w Lwówku Śląskim rodziła się powojenna szkoła. Działania te zgodne były z polityką kształtującego się polskiego rządu, który widział w rozwoju szkolnictwa integrację mieszkańców oraz odrodzenia polskości na Dolnym Śląsku.
W oparciu o uprawnienia Wydziału Oświaty na Okręg Administracyjny Dolnego Śląska (z dnia 10 lipca 1945 r.) rozpoczęto organizację szkolnictwa na terenie powiatu lwóweckiego. Pełnomocnik zJeleniej Góry Wojciech Tabaka i Jeleniogórski Inspektor Szkolny Bronisław Piórkowski polecili burmistrzowi zabezpieczenie budynków szkolnych, pomocy naukowych i mieszkań dla nauczycieli. Zalecali, by dnia 1 września 1945 r., a nawet wcześniej otworzyć szkoły. Dla zachęcenia osadzania się w okolicy nauczycieli, sugerowano nadawanie każdemu nauczycielowi po 2 ha ziemi i inwentarz żywy. Trudność pojawiała się jednak, gdy pedagodzy chcieli jako miejsce zamieszkania wybrać miasto[potrzebny przypis].
Tworzenie sieci szkół i powiększająca się ilość nauczycieli wymusiła w Starostwie utworzenie Referat Oświaty i Szkolnictwa zwanego Inspektoratem. Pierwszym Inspektorem Szkolnym na terenie powiatu lwóweckiego został Albin Ratajski. Tymczasem przebywająca w mieście od sierpnia 1945 r. nauczycielka Henryka Szpak, po uzyskaniu zgody Inspektora Szkolnego rozpoczęła zapisy dzieci do szkoły. W tym celu spotykała się z osadnikami i repatriantami, odwiedzała nieliczne lwóweckie urzędy, instytucje oraz domy prywatne, zachęcając rodziców by ich pociechy rozpoczęły lub kontynuowały edukację. Kilka dni później, na początku września przybyła do Lwówka Śl. wieloletnia nauczycielka Helena Pielarska, która szybko włączyła się w organizowanie lwóweckiej szkoły[potrzebny przypis].
Dzięki wysiłkom i ogromnej pracy tych trzech osób w dniu 8 września 1945 r. odbyły się pierwsze (nieoficjalne) zajęcia w lwóweckiej szkole. Do dwóch klas łączonych uczęszczało w sumie 28 uczniów. Stąd w klasie od I – IV oraz V – VII było zapisanych po kilkanaście osób. Lekcje odbywały się w dwóch przywróconych do użytku salach, znajdujących się na parterze w północnej części budynku (obecnie szkoła średnia – Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących).
Helena Pielarska tak wspominała pierwsze dni:
„Budynek szkolny, choć okazały, robił przykre wrażenie. Dach świecił dziurami jak sito, gdzieniegdzie zwisały niebezpieczne dachówki. Okna bez futryn, nie mówiąc o szkle. W salach kupy gruzów, z gruzami zmieszane niemieckie książki, pomoce naukowe, rury popękane. Na dziedzińcu przed jednym z wejść ogromny lej po wybuchu pocisku.”
17 października 1945 r. pierwszym kierownikiem szkoły został podporucznik Kazimierz Banach. W szkole prowadził zajęcia z fizyki, chemii, wychowania fizycznego, a także dyrygował chórem szkolnym. Henryka Szpakówna nauczała języka polskiego, natomiast Helena Pielarska geografii i historii.
W listopadzie 1945 r. zmienił się inspektor szkolny, został nim Bolesław Błaszczyński. Był on głównym inicjatorem uroczystego (oficjalnego) otwarcia lwóweckiej szkoły podstawowej. W tym celu został powołany Komitet Organizacyjny, który wyznaczył datę zjazdu na 20 grudnia 1945 r. Uroczystemu spotkaniu przewodniczył Pełnomocnik Rządu Zygmunt Mościcki. W trakcie spotkania ustalono, że pierwsza szkoła podstawowa w Lwówku będzie nosiła imię „Dzieci Piastów”. Po zakończeniu spotkania dla uczestników ksiądz Loszke odprawił uroczyste nabożeństwo. Po mszy udano się w kierunku budynku, gdzie w wyremontowanej specjalnie na tę uroczystość auli, na honorowej ścianie umieszczono wizerunek orła białego a obok słowaJuliusza Słowackiego:
„Niech żywi nie tracą nadziei
przed Narodem niosą oświaty kaganek”
Wydarzenie zostało opisane w „Pionierze” (1946, nr 3), jednej z najwcześniejszych popularnych gazet, jakie ukazywały się na Dolnym Śląsku. Tytuł artykułu brzmiałJeszcze jedna polska szkoła na Dolnym Śląsku, a zapisano w nim m.in.:Dnia 20 XII 1945 r. odbyło się (...) uroczyste otwarcie publicznej szkoły powszechnej im. Dzieci Piastów. W uroczystościach tych wzięły udział organizacje społeczne.
Początkowo szkoła funkcjonowała bez wody i prądu. Brakowało podręczników, programów i bibliotek. Czasami w szkole był jeden podręcznik, często więc teksty przepisywano na taką ilość kartek, by starczyło dla każdego ucznia. Nauczyciele starali się zdobywać podręczniki i inne środki dydaktyczne na własną rękę np. prosząc o nie znajomych lub oddając własne zbiory. Helena Pielarska zapisała we wspomnieniach:
„Lektur dla dzieci nie było, pojechałam do Częstochowy, gdzie przebywałam w czasie okupacji, tam zdobyłam kilkadziesiąt książek – to była pierwsza biblioteka.”
Innym sposobem zdobywania funduszy na zakup niezbędnych rzeczy, a przede wszystkim książek, było organizowanie zabaw, imprez kulturalno-rozrywkowych, przedstawień amatorskich, z których dochód przeznaczano właśnie na cele szkoły. Korzystano także ze zbiórek Komitetu Rodzicielskiego oraz z pomocy instytucji i przedsiębiorstw.
Pomoce szkolne i mapy wykonywali także uczniowie, którzy poświęcali swój czas również na porządkowanie budynku szkoły. Zdarzało się, że pod nadzorem rzemieślników wykonywali także instalacje elektryczne i wodne. Chcąc uczęszczać do szkoły, uczniowie pieszo pokonywali nawet ponad 4 kilometry.
