| Zaangażowani | |
|---|---|
| Indeks COSPAR | 1966-100A |
| Rakieta nośna | Atlas-Agena D |
| Cel misji | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Okrążane ciało niebieskie | |
| Perycentrum | 52 km |
| Apocentrum | 1850 km |
| Okres obiegu | 208,07 min |
| Nachylenie | 11,9° |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 6 listopada 1966 (23:21:00 UTC) |
| Data lądowania | 11 października 1967 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita | 385,6 kg |

Lunar Orbiter 2 – druga z bezzałogowych sond programuLunar Orbiter. Został zaprojektowany przede wszystkim do sprawnego fotografowania powierzchniKsiężyca oraz ustalenia odpowiedniego i bezpiecznego miejsca na lądowania załogowych misji z programuApollo. Był także przystosowany do pomiarów natężeniapromieniowania kosmicznego.
Satelita został wystrzelony 6 listopada 1966[1] o godzinie 23:21. Próbnik wszedł na orbitę okołoksiężycową 10 listopada 1966. Parametry orbity: o wys. 207,5/1841 km,okres orbitalny 216,8 min. oraz inklinacja 11,8°. Po zmianie orbity w dniu 15 listopada 1966 r. periselenium obniżono do 46 km, czas obiegu wokół Księżyca 3 godziny 28 minut 30 sekund.
W sumie wykonano 609 fotografii wysokiej i 208 średniej rozdzielczości. Wśród nich znalazło się spektakularne zdjęciekrateru Kopernika, którego później media nazwały jednym z najważniejszych obrazów wieku. Większość danych była zbierana w celu przygotowania następnych misji. Kamery obserwacyjne działały aż do 7 grudnia 1966 roku, przekazując między innymi obraz leja wybitego w powierzchni Księżyca przez aparat kosmicznyRanger 8[2].Orbita sondy była śledzona aż do chwili, gdy na przewidziane polecenie 11 października 1967 uderzyła w powierzchnię Księżyca o współrzędnych 3°N 119,1°E, czyli na południe od Morza Brzegowego (na skraju widocznej i niewidocznej strony Srebrnego Globu).