Te trudne chwile tak o to opisała Helena Pielarska:
„Szkoła zasypana gruzem, okna bez szyb, ogrzewanie centralne nieczynne. [Dlatego zimą klasy i kancelarię szkolną ogrzewano paląc w małych, żelaznych piecykach.] Na razie sprzątnęłyśmy dwie sale i tak zaczęłyśmy naukę z koleżanką Szpak w klasach łączonych. Nadeszły mrozy, wstawiono piece przenośne, które niewiele dawały ciepła, bo atrament w kałamarzach zamarzał. Po przybyciu kolegi Banacha, który objął kierownictwo szkoły, zaczęło się poszukiwanie pomocy do nauki. Mapy, obrazy poniemieckie przenieśliśmy ze starego muzeum, przedmioty czyściło się, katalogowało. Remont szkoły przeprowadził inżynier Kraczkiewicz, który wrócił z obozu w Murnau, a żona jego była pierwszą przewodniczącą Komitetu Rodzicielskiego.”
Nauczyciele pracowali nawet po kilkanaście godzin. Często zajęcia prowadzili po osiem godzin dziennie, a po lekcjach pomagali dzieciom słabszym w nauce lub z uczniami czytali obowiązujące lektury. Dzięki ogromnemu poświęceniu i ich pracy w ciągu kilku lat w Lwówku Śląskim zakończył się główny etap państwowej „walki z analfabetyzmem”[potrzebny przypis].
Na konferencji nauczycieli powiatu w dniu 15 kwietnia 1946 r. powołano Oddział Powiatowego Związku Nauczycielstwa Polskiego z siedzibą w budynku władz powiatowych (dawny pałac Hohenzollernów – dziś budynek Urzędu Gminy i Miasta Lwówek Śląski oraz Starostwa Powiatowego). Później Oddział ZNP miał siedzibę w domu przy dawnej ul. Marszałka Roli-Żymierskiego.
Sprawozdanie z działalności za lata 1945–1946 wykazało na dzień 1 września 1946 r. łącznie 92 członków, w tym 32 z Lwówka Śl. Według stanu na dzień 1 października 1946 r. liczba nauczycieli wZNP wynosiła już 101 osób. Do ZNP wstępowało się wówczas na zasadzie dobrowolności, dlatego nie wszyscy nauczyciele byli jego członkami[potrzebny przypis].
Od początku działalności głównym zadaniem ZNP było organizowanie pomocy dla nauczycieli niekwalifikowanych. W latach 40. w wielu szkołach pedagogami zostawali zdemobilizowani żołnierze lub żony oficerów. Na ogólną liczbę 101 pedagogów – 30 (29, 7%) nie posiadało pełnych kwalifikacji. Dlatego zaczęto urządzać dokształcające konferencje rejonowe w trakcie, których odbywały się lekcje pokazowe z różnych przedmiotów. Ponadto odczytywano referaty z zakresu metodyki nauczania oraz zapoznawano uczestników z programami nauczania i sposobami i realizacji. W roku szkolnym 1946/1947 i w pierwszym półroczu 1948 r. zorganizowanych zostało 14 takich spotkań, na których odczytano 14 referatów oraz przeprowadzono 12 lekcji pokazowych[potrzebny przypis].
Tymczasem w kwietniu 1946 r. w lwóweckiej szkole siedmioklasowej pracowało 9 nauczycieli, a uczyło się 187 uczniów. Funkcjonowało też 12 sal lekcyjnych. Z powodu braków etatowych, zdarzało się, iż zatrudnieni nauczyciele mieli nawet do 12 godzin nadliczbowych tygodniowo. Szukający oszczędności Inspektor Szkolny z czasem unikał przydzielania wszystkich godzin nadliczbowych, co odbijało się nie tylko na wyjątkowo niskich pensjach nauczycieli, lecz także na możliwości dodatkowej edukacji uczniów.
Sytuacji nie poprawiło przyznanie nauczycielom od 1 stycznia 1946 r. dodatku mieszkaniowego w wysokości 28 zł miesięcznie. Dodatkowym problemem okazywało się sprawne przekazanie całych poborów. Listy płac dla nauczycieli powiatu lwóweckiego sporządzano, bowiem w Kuratorium. W efekcie nader często wkradały się tam różne błędy. W listopadzie 1946 r. w wyniku takiej pomyłki Kuratorium nie wypłaciło poborów za 1, 2 lub 3 miesiące dla 19 nauczycieli. Zdarzało się, że na listach płac przysyłanych do Lwówka były nazwiska nauczycieli nigdy tu nie zatrudnionych. Dlatego z końcem roku na prośbę Inspektora Szkolnego Bogusława Błaszczyńskiego Kuratorium wydało zgodę, aby listy płac sporządzano według ustalonych przez Inspektorat pięciu rejonów płatniczych. Płatnikiem rejonu lwóweckiego został wspomniany pierwszy kierownik szkoły podstawowej – Kazimierz Banach[potrzebny przypis].
W 1947 r. Szkołę Powszechną im. „Dzieci Piastów” opuściło pierwszych kilkunastu absolwentów. Następne lata przyniosły ze sobą zwiększoną liczbę kończących tę szkołę. Wynikało to przede wszystkim ze stale zwiększającej się liczby osadników. Dla nich też w budynku szkoły zorganizowano prywatne gimnazjum oraz kursy dla dorosłych.
Wynikiem starań kierownictwa szkoły i Komitetu Rodzicielskiego budynek szkolny został przywrócony do przyzwoitego stanu. Do 1948 roku wyremontowano dach, poprawiono tynki oraz usprawniono urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne.
Z powodu wzrastającej liczby uczniów w roku szkolnym 1951/1952 zdecydowano się kilka klas przenieść do „budynku zastępczego”. Był nim stary klasztor pofranciszkański przy ul. Szkolnej, zwany popularnie „babką”. W ciągu kolejnych dwóch lat prowadzono remont budynku, by zaadaptować go do nauczania. W 1954 r. przeniesiono tam resztę klas szkoły podstawowej. Tymczasem pozostałe w starym budynku prywatne gimnazjum, przekształcono w państwową szkołę średnią.
Budynek poklasztorny był dość ciasny i wymagał ciągłych remontów. Początkowo Inspektor Oświaty nie odmawiał pieniędzy i w sumie zainwestował 0,5 miliona złotych. Niestety naprawy przeprowadzone przez miejscowe przedsiębiorstwo nie przyniosły oczekiwanych efektów i już w 1956 r. zaczął odpadać tynk w dalszej części budynku. W wyniku postępujących zniszczeń szkoła musiała zrezygnować z auli i sali gimnastycznej.
Ponieważ nadal zwiększała się liczba dzieci, zaczęło robić się coraz ciaśniej. Konsekwencją tego była potrzeba zaadaptowania kolejnego obiektu. Została nim położona przy Alei Wojska Polskiego Spółdzielnia, zwana „budynkiem po szewcach” (dziś wchodzi w skład obiektów Szkoły Podstawowej nr 2). Dzięki temu szkoła zyskała dodatkowe sale lekcyjne, co chwilowo usunęło problem dwuzmianowości. Nadal jednak pozostała kwestia położenia w znacznej odległości od siebie dwóch budynków jednej szkoły[potrzebny przypis].
Kolejne lata powojennego wyżu wymusiły ponowne wprowadzenie zajęć na dwie zmiany. Ten trudny stan postawiono rozwiązać w zupełnie inny sposób. Po uzyskaniu zezwolenia na budowę nowej szkoły, wiosną 1958 r. po zatwierdzeniu projektu 11-izbowej szkoły wraz z salą gimnastyczną i innymi pomieszczeniami, Jeleniogórskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Terenowego rozpoczęło prace budowlane. Jesienią tego samego roku do budowy nowej szkoły przyłączył się Komitet Rodzicielski, który powołał Społeczny Komitet Budowy Szkoły. W międzyczasie decyzją Krajowego Społecznego Funduszu Budowy Szkół, lwówecka szkoła została wciągnięta na listę Szkół 1000-lecia.
Ukończona w 1959 r. początkowo funkcjonowała z imieniem „Dzieci Piastów” (świadczą o tym m.in. zachowane pieczęcie na szkolnych dokumentach). Dla rozróżnienia z „babką”, szybko wprowadzono oznaczenie nr 2. Kolejnym etapem było nadanie w 1963 r. szkole imienia „Bohaterów 10-tej Sudeckiej Dywizji Piechoty”.
Ponieważ Szkoła Podstawowa nr 1, nosząca imię „Dzieci Piastów” nadal posiadała nieodpowiedni budynek do prowadzenia zajęć, zdecydowano się w północno-zachodniej części miasta wybudować nowy. W 1964 r. ukończono prace, a młodzież mogła opuścić kilkusetletnie mury „babki”.
Obecnie w budynku SP nr 1 mieści się lwóweckie gimnazjum im. Jana Pawła II. Ponieważ szkołę im „Dzieci Piastów” rozwiązano przed kilku laty, dziś w Lwówku znajduje się tylko SP nr 2 oraz SP nr 3 (położona w dawnych Płakowicach)[214].
Północnokoreański minister kultury i propagandyCho Czon Suk w swoim przemówieniu 31 maja 1951 roku zwrócił się do krajów obozu socjalistycznego z prośbą o pomoc dla koreańskich dzieci, w tym w szczególności sierot. Do Polski największa grupa w liczbie 1270 osób dotarła naDolny Śląsk w 1953 roku, już po zakończeniu wojny. Docelowym miejscem stała się miejscowośćPłakowice koło Lwówka Śląskiego. Priorytetowe znaczenie miał fakt, że wieś leżała z dala od szlaków drogowych i kolejowych i była wtedy mało znana i uczęszczana[potrzebny przypis].
Dla koreańskich dzieci przeznaczono poniemiecki kompleks szpitala psychiatrycznego. W sumie było to 13 domów dziecka, szpital dziecięcy, ambulatorium, budynki dyrekcji, księgowość, magazyny, stołówki i mieszkania oraz szkoła. Obsługa ze strony polskiej obejmowała 600 osób (kucharki, sprzątaczki, nauczyciele, wychowawcy, lekarze, pielęgniarki). Dzieci z Korei pochodziły z rejonów po obu stronach granicznego 38 równoleżnika. Akcja z dziećmi z Korei trwała przez 6 lat, by nagle zakończyć się w 1959 roku[potrzebny przypis].
W tym czasie dzieci były pod stałą opieką koreańskich wychowawców dbających o ich ideologiczny kręgosłup. Do dziś są osoby wKRLD władające językiem polskim, którego tutaj się nauczyły, w tym sam szef Towarzystwa Przyjaciół Polski w Korei[potrzebny przypis]. Jedna z dziewczynek, która zmarła w Polsce, pochowana jest na wrocławskimcmentarzu Osobowickim[potrzebny przypis].
| Placówki oświatowe w Lwówku Śląskim | |
|---|---|
| Przedszkola | Lokalizacja |
| Publiczne Przedszkole nr 1 | al. Wojska Polskiego 21 |
| Publiczne Przedszkole nr 2 | ul. Partyzantów 10 |
| Szkoły podstawowe | Lokalizacja |
| Szkoła Podstawowa nr 1 im. Dzieci Piastów | ul. Jana Pawła II 35 |
| Szkoła Podstawowa nr 2 im. Bohaterów X Sudeckiej Dywizji Piechoty | al. Wojska Polskiego 1a |
| Szkoła Podstawowa nr 3 im. Szarych Szeregów | Płakowice, ul. Pałacowa 11 |
| Prywatna Szkoła Podstawowa Master’s Academy | ul. Szkolna 1 |
| Szkoły średnie | Lokalizacja |
| Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy | Płakowice, ul. Parkowa 9, 17[215] |
| Zespół Szkół Ekonomiczno-Technicznych im. Kombatantów Ziemi Lwóweckiej | Rakowice Wielkie 48 |
| Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych[216] | ul. Brodatego 1 |
Stacje telewizyjne, portale internetowe, gazety i czasopisma stanowiące lokalne media docierają do blisko 50 000 mieszkańców gmin:Gryfów Śląski,Lubomierz,Lwówek Śląski,Mirsk iWleń.
Produkcje filmowe mające miejsce w Lwówku Śląskim:
Produkcje filmowe wzmiankujące o Lwówku Śląskim:
„Trasa z pięknego Lwówka Śląskiego do pięknego Lubomierza [...]”
.JPG)
.JPG)
Od czasu włączenia Lwówka Śląskiego do Polski po II wojnie światowej największą grupą wyznaniową są katolicy. Stąd najwięcej świątyń chrześcijańskich należy do diecezji legnickiej obrządku łacińskiego. Lwówek Śląski jest także siedzibądekanatu Lwówek Śląski[239] znajdującego się w rejonie bolesławiecko-zgorzeleckim wchodzącym w składdiecezji legnickiej[240].
Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące kościoły i związki wyznaniowe:
| Kościoły i związki wyznaniowe w Lwówku Śląskim | ||
|---|---|---|
| Lp. | Kościół rzymskokatolicki (dekanat Lwówek Śląski) | Lokalizacja |
| 1. | Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny | ul. Kościelna 29 |
| 2. | Kaplica Świętego Krzyża | ul. Kościelna |
| 3. | Kościół św. Franciszka z Asyżu | ul. Szkolna 3 |
| Lp. | Kościoły protestanckie | Lokalizacja |
| 1. | ZbórKościoła Adwentystów Dnia Siódmego[241] | ul. Jaśkiewicza 3[241] |
| 2. | ZbórKościoła Chrześcijan Baptystów „Betel”[242] | ul. Gryfowska 1[242] |
| 3. | Zbór Kościoła Zielonoświątkowego „Betania“[243] | ul. Stogryna 2[243] |
| Lp. | Świadkowie Jehowy | Lokalizacja |
| 1. | Sala Królestwa Świadków Jehowy[244] | ul. Malinowskiego 9 |
| Cmentarze w Lwówku Śląskim | ||
|---|---|---|
| Miejsce | Lokalizacja | |
| Lp. | Lwówek Śląski | |
| 1. | Cmentarz komunalny | al. Wojska Polskiego 19 |
| 2. | Cmentarz Żołnierzy Radzieckich | ul. Zwycięzców 2 |
| 3. | Cmentarz żydowski | ul. Oświęcimska; nie istnieje |
| Miejsce | Lokalizacja | |
| Lp. | Lwówek Śląski (Płakowice) | |
| 4. | Cmentarz Ewangelicki | Płakowice, ul. Podgórska |
Zobacz też:Cmentarz żydowski w Lwówku Śląskim.
Zwodociągowanie Gminy Lwówek Śląski wynosi 87,4%[245]. Na 240,37 km² powierzchni Gminy przypada 148,5 km sieci wodociągowej. Na terenie Gminy działa łącznie 7 ujęć wody, 17 pompowni oraz 5 zbiorników retencyjnych. W systemie tym wyróżnia się siedem niezależnych podsystemów:
Według danych z 2013 r. 68% mieszkańców gminy jest podłączonych do sieci kanalizacyjnej. Liczba oczyszczalni ścieków w gminie w 2013 r. wyniosła 2 Liczba ludności korzystającej z oczyszczalni ścieków w gminie wyniosła 12 000.
Na terenie miasta i gminy prowadzona jest selektywna zbiórka odpadów. Wysypisko śmieci znajduje się w przyległej do miasta wsi –Płóczki Dolne.
W Lwówku Śląskim istnieje kilka klubów sportowych, jednak największymi są „Czarni” i „Piast”. Najpopularniejszym klubem sportowym jest LKS Czarni Lwówek Śląski. Obecnie klub piłkarski LKS Czarni Lwówek Śląski występuje w V lidze[247]. Od 13 października 2005 roku klub uzyskał status organizacji pożytku publicznego.
| Dyscyplina sportu | Nazwa klubu |
|---|---|
| Piłka nożna | Lwówecki Klub Sportowy Czarni Lwówek Śląski (LKS Czarni Lwówek Śląski) |
| Lekkoatletyka | Miejski Klub Sportowy Piast Lwówek Śląski (MKS Piast Lwówek Śląski) |
| Powiatowy Szkolny Związek Sportowy w Lwówku Śląskim (PSZS Lwówek Śląski) | |
| Międzyszkolny Ludowy Klub Sportowy Rakowice (MLKS Rakowice) | |
| Klub Sportowy Lekkoatletycznego Związku Sportowego Płóczki Górne (KS LZS Płóczki Górne) |
Osobny artykuł:LKS Czarni Lwówek Śląski.Rok założenia 1946
Lwówek Śląski posiada kilka szpitali, przychodni i ośrodków zdrowia:
| Szpitale, przychodnie i ośrodki zdrowia w Lwówku Śląskim | ||
|---|---|---|
| Lp. | Nazwa Obiektu | Adres |
| 1. | Powiatowe Centrum Zdrowia | ul. Kościelna 21 |
| 2. | Przychodnia Rejonowa | ul. Morcinka 7 |
| 3. | Pogotowie Ratunkowe w Jeleniej Górze Oddział Lwówek Śląski | ul. Gryfowska 1 |
| 4. | Prywatne Centrum Medyczne Medvita | ul. Traugutta 1 |
W Lwówku Śląskim Powiatowa Komenda Policji do roku 2019 znajdowała się przy ul. Jana Pawła II 12[251]. Obecnie siedziba Powiatowej Komendy Policji w Lwówku Śląskim znajduje się pod adresem Przyjaciół Żołnierza 22[252].
W Lwówku Śląskim mieści się Prokuratura Rejonowa w Lwówku Śląskim, która znajduje się przy ul. Obrońców Pokoju 1[253].
Osobny artykuł:Straż Pożarna w Lwówku Śląskim.W Lwówku Śląskim mieści się Powiatowa Komenda Straży Pożarnej, która znajduje się przy ul. Sikorskiego 2. Przed budynkiem znajduje się pomnikśw. Floriana – patrona strażaków.
Obrona cywilna na terenie Lwówka Śląskiego posiada ukrycia dla ludności typu II (szczeliny przeciwlotnicze) w Lwówku Śląskim przy ul. Pałacowej i ul. Basztowej.
Oba obiekty powstały przed 1945 rokiem i wymagają generalnego remontu[254].
| Miasta partnerskie[255] | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Lp. | Miasto | Gmina | Powiat/Departament | Województwo/Region | Państwo | Data rozpoczęcia współpracy |
| 1. | _COA.svg) | |  |  Saksonia |  Niemcy | 4 kwietnia 1995 |
| 2. |  |  |  |  Kraj ustecki |  Czechy | 16 listopada 2000 |
| 3. |  | |  |  wielkopolskie | Polska | 31 sierpnia 2003[256] |
| 4. |  |  |  |  Burgundia-Franche-Comté |  Francja | 21 czerwca 2006 |
| 5. |  |  | |  Kraj liberecki | Czechy | 18 czerwca 2007[257] |
| 6. |  | |  | Saksonia | Niemcy | 22 września 2009 |
W 2017 roku tytuł Honorowego Obywatela Lwówka Śląskiego zastąpiono tytułem Zasłużonego dla Gminy i Miasta Lwówek Śląski[258]. Tytuł ten jest wręczany pojedynczym osobom, jak i instytucjom. Oprócz tytułu nominowani otrzymują również piaskowcową statuetkę przedstawiającą Lwóweckiego Lwa wzorowanego na herbie miejskim.
| Honorowi i zasłużeni obywatele Lwówka Śląskiego | ||||
|---|---|---|---|---|
| Honorowi Obywatele Lwówka Śląskiego (do 1989) | ||||
| Odznaczenia nadawane przed 1989 rokiem, wPRL | ||||
| Lp. | Zdjęcie | Wyróżnione osoby | Funkcja | Data |
| 1. | płk Edward Jakubowski | członek Zarządu GłównegoZwiązku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, prezes Zarządu Okręgowego wJeleniej Górze[259] | 1973[260] | |
| Honorowi Obywatele Lwówka Śląskiego (do 2017) | ||||
| Odznaczenia nadawane po 1989 roku, wIII RP | ||||
| Lp. | Zdjęcie | Wyróżnione osoby | Funkcja | Data |
| 2. |  Kenneth Herweynen | misjonarz, założyciel w 1992 r. wPłakowicach (obecnie Lwówek Śląski) Chrześcijańskiego Ośrodka Kościoła Baptystów„Elim”[261] | 2003[262], 29 czerwca 2017[263] | |
| 3. | Józef Gielert | twórca lokalnego krwiodawstwa[264] | 2008, pośmiertnie[265] | |
| 4. |  | Michael Canov | czeski polityk, były burmistrz miasta partnerskiego Lwówka Śląskiego –Chrastavy | 23 maja[266] 2013[267] |
| Zasłużeni dla Gminy i Miasta Lwówek Śląski (od 2017)[130] | ||||
| Lp. | Zdjęcie | Wyróżnione osoby/instytucje | Funkcja | Data |
| 5. | Aleksandra Fiutowska | lekarka pediatra | 19 stycznia 2017 | |
| 6. |  | Komenda PowiatowaPaństwowej Straży Pożarnej w Lwówku Śląskim | 19 stycznia 2017 | |
| 7. |  | Komenda PowiatowejPolicji w Lwówku Śląskim | 19 stycznia 2017 | |
| 8. |  | Kopalnia Gipsu i Anhydrytu Nowy Ląd wNiwnicach | 19 stycznia 2017 | |
| 9. | Oddział GminnychOchotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej w Lwówku Śląskim | 19 stycznia 2017 | ||
| 10. | Stanisław Wachal | wieloletni działacz na rzecz sportu wGminie Lwówek Śląski | 19 stycznia 2017 | |
| 11. | Zdzisław Rzewuski | dyrektor Oddziału wJeleniej Górze Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej we Wrocławiu, naczelnik Miasta i Gminy Lwówek Śląski w okresie 1985–1990 | ||
| 12. | Zofia Sadownik | emerytowana nauczycielkaLiceum Ogólnokształcącego im. Henryka Brodatego w Lwówku Śląskim | 19 stycznia 2017 | |
| 13. | Artur Drozdowicz | b.d. | 29 czerwca 2017[268] | |
| 14. | Góralski Teatr Pieśni „Dunawiec” | 29 czerwca 2017[269] | ||
| 15. | Józef Borowiec | b.d. | 29 czerwca 2017[270] | |
| 16. | Lwówecki Ośrodek Kultury (LOK) | 29 czerwca 2017[271][272] | ||
| 17. | Wiktor Szymonowicz | solistaReprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego, który przed laty mieszkał w Lwówku Śląskim | 29 czerwca 2017[273] | |
| 18. | Zespół „Jarzębina” | 29 czerwca 2017[274] | ||
| 19. |  | ZHP Lwówek Śląski | 29 czerwca 2017[275] | |
| 20. | Eugeniusz Ścigan | członek zarządu fundacji Płakowice | 3 lutego 2018[276] | |
| 21. | Sławomir Machowski | 1 września 2018 | ||
| 22. | Piotr Wiśniowski | 1 września 2018[277] | ||
| 23. | Stanisław Kolarz | pierwszy powojenny lekarz, twórca lwóweckiej służby zdrowia | 1 września 2018 | |
| 24. | Wojciech Szczerepa | polski historyk i publicysta, autor książek o tematyce historycznej | 27 stycznia 2019[278] | |
| 25. | Comfort S.A. wRakowicach Małych | 27 stycznia 2019[278] | ||
| 26. | Muzyczne Radio Sp. z o.o. | 27 stycznia 2019[278] | ||
| 27. | OSP Kotliska | 27 stycznia 2019[278] | ||
| 28. |  | Andrzej Duda | 6.prezydent Polski wIII RP | 3 lipca 2019[279] |
| 29. | Władysław Grześków | 30 grudnia 2019, pośmiertnie[280][281] | ||
| 30. | Zdzisław Mirecki | 30 grudnia 2019[282] | ||
| 31. | Juliusz Naumowicz | 30 grudnia 2019, pośmiertnie[283] | ||
| 32. | Antoni Stryjewski | 30 grudnia 2019[284] | ||
| 33. | Janusz Szupszyński | 30 grudnia 2019, pośmiertnie[285] | ||
| 34. | Jean-Pierre Wadoux | Mer miastaNoidans-lès-Vesoul | 30 grudnia 2019[286] | |
| 35. | Ireneusz Witkowski | burmistrz miasta i gminyLwówek (Wielkopolski) w latach 2002–2006 | 30 grudnia 2019[287] | |
| Znani lwówczanie | ||||
|---|---|---|---|---|
| Lp. | Zdjęcie | Mieszkaniec | Opis | Lata życia |
| 1. |  Stanisław Sauer[288] | luminarz epoki | b.d. | |
| 2. | Jakub Ortunalus[288] | humanistaśląski | b.d. | |
| 3. |  | Bernard Zwinny[289] | książę lwówecki w latach 1281–1286 | między 1253 i 1257–1286 |
| 4. | Jan Cerasinus[290] | wójt sądu wyższego naWawelu | 1507–1556 | |
| 5. | .JPG) | Christoph von Talkenberg[129] | pan na zamku wPłakowicach (obecnej dzielnicy Lwówka Śląskiego) | b.d.–1525 |
| 6. | Hieronim Archonatti Młodszy (ps. „Leorini”)[291] | poeta śląskiegoOdrodzenia, piszący połacinie | 1533 – b.d. | |
| 7. | .JPG) | Casparo Svevo[129] | rektor i syndyk | 1539–1585 |
| 8. |  | Nikolaus von Reusner(inne języki) | jurysta | 1545–1602 |
| 9. | Franciszek Mymer | tłumacz, poeta i wydawca | ok. 1500 – po 1564 | |
| 10. |  | Magdalena von Schaffgotsch[129] | pani na zamku wPłakowicach (obecnej dzielnicy Lwówka Śląskiego) | b.d.–1605 |
| 11. | Caspar von Schaffgotsch[129] | pan na zamku wPłakowicach (obecnej dzielnicy Lwówka Śląskiego) | b.d.–1616 | |
| 12. | Martin Moller | poeta i mistyk | 1547–1606 | |
| 13. | Michael Wirth[292] | jurysta | 1571–1618 | |
| 14. | Georg Schultze(inne języki) | jurysta | 1599–1634 | |
| 15. | | Caspar Zeidler[129] | burmistrz Lwówka Śląskiego | b.d.–1655 |
| 16. |  | Esaias Reusner | lutnista i kompozytor | 1636–1679 |
| 17. | Moritz Hanemann | pierwszy muzyk kapeli królewskiej | 1808–1875 | |
| 18. | Franz Schmidt | proboszcz, reprezentant wparlamencie frankfurckim w 1848; wyjechał do Szwajcarii, później doSaint Louis, gdzie założył niemieckie liceum | 1818–1853 | |
| 19. |  | Otto Liebmann | filozof, profesor wStrasburgu, prekursorneokantyzmu | 1840–1912 |
| 20. | Hans Pfuhl | artysta rzeźbiarz, autor wielu monumentalnych kompozycji rzeźbiarskich, m.in. wBerlinie,Atenach,Poznaniu | 1846–1914 | |
| 21. |  | Georg Wichmann[293] | malarzpejzażysta, uczeń Akademii Berlińskiej, związany z terenemDolnego Śląska iSudetów, współzałożyciel Stowarzyszenia Artystów św. Łukasza | 1876–1944 |
| 22. | Günther Klammt[294] | główny generał | 1898–1971 | |
| 23. | Eberhard Zwirner | lekarz i fonetyk | 1899–1984 | |
| 24. | Stefan Hüfner(inne języki) | fizyk | 1935–2013 | |
| 25. | Józef Andrzej Bossowski | historyk, autor wielu książek m.in.: o Lwówku Śląskim iCzęstochowie[295][296] | 1947[297] – 2017[298] | |
| 26. | Jerzy Wilkin | polskiekonomista,profesornauk ekonomicznych, dziekanWydziału Nauk EkonomicznychUniwersytetu Warszawskiego, członek rzeczywistyPolskiej Akademii Nauk | ur. 1947 | |
| 27. | Tadeusz Więckowski | rektorPolitechniki Wrocławskiej | ur. 1952 | |
| 28. | Zygmunt Pacuszka | polski bokser. W 1975 r. mistrz Polski wwadze lekkopółśredniej | 1954–1994 | |
| 29. | Lidia Lempart | terapeutka słuchu i mowy,działaczka społeczna[299] | ur. 1957 | |
| 30. | Roman Marian Kulczycki | polskisamorządowiec,urzędnik imenedżer, wiceburmistrz Lwówka Śląskiego w latach 2005–2007wicewojewoda dolnośląski[300] | ur. 1959[301] | |
| 31. | Szczepan Szczykno | polski reżyser teatralny i telewizyjny | ur. 1960 | |
| 32. | Małgorzata Masternak-Kubiak | polska prawniczka,profesornauk prawnych, profesorUniwersytetu Wrocławskiego, specjalistka w zakresieprawa konstytucyjnego[302] | ur. 1962 | |
| 33. |  | Zbigniew Mandziejewicz | polskipiłkarz występujący na pozycjiobrońcy. Grał w barwachŚląska Wrocław, z warszawskąLegią wystąpił wLidze Mistrzów[303] | ur. 1962 |
| 34. | Krzysztof Zawadzki | polskiaktorteatralny,telewizyjny ifilmowy | ur. 1970 | |
| 35. | Krzysztof Kociubiński | polski politolog,doktor habilitowanynauk humanistycznych,nauczyciel akademickiUniwersytetu Wrocławskiego, dyrektorInstytutu Studiów Międzynarodowych tej uczelni | ur. 1971[304] | |
| 36. |  | Lucjan Błaszczyk | olimpijczyk i wielokrotny medalista międzynarodowych turniejów wtenisie stołowym | ur. 1974 |
| 37. |  | Marta Lempart[305][306][307][308][309] | polska działaczka społeczna i polityczna, inicjatorka i jedna z liderekOgólnopolskiego Strajku Kobiet | ur. 1979[309] |
| 38. | Anna Zagórska-Rostkowska | polska atletka, olimpijka zPekinu | ur. 1980 | |
| 39. |  | Damian Broj | polski badmintonista, wielokrotny medalista Mistrzostw Polski, członek Kadry Polski | ur. 1989 |
| 40. | .jpg) | Gracjan Kozak | polskilekkoatleta, specjalizujący się w rzucie dyskiem | ur. 2001 |
| 41. | Leszek Mikulski | w 2015 r. w ciągu 17 godzin i 11 minut dwukrotne zdobył najwyższy szczytEuropy – Elbrus (5642 m, szczyt zachodni) orazElbrus (5621 m, szczyt wschodni) wraz z dwoma pełnymi zjazdami do siodła 5300 m i dalej do samej podstawy lodowca (3771 m) ustanawiając tym samymrekord Guinnesa[310]. | b.d. | |
| 42. | Zbigniew Boczar | zdobywca 3 złotych medali na III Mistrzostwach Europy w Martwym Ciągu i Wyciskaniu Sztangi Leżąc[311] | b.d. | |
| 43. | Ryszard Lech | st. Strażnik Leśny Nadleśnictwa Lwówek Śląski, uhonorowanymedalem za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej[312] | b.d. | |
| 44. | Wojciech Szczerepa[313] | polski historyk i publicysta, autor książek o tematyce historycznej | b.d. | |
| 45. | Robert Primke[314] | polski historyk i publicysta, autor książek o tematyce historycznej | b.d. | |
| Danuta Sadownik[315][316] | pisarka, dr pedagogiki społecznej Narodowej Akademii Nauk wSan Marino | b.d. | ||
| Ludzie związani z miastem | ||||
|---|---|---|---|---|
| Lp. | Zdjęcie | Osobistość | Opis | Lata życia |
| 1. |  | Bolesław I Wysoki[317] | inicjator budowyzamku książęcego w Lwówku Śląskim w drugiej połowie XII wieku, zamek był częścią fortyfikacji miejskich (zamek obecnie niezachowany, w jego miejscu jestBrowar Lwówek) | 1127–1201 |
| 2. | .jpg) | Henryk I Brodaty | książę śląski (wrocławski), nadałprawa miejskie dla Lwówka Śląskiego w 1217 roku | 1165/1170–1238 |
| 3. |  | Bolesław II Rogatka[318] | książę krakowski, południowo-zachodniejWielkopolski, śląski,legnicko-głogowski; organizator pierwszego turnieju rycerskiego na ziemiach polskich w Lwówku Śląskim w 1243 r. | 1220/1225–1278 |
| 4. |  | Bolko I Surowy | książę lwówecki w latach 1278–1281 | 1252/1256–1301 |
| 5. | Wendel Roskopf | niemieckiarchitekt, budowniczy i kamieniarz doby późnego średniowiecza i wczesnegorenesansu, działający na obszarzeŁużyc,Czech iDolnego Śląska; brał udział w przebudowie ratusza lwóweckiego w latach 1522–1524 | ok. 1480–1549 | |
| 6. |  |  Władysław II Jagiellończyk | król czeski i węgierski, nadał w 1501 r. herb Lwówkowi Śląskiemu, który w nieco zmienionej formie używany jest do dzisiaj[319] | 1456–1516 |
| 7. | Hieronim Archonatti starszy[291] | włoski architekt zMediolanu, który zaprojektował w połowie XVI wiekuBasteję Archonattiego w Lwówku Ślaskim | XVI wiek | |
| 8. | Alberti Valentinus[320] | teolog,filozof,doktorUniwersytetu Lipskiego, profesor, konsystorelektoralny i książęcy,asesor fakultetu teologicznego, członek akademickiego decemwiratu, Kolegium NMP i senior narodowości polskiej Uniwersytetu Lipskiego,mędrzec, erudyta,poeta | b.d.–1697 | |
| 9. | .jpg) | August Neidhardt von Gneisenau | hrabia,feldmarszałek; mieszkał w Lwówku Śląskim w latach 1785–1795[321] | 1760–1831 |
| 10. |  | Konstantyn von Hohenzollern-Hechingen | ostatni książę Hohenzollern–Hechingen, mieszkał w Lwówku Śląskim w latach 1850–1869 | 1801–1869 |
| 11. |  Juliusz Hohberg[322] | urodzony wKowarach niemiecki przemysłowiec, piwowar, założycielbrowaru przemysłowego w Lwówku Śląskim | 1839–1907 | |
| 12. | Johannes Titz | urodzony weWleniu, większość życia spędził jednak w Lwówku Śląskim; legendarny budowniczy jednej z najsłynniejszych na świeciefisharmonii artystycznych[323] | 1844–1925 | |
| 13. |  | Friedrich August Stüler | architekt niemiecki, brał udział w przebudowie pałacu książąt von Hohenzollern-Hechingen w 1855 r. (obecnie Urząd Masta i Gminy) | 1800–1865 |
| 14. |  | Adolf Rehnert[324] | fotograf, wynalazca-konstruktor, podróżnik; wieloletni mieszkaniec Lwówka Śląskiego | 1852–1908 |
| 15. |  | Max Wislicenus[325] | niemiecki malarz i projektantgobelinów, zaprojektował gobeliny zdobiące wnętrza lwóweckiego ratusza | 1861–1957 |
| 16. |  | Hans Poelzig | architekt niemiecki, wziął udział w renowacji i przebudowie lwóweckiego ratusza w 1910 r. | 1869–1936 |
| 17. |  | Wanda Bibrowicz[326] | polskaartystka specjalizująca się wtkactwie, głównie w projektowaniu i wykonywaniugobelinów, wykonała gobeliny zdobiącelwówecki ratusz | 1878–1954 |
| 18. |  | Eugen Rosenstock-Huessy | niemiecki profesor, historyk i filozof, utworzył w Lwówku Śląskim ośrodek spotkań poświęcony sprawom socjalnym na Śląsku[327] | 1888–1973 |
| 19. | Tadeusz Andrzej Broniewski | współredaktor seriiŚląsk w zabytkach sztuki (w ramach tej serii opracował m.in. Lwówek Śląski iZiębice) | 1894–1976 | |
| 20. |  | Helmut James von Moltke | niemiecki prawnik wojskowy, założyciel organizacji „Krąg z Krzyżowej”, utworzył w Lwówku Śląskim ośrodek spotkań poświęcony sprawom socjalnym na Śląsku[327] | 1907–1945 |
| 21. |  | Tadeusz Nowobilski | główny księgowy w nadleśnictwie Lwówek Śląski w latach 1960–1978, skoczekCichociemny[328] | 1919–1989 |
| 22. | Konrad Małek | instruktor, nauczyciel, mistrz tańca towarzyskiego, twórca amatorskiego ruchu tanecznego wJeleniej Górze i regionie, popularyzator kultury tanecznej, inicjator i organizator wielkich imprez tanecznych | 1921–1996 | |
| 23. |  lejtnantWasylij Jefremowicz Biełousow[329] | spoczywa na Cmentarzu Żołnierzy Radzieckich w Lwówku Śląskim | 1922–1945 | |
| 24. | Hanna-Barbara Strehblow (ps. Erle Bach) | pisarka, mecenaska śląskiej kultury ludowej w Niemczech, działaczka na rzecz zrozumienia międzyludzkiego; matka pisarki została zamordowana w szpitalu psychiatrycznym wPłakowicach | 1927–1996 | |
| 25. | Mieczysław Zlat | współredaktor seriiŚląsk w zabytkach sztuki (w ramach tej serii opracował m.in. Lwówek Śląski iZiębice) | 1927–2014 | |
| 26. | Rudolf Müller[288][330] | urodzony w Pławnejniemiecki duchownyrzymskokatolicki, w latach 1994–2006biskup diecezjalnyGörlitz, uczęszczał do lwóweckiego gimnazjum (do 1945) | 1931–2012 | |
| 27. | Mieczysław Żołądź[331] | artysta malarz i rzeźbiarz, wieloletni mieszkaniec Lwówka Śląskiego | 1930–1996 | |
| 28. |  | Mieczysław Buczyński | historyk sztuki, bibliotekarz, muzealnik, nauczyciel; po wojnie mieszkał w Płakowicach koło Lwówka Śląskiego | 1941–2005 |
| 29. |  | Zygmunt Klementowski | ukończył Liceum Ogólnokształcące w Lwówku Śląskim; działacz, animator, pracownik kultury, dyrektor Lwóweckiego Ośrodka Kultury (LOK) | 1942–2007 |
| 30. | Dariusz Miliński[332] | polskimalarz, scenograf i twórcaplakatów zPławnej Dolnej aktywnie uczestniczący w życiu artystycznym Lwówka Śląskiego | ur. 1957 | |
| 31. |  | Rafał Ślusarz | senator VI i IX kadencji (2005–2007, od 2015), w 2002 był zastępcą dyrektora wZOZ w Lwówku Śląskim | ur. 1962 |
| 32. |  | Sylwia Ejdys-Tomaszewska | polskalekkoatletka specjalizująca się wbiegach średniodystansowych, absolwentkaLiceum Ogólnokształcącego im. Henryka Brodatego w Lwówku Śląskim | ur. 1984 r. |
| Sławne osobistości w Lwówku Śląskim z oficjalną wizytą w mieście | ||||
|---|---|---|---|---|
| Lp. | Zdjęcie | Osobistość | Funkcja | Data pobytu |
| 1. | .jpg) | Władysław III Laskonogi[333] | książę wielkopolski i krakowski | między 1194–1216 |
| 2. | .JPG) | Henryk I jaworski | książę jaworsko-świdnicki od 1301, w wyniku podziału od 1312 książę jaworski, w latach 1319–1329 we wschodnich Łużycach ze Zgorzelcem (do 1337 w Przewozie), od 1329 w Hradcu Kralove (dożywotnio), od 1337 w Głogowie i Kątach Wrocławskich | między 1301–1346 |
| 3. | .JPG) | Agnieszka Przemyślidka | królewna czeska, księżna jaworska | między 1316–1337 |
| 4. |  | Albrecht II Habsburg | król Rzymian (Niemiec) | 8.11.1438[334] |
| 5. |  |  Maciej Korwin | królWęgier iCzech | 1469[335] |
| 6. |  | Rudolf II Habsburg | cesarzŚwiętego Cesarstwa Rzymskiego | 1577[336] |
| 7. |  |  Matthäus Merian | rytownik pochodzeniaszwajcarskiego, działający głównie wNiemczech | między 1615–1650 |
| 8. |  |  Karol XII Wittelsbach | królSzwecji, książę Palatynatu-Zweibrücken | 12.09.1706 |
| 9. |  |  Friedrich Bernhard Werner | rysownik miast śląskich | między 1728–1737 |
| 10. |  |  Fryderyk II Wielki | królPrus | 27.11.1756 |
| 11. |  |  John Quincy Adams | amerykański polityk, późniejszy prezydentStanów Zjednoczonych | 1800[337] |
| 12. |  | Jacques Pierre Louis Puthod | generał, dowódca 17 Dywizji w 1813 r. | 1813 |
| 13. |  | Jacques Alexandre Law de Lauriston | francuski generał, marszałek Francji, potomek szkockiego ekonomisty Johna Lawa; uczestnik bitwy nad Bobrem w 1813 r. | 1813 |
| 14. |  |  Johann Ludwig Yorck von Wartenburg | pruski feldmarszałek; uczestnik bitwy nad Bobrem w 1813 r. | 1813 |
| 15. |  | Étienne Macdonald | książęTarentu, marszałek Francji, z pochodzenia Szkot, syn zwolennika wygnanej dynastii Stuartów; uczestnik bitwy nad Bobrem w 1813 r. | 1813 |
| 16. |  |  Alexandre Andrault de Langeron | generał francuskiego pochodzenia, służący w armii Imperium Rosyjskiego, wolnomularz; uczestnik bitwy nad Bobrem w 1813 r. | 1813 |
| 17. |  | Aleksander Fredro | polski komediopisarz, pamiętnikarz, poeta, wolnomularz, tworzył w epoce romantyzmu; wstąpił do armii Napoleona w Lwówku Śląskim 22.08.1813 r. | 22.08.1813[338] |
| 18. |  | Józef Bonawentura Załuski | hrabia w Królestwie Kongresowym w 1820 roku, polski generał walczący w czasie powstania listopadowego, pamiętnikarz, publicysta i poeta; dowódca polskiego pułku wGwardii Cesarskiej | 21-23.08.1813 |
| 19. |  | Józef Ignacy Grabowski | adiutant Napoleona Bonapartego, polityk konserwatywny, działacz publiczny w Wielkim Księstwie Poznańskim, pamiętnikarz i autor pism ekonomiczno-politycznych. Kawaler Legii Honorowej oraz Orderu Orła Czerwonego; oficer polskiego pułku wGwardii Cesarskiej | 21-23.08.1813 |
| 20. |  | Tadeusz Suchorzewski | generał brygady Armii Królestwa Polskiego i generał brygady powstania listopadowego; oficer polskiego pułku wGwardii Cesarskiej | 21-23.08.1813 |
| 21. |  | Napoleon Bonaparte | cesarz Francuzów, uczestnik bitwy nad Bobrem w 1813 r. | 21–23.08.1813[339] |
| 22. |  | Konstanty Pawłowicz Romanow | wielki książę rosyjski z dynastii Romanowów | 23-25.05.1813 |
| 23. |  | Aleksander I Romanow | carRosji | 23-25.05.1813 |
| 24. |  |  Fryderyk Wilhelm III Pruski | król pruski | 23-25.05.1813[340] |
| 25. |  | Gebhard Leberecht von Blücher | pruski feldmarszałek | 28-30.08.1813 |
| 26. |  | Heinrich Friedrich Karl vom Stein | pruski polityk, baron Rzeszy, szef ministrów | 23-25.05.1813 |
| 27. |  | Józef Lompa | górnośląski działacz, poeta, tłumacz, publicysta | między 1817–1847 |
| 28. | Heinrich Adamy | niemiecki nauczyciel, popularyzator wiedzy geograficznej i historycznej oŚląsku iWrocławiu, autor pierwszego syntetycznego opracowaniatoponimii śląskich miejscowości | między 1834–1897 | |
| 29. |  |  Ferenc Liszt | kompozytor i pianista węgierski | 1861 |
| 30. |  | Richard Wagner | kompozytor niemiecki epoki romantyzmu | 1863 |
| 31. |  | Hans Guido von Bülow | pianista i dyrygent niemiecki | 1863 |
| 32. |  | Hector Berlioz | francuski kompozytor | około 1852–1858 |
| 33. |  | David Popper | czeski wiolonczelista i kompozytor | około 1852–1858 |
| 34. |  | Karol Tausig | pianista i kompozytor polski | około 1852–1858 |
| 35. |  | Hans Bronsart | niemiecki pianista i kompozytor | około 1852–1858 |
| 36. |  | Louis Spohr | niemiecki kompozytor, skrzypek i dyrygent | około 1852–1858 |
| 37. |  | Karol Wojtyła | późniejszypapież kościołakatolickiego iświęty znany jakoJan Paweł II. Lwówek Śląski przecina „Szlak Papieski w Sudetach”[341]. | lato 1956[342] |
Osobny artykuł:Hejnał lwówecki.Autorami hymnu Lwówka Śląskiego[potrzebny przypis], będącego w istocie hymnem szkolnym, sąHenryk Swolkień (muzyka) i Zdzisława Milczarek (słowa)[343]. Hymn Lwówka Śląskiego składa się z trzech czterowersowych zwrotek, z czego każde dwa ostatnie wersy w każdej zwrotce śpiewane są po dwa razy. Refren hymnu po każdej zwrotce różni się śpiewanymi słowami, jednak melodia dla każdego refrenu pozostaje taka sama. Każdy refren jest czterowersowy i zawsze jest śpiewany dwukrotnie. W hymnie Lwówka Śląskiego są wzmiankowane miejsca ważne dla miasta:ratusz, mury obronne, rzekiOdra iBóbr[344].
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Część miasta | |
| Część wsi | |
| Kolonia wsi | |
| Pozostałe miejscowości |
| Miasta powiatowe | |
|---|---|
| Miasta gminne |
|
| Przynależność wojewódzka | |
|---|---|
| Miasta (1945–75) | |
| Gminy wiejskie (1945–54 i 1973–75) | |
| Gromady (1954–72) |
|